Εξ άλλου  ξέρεις πόσο σε συμπαθώ και σε εκτιμώ και προσωπικά και γιατί πιστεύω ότι ήσουν ο καλύτερος Δήμαρχος μετά την μεταπολίτευση για το έργο που έκανες και άφησες, μαζί με τον αείμνηστο φίλο μου τον Νίκο Αγγελίδη, ο οποίος, να σημειωθεί ότι  ήταν Δήμαρχος σε δυσκολότερη  για την Αυτοδιοίκηση εποχή, με κυβέρνηση ΝΔ μετά την μεταπολίτευση.
Π
Βέβαια η επαφή και οι διάφορες ανταλλαγές με τον Δήμο του Ασένοφγκραντ (Στενημάχου), συνεχίστηκαν και επί Δημαρχίας Τάσου Αμανατίδη. Το ερώτημα παραμένει. Γιατί η σημερινή Διοίκηση του Δήμου, «πάγωσε», ουσιαστικά ακύρωσε αυτούς τους δεσμούς; Η σημερινή Διοίκηση του Δήμου, κατά πάγια τακτική της δεν απαντά σε σχόλια που γίνονται και ερωτήματα που μπαίνουν μέσα από τις στήλες της εφημερίδας μας.
Π
Έχει η σημερινή Διοίκηση του Δήμου Κιλκίς (αλλά και άλλες, άλλων Δήμων) ως κυρίαρχο το γνωστό ποντιακό γνωμικό: «τον ζαντόνα’ ντ  κανείς κι χαν»         και επιπρόσθετα, σε κάποιες περιπτώσεις, έχει τη Λουδοβίκεια αντίληψη, «μετά από εμένα, εγώ» και «μετά από εμένα η άβυσσος».
Π
Και τα ζητήματα που βάζουμε απ’ την εφημερίδα προκειμένου να απαντηθούν από τους αιρετούς και κάθε αρμόδιο, δεν είναι για την δική μας ικανοποίηση, αλλά αφορούν ερωτήματα που έχει ο κόσμος. Σ’ αυτούς κύρια απευθύνονται οι απαντήσεις προς ενημέρωσή τους.
Π
Εν πάση περιπτώσει, καλά που υπάρχουνε  οι «τρελοί», οι «παλαβοί», οι «ονειροπόλοι», οι «μ-----ς» για κάποιους. Φαντάζεστε πως θα ήταν η ζωή, εάν όλοι ήταν «ξύπνιοι», «καταφερτζήδες», «ανθρωποφάγοι», χωρίς να υπάρχει η ισορροπία που υπάρχει στη φύση; πως θα ήταν η κοινωνία; Ζούγκλα.
Π
Ξέρετε τι κάνουμε τώρα τελευταία (όπως πάντοτε άλλωστε) εμείς οι «παλαλοί»; Τρέχουμε από εργοστάσιο σε εργοστάσιο, από χωράφι σε χωράφι, από γειτονιά σε γειτονιά, όχι κύρια για να κερδίσουμε ψήφους στις τοπικές εκλογές. Και γι’ αυτό. Αλλά με αφορμή τις τοπικές εκλογές να δώσουμε μήνυμα αισιοδοξίας στον λαό, ότι αυτός ο βάρβαρος καπιταλισμός δεν μπορεί να είναι το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του, και πρέπει «κάτι να κάνει» για να αλλάξουν τα πράγματα.
Π
Και να τους πούμε ακόμη ότι, κριτήριο για τη ψήφο μας, σ’ αυτές τις τοπικές εκλογές, πρέπει να είναι η στάση κάθε συνδυασμού απέναντι στο μνημόσυνο (Μνημόνιο), στο ασφαλιστρικό  (ασφαλιστικό), στον «Καλλικράτη» και τις επιπτώσεις που θα έχει στη ζωή τους και στη τσέπη τους.
Π
Δε θέλουμε να αμφισβητήσουμε τις προθέσεις, τις ατομικές ικανότητες και την τιμιότητα υποψηφίων. Όμως, όλα αυτά κρίνονται από τη στάση σε βασικά ζητήματα, Και ας μας επιτραπεί να θέσουμε μερικά  ερωτήματα.
Όταν λένε, ανάπτυξη, ποιους εννοούν; Ανάπτυξη  για ποιον; Στις πόλεις και στην Περιφέρεια  δεν κατοικούν γενικά «πολίτες» αλλά άνεργοι, εργαζόμενοι με συνθήκες γαλέρας και άθλια αμειβόμενοι, φτωχοί μικρομεσαίοι αγρότες, πλούσιοι, μεγαλοεργοδότες που τα συμφέροντά τους είναι διαφορετικά.. Άρα η ανάπτυξη δεν είναι ίδια για όλους.
Π
Ούτε μπορούν να μιλάνε οι υποψήφιοι στις προσεχείς εκλογές για λύσεις των τοπικών προβλημάτων, της «καθημερινότητας». Η «καθημερινότητα» έχει να κάνει με τη γενικότερη πολιτική, είναι συνδεδεμένη με την ακολουθούμενη σε κεντρικό επίπεδο πολιτική.
Π
Και να πάψουν μερικοί να προβάλλουν τη θεωρία των «καλών παιδιών». Δεν τους θέλουμε για γαμπρούς. Για δημάρχους  και Περιφερειάρχες τους θέλουμε. Είναι δεδομένο  ότι πρέπει να είναι έντιμοι και επαρκείς. Και να λύνουν προβλήματα και να πολιτεύονται γενικά σύμφωνα με την έννοια της ψήφου την οποία τους έδωσε ο κόσμος. Και να πάψουν να επαίρονται όταν του γίνεται κριτική και να λένε: «εμάς ψήφισε ο λαός», γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη ασέβεια προς την ψήφο του λαού. Ο λαός δεν τους ψήφισε για να επιβάλλουν τέλη και φόρους δυσβάσταχτους, τροφεία που δεν μπορούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι, να μην κατασκευάζουν έργα υποδομής που έχει ανάγκη ο τόπος.
Π
Και τέλος να πάψουν να λένε ότι είναι ανεξάρτητοι και ακομμάτιστοι. Τότε τι νόημα έχει να πασχίζουν να πάρουν τη στήριξη από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ; το βράδυ των εκλογών ο εκλογικός χάρτης δίπλα στο όνομά τους τι χρώμα θα έχει; Να πάψει ο λαός να τρώσει αυτή την παπάρα. Και το κυριότερο: να ψηφίσει σύμφωνα με τα προβλήματά του, τα βάσανά του τον Γολγοθά που ανεβαίνει. Τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών πρέπει να αποτελέσουν όπλο  στον αγώνα του λαού.
Π
Δεν θα στεγαστεί το τμήμα του ΤΕΙ στο νέο κτίριο τελικά ούτε και φέτος.  Αναστασία Φερεσίδου, που ξέρω πόσο πασχίζεις γι αυτό, κουράγιο. «Ακόμη ετούτο το Φθινόπωρο, ετούτο το χειμώνα, μέχρι ναρθεί η Άνοιξη, να ρθει το καλοκαίρι, να φύγει η αντάρα απ’ τα βουνά να λουλουδίσει ο τόπος, να ρθει το άλλο Φθινόπωρο και τότε θε να δούμε…»
Π
Και να σκεφθεί κανείς ότι οι εργασίες για το κτίριο του ΤΕΙ ξεκίνησαν μαζί μα άλλων πόλεων και μεγαλύτερα, όπως της Καστοριάς, των Γρεβενών… τα οποία παραδόθηκαν και λειτουργούν. Και η πλάκα είναι ότι σε προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο αναγγέλθηκε πομπωδώς ότι γίνεται προσπάθεια να έρθουν και άλλα τμήματα ΤΕΙ ως και δύο πανεπιστημιακές σχολές! Τι να πει κανείς «Κιλκίς, η πύλη της Ελλάδας». Στο χωριό μου λένε: «χαζά και χαμένα».
Π
Βέβαια ούτε η Γ’ πτέρυγα του Νοσοκομείου παραδόθηκε, ούτε το Δικαστικό Μέγαρο λέει να ξεκινήσει, ούτε το κολυμβητήριο να ολοκληρωθεί ούτε οι «δίδυμες» να αξιοποιηθούν, ούτε το κλειστό προπονητήριο να τελειώσει…ούτε, μήτε, ουδέ, μηδέ…
Π
Αγαπημένε μου φίλε Κώστα Μηναρετζή. Σε βλέπω με το υπόλοιπο προπονητικό σου τιμ να προπονείς τα παιδιά πάλι «μεσ’ στη βροχή την παγωνιά και το χαλάζι». Και όμως και με τέτοιες συνθήκες βγάζεις αθλητές που τιμούν το Κιλκίς…
Π
Τώρα που ανέφερα για χώρους άθλησης, θυμάμαι τον Κώστα Πολυχρονίου (τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού) που έλεγε σε μια εκπομπή πριν λίγα χρόνια: «είχαμε πάει στα μέσα της δεκαετίας του 60’ να παίξουμε η Εθνική Ποδοσφαίρου στο ΝΕΠ στάδιο της Βουδαπέστης (σήμερα Φέρεντς Πούσκας). Πάθαμε την πλάκα μας από τις εγκαταστάσεις, τα αποδυτήρια τον χορτοτάπητα του γηπέδου που ήταν σα χαλί. Τότε, εμείς παίζαμε σε γήπεδα με χώμα και με καρβουνόσκονη». Γιατί σήμερα τι γίνεται; Είδατε το χάλι του χορτοτάπητα του Ολυμπιακού σταδίου και των άλλων γηπέδων. Εν έτει 2010! Και μετά μερικοί λένε για τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.
Π
Πάντως στον Σπίγκο αναγνωρίζω ένα, τουλάχιστον, προσόν: αυτό του κονφερανσιέ!
Π
Φαντάζεστε να υπήρχε συνεννόηση και να μη πλήρωνε κανείς τους φουσκωμένους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της ΔΕΥΑΚ; «δε πληρώνω, δε πληρώνω» που έλεγε και το γνωστό θεατρικό έργο του Ντάριο Φο…
Π
«Πατρίδα, ήμαρτον εν τω ουρανώ  και ενώπιόν σας. Δεν είμαι άξιος να καλούμαι «οπλαρχηγός Θρακιώτης». Με παρέσυρε ο «ποντιοΓκαίμπελς». Υποβιβάστε με σε απλό πελταστή ή βαστάζο. Θα αναχωρήσω σε ερημική τοποθεσία του ν. Έβρου και θα νηστέψω επί τριάκοντα ημέρας, διαβάζοντας παράλληλα κείμενα του Πολύδωρου Παπαχριστοδούλου από τα «Θρακικά» και θα άδω αναστενάρικα άσματα πλησίον της εικόνας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (των παππούδων) για να εξαγνιστώ από την «ποντιοαμαρτία»…
Π
«…Ταυτόχρονα τα μονοπώλια ασκούν ολοένα και μεγαλύτερη πίεση στην εργαζόμενη αγροτιά, εφαρμόζοντας πολιτική διάλυσης των μη «αποδοτικών νοικοκυριών. Σύμφωνα με το σχέδιο του πρώην Προέδρου της Επιτροπής της ΕΟΚ Μάνσχολντ, τη δεκαετία του 1970-1980 πρέπει να στερηθούν τη γη 5 εκατομμύρια αγρότες… έτσι εξαφανίστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά με αρνητικές συνέπειες για τους βιοτέχνες, τους μικρούς και μεσαίους εμπόρους και επιχειρηματίες…» (Οικονομικά προβλήματα του καπιταλισμού στη σύγχρονη εποχή – Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών της ΕΣΣΔ  έκδοση 1976.)