«Αν δεν είχαμε πάρει τα μέτρα που πήραμε σήμερα, θα ήμασταν σε απόλυτο αδιέξοδο. Τα μέτρα πονάνε και πρώτος απ’ όλους πονάω εγώ» (Α. Γ. Παπανδρέου).
Π
«Πονάει», λοιπόν ο κ. Παπανδρέου, αλλά παράλληλα δηλώνει ικανοποιημένος και υπερήφανος!!!   Γιατί τα μέτρα θα βγάλουν την Ελλάδα από το αδιέξοδο…
Π
Περήφανος είναι ακόμη ο κ. Παπανδρέου γιατί περάσαμε τις «εξετάσεις» της «Τρόικας» που είναι και αυτή ικανοποιημένη από τις… επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας.
Π
Πολύ «λυπημένοι» είναι και οι βουλευτές που ψήφισαν το μνημόνιο, αλλά ταυτόχρονα είναι, κι αυτοί πολύ περήφανοι γιατί «έλαχε σ’  αυτούς ο κλήρος να σώσουν την Ελλάδα» !!!  Και αντιλαϊκή πολιτική και δούλεμα!
Π
Αλήθεια, για τι ακριβώς είναι υπερήφανοι; Για την πλήρη κατεδάφιση του ασφαλιστικού με όλες τις μεγάλες ανατροπές που αλλάζουν το σκηνικό στο σύνολο των ασφαλισμένων; Για τα 40 χρόνια δουλειάς; Για τις συντάξεις-βοηθήματα; Για το μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις  με την καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων που κερδήθηκαν με πολύχρονους και ενίοτε αιματηρούς αγώνες; Για την απελευθέρωση των απολύσεων και τη μείωση των αποζημιώσεων που θα δίνονται μάλιστα με δόσεις; (ζωή με δόσεις που λέμε). Μήπως για την ανεργία που καλπάζει, για την εκμετάλλευση των νέων εργαζομένων που θα αμείβονται με 500 Ευρώ; Μήπως για την ακρίβεια, ή μήπως για την κατάσταση στην Υγεία, στην Παιδεία κ.λ.π.;
Π
Πονεμένος είναι και ο κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας. «Απαλά» λέει να τα… βάλουμε τα μέτρα στους οικονομικά αδύνατους… είθε, είπε,  όλα να πάνε καλά… Μάλιστα υπενθύμισε μέχρι που μπορεί να φτάσει ο θεσμικός του ρόλος με βάση το Σύνταγμα…
Π
Ναι κ Παπούλια, αλλά δεν είστε Αρχιεπίσκοπος, είστε πολιτικό πρόσωπο. Γιατί δεν  αποπέμψατε το Μνημόνιο», γιατί δεν αποπέμπεται το ασφαλιστικό και γιατί δεν αντιδράτε με το ότι ένα σημαντικό θέμα, όπως αυτό των εργασιακών ανατροπών, έρχεται με τη μορφή Π.Δ., γιατί δεν εκφράζεται την πλήρη αντίθεσή σας με  την αντιλαϊκή λαίλαπα; Αυτή η στάσης σας είναι τυχαία; Δεν νομίζω…
Π
Και τι γίνεται και με αυτό το αστικό Σύνταγμα που ψάχνουν μήπως το παραβιάζει το ΚΚΕ, ενώ τα κόμματα που κυβέρνησαν, με τις πολιτικές τους, το έχουν κάνει κουρελόχαρτο;
Π
Και οι βουλευτές του ν. Κιλκίς που ψήφισαν το μνημόνιο είναι πονεμένοι! Αλλά παράλληλα είναι και αυτοί περήφανοι γιατί σώζουν την Ελλάδα. Το κατάλαβα από τον τρόπο που κατέθεσαν στεφάνι και παρακολούθησαν «κορδωμένοι» την παρέλαση στο γιορτασμό για τα «Ελευθέρια» της πόλης του Κιλκίς.
Π
Αλήθεια τι θα κάνουν οι βουλευτές του Κιλκίς που ψήφισαν το «Μνημόνιο»; θα καταψηφίσουν το ασφαλιστικό νομοσχέδιο και θα ζητήσουν να συζητηθεί η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στη Βουλή; ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ, αφού προεκλογικά άλλα έλεγαν στους πολίτες του νομού και γι’ αυτά τους ψήφισαν. (άλλο εάν εμείς προειδοποιούσαμε ότι έρχεται αντιλαική λαίλαπα). Κάποια στιγμή έχουν υποχρέωση να αντιδράσουν, αλλά κυρίως να μιλήσουν στον κόσμο με ειλικρίνεια.  
Π
Οι εν ενεργεία Δήμαρχοι δεν μπορούν να είναι υπερήφανοι για το έργο που έχουν επιτελέσει στους Δήμους τους, αφού ακόμη και βασικά  καθημερινά προβλήματα δεν μπορούν να επιλύσουν. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΕΚΤΟΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ. Γι αυτό να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους δημότες και να αφήσουν τις μεγαλοστομίες από τα δελτία τύπου και τα περιοδικά που εκδίδουν για τα προβλήματα που έχουν λύσει. Με ειλικρίνεια πρέπει να απευθυνθούν και οι προαλειφόμενοι υποψήφιοι Δήμαρχοι, να αφήσουν τα «οράματα» και παράλληλα να απαιτήσουν τις αναγκαίες πιστώσεις από την Κεντρική εξουσία. Γιατί αλλιώς θα πρέπει να διπλασιάσουν τα πάσης φύσης τέλη.  Δηλαδή τα τροφεία στους Παιδικούς από 120 Ευρώ πόσα πρέπει να πάνε για να βγουν; 200 ευρώ;
Π
Αφού έλυσαν όλα τα άλλα προβλήματα οι Δήμαρχοι  πάνε τώρα για… άλλα. Για την «Πράσινη Ανάπτυξη». Δεν αμφισβητούμε τη σοβαρότητα, την ικανότητα  και την ειλικρίνεια, από τη δική τους σκοπιά, των επιχειρηματιών. Αλλά γνωρίζουμε ότι στην τελευταία σύνοδο της ΕΕ και στις αποφάσεις της,  ο δεύτερος στόχος που έβαλαν, περιγράφει την επέκταση του κεφαλαίου στη λεγόμενη «Πράσινη Ανάπτυξη». Επαναλαμβάνει την επιδίωξη να αυξηθεί το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο 20% του συνόλου της ενεργειακής κατανάλωσης, καθώς και να αυξηθεί η ενεργειακή απόδοση κατά 20%. Για τους στόχους αυτούς, οι Ευρωπαίοι εταίροι δεσμεύτηκαν να ενισχύσουν με νέες «γενναίες επιχορηγήσεις» και διαλυμένες εργασιακές σχέσεις τους επιχειρηματικούς ομίλους, προκειμένου να επενδύσουν στον υπερκερδοφόρο τομέα της «πράσινης οικονομίας»… καίγονται για να αυξήσουν τα κέρδη τους…
Π
Σε κλειώ ανεργίας η Βόρεια Ελλάδα. Στο Κιλκίς η ανεργία πλησιάζει το 30% και ο αριθμός των ανέργων ξεπερνάει τις 3.000. Η πραγματική ανεργία βέβαια είναι πολύ μεγαλύτερη. Και που είσαι ακόμη…
Π
Όσο για την ακρίβεια… τους τελευταίους 2-3 μήνες στήσαμε και εμείς το δικό μας «παρατηρητήριο τιμών». Όχι σαν αυτό της κυβέρνησης, εννοείτε… 35-40% ανέρχονται οι αυξήσεις σε πολλά είδη. Σε πολλές, δε, περιπτώσεις υπάρχουν διαφορές στις τιμές ίδιου προϊόντος, σε σούπερ μάρκετ της ίδιας εταιρείας!
Π
Η πλουτοκρατία στην Ελλάδα έχει ξεσαλώσει. Γα--ει και δέ--ει. Ούτε  ιερά σύμβολα των αγώνων του λαού μας, όπως το θρυλικό θωρηκτό «Αβέρωφ»,  δε σέβεται. Η άλλη, λέει, βγήκε φωτογραφία αγκαλιά με τα κανόνια του «Αβέρωφ». Που λέει και το γνωστό εθνικό-δημοτικό τραγούδι: «Του «Αβέρωφ» τα κανόνια, δέκα πήχες μακριά, εμπρός «Αβέρωφ» εμπρός». Γι αυτό της άρεσαν. Γιατί είναι «μακριά». Και «χοντρά»…
Π
Αχόρταγο και ασύδοτο το κεφάλαιο.  Να ξαναθυμίσουμε ότι εν μέσω κρίσης:
-Εξασφαλίστηκαν 28 δισ. στους τραπεζίτες (τα υπόλοιπα 15 δισ. δόθηκαν επί μνημονίου εντός του 2010),
-εξασφαλίστηκαν 20 δισ. στους μεγαλοξενοδόχους,
-εξασφαλίστηκαν 20 δισ. στους «εθνικούς εργολάβους»,
-εξασφαλίστηκαν 14 δισ. στους μεγαλοεισαγωγείς/ εξαγωγείς,
-εξασφαλίστηκαν, μέσω της εφαρμοζόμενης πολιτικής, άλλα 14 δισ. με τη μορφή των -λειτουργικών κερδών στους εισηγμένους στο χρηματιστήριο,
-εξασφαλίστηκαν πάνω από 2 δισ. καθαρά κέρδη στις δέκα μόνο πιο κερδοφόρες βιομηχανίες,
Εντούτοις, δεν εξασφαλίστηκε ούτε μισή θέση εργασίας! Αντίθετα, εξαφανίστηκαν πολλές…
Π
Τι λένε τώρα, όσοι «έπλεαν σε πελάγη ευρωλαγνείας»;  Ποιο κόμμα δικαιώνεται, για άλλη μια φορά,  με τη σταθερή του θέση απέναντι στη ΕΟΚ και την μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση και την ΟΝΕ; Ποιο για; Ποιο;
Π
Όσο οι εργαζόμενοι δεν ξεμπλοκάρονται από τους μονόδρομους της συμμετοχής στην ΕΕ και τα ιδεολογήματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κίνημα μπορεί να έχουμε λαικό κίνημα, αλλά αποτέλεσμα και τελική έκβαση δε θα έχουμε.
Θυμάμαι τη συχωρεμένη τη Γιαγιά μου. Πέθανε το 1978, κοντά στα εκατό (είδε και βρεφοκόμησε και δισέγγονα), πλήρους υγείας, αλλά τα τελευταία χρόνια της ζωής της «τα είχε χάσει». Στις Εθνικές εκλογές του 1977 τη ρώτησα: Γιαγιά τι θα ψηφίσεις; Ψήφισε μια φορά για τον εγγονό σου. Και μου απαντάει η Γιαγιά: «Πιδάκι μ’ ημείς μια ζωή Βινιζέλου ψήφιζα μ’. Πάλι Βινιζέλου θα ψηφίσου, δεν μπουρώ ν΄αλλάξου τώρα…» (είχε μείνει στην εποχή του Βενιζέλου). Γιαγιάκα μου αγαπημένη και βασανισμένη. «Πάντοτε ευκολόπιστη και προδομένη».
Π
Να αφήσουμε λοιπόν παραδόσεις, συνήθειες και διάφορα κωλύματα. Να πάψουμε να είμαστε «ταμένοι».  Να απεγκλωβιστούμε. Να χειραφετηθούμε από τα κόμματα που ευθύνονται για τα βάσανά μας. και κυρίως: να καταργήσουμε στην πράξη, με αγώνες συνεχείς και ενωτικούς,  «μνημόνια»,  «ασφαλιστρικά»,  αντιεργασιακά μέτρα.
Π
Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτογράψεις. Τελειώνω με ένα τραγούδι του Ν. Ξανθόπουλου, για τους πραγματικά πονεμένους: «Χαρά στον πονεμένο που έχει Μάνα. Που είσαι να με νοιώσεις, κουράγιο να μου δώσεις, που είσαι Μάνα, αχ έλα να με δεις. Που είσαι να δεις το γιο σου πως τυραννιέται…»