Όταν ο πολίτης εθίζεται στην καθημερινή του ζωή στην ‘’μικρή’’ παρανομία, στην ουσία καθημερινά  εκπαιδεύεται  στο να απαξιώνει τους νόμους του κράτους στο σύνολο τους και υιοθετεί αντικοινωνικές συμπεριφορές (όπως το διπλό παρκάρισμα) οι οποίες επαναλαμβανόμενες παγιώνονται και θεωρούνται ως κανονικότητα.
Η πολιτεία απαγορεύει το παρκάρισμα στους περισσοτέρους δρόμους του λεγόμενου κέντρου της πόλεως. Πράττει σωστά, αφού κρίνει ότι με αυτόν το τρόπο διευκολύνει την κίνηση των οχημάτων, όμως συγχρόνως κάνει λάθος αφού δεν δημιουργεί αλλού θέσεις παρκαρίσματος (με πληρωμή, γιατί όχι;). Το να μην  φροντίζεις να διορθώσεις τις συνέπειες μιας απαγορεύσεως  αποτελεί  λάθος και φανερώνει αυταρχισμό, έλλειψη σοβαρότατος και απουσία προγραμματισμού.
Ο πολίτης  ξέροντας ότι οι θέσεις σταθμεύσεως δεν επαρκούν, παρκάρει οπουδήποτε μπορεί, αγνοώντας (ή περιφρονώντας) τις απαγορεύσεις των πινακίδων. Υπάρχει  έστω και ένας Κιλκισιώτης που εφαρμόζει αυστηρά τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, δηλαδή που  αποφεύγει να παρκάρει στην μοναδική (αλλά παράνομη) θέση παρκαρίσματος που θα βρεί μπροστά του; Όχι ! ούτε ο Θεσσαλονικιός, ούτε ο Αθηναίος ούτε και οι αστυνομικοί!
Στην εφαρμογή του ΚΟΚ περί παρκαρίσματος, η  πολιτεία δείχνει διθυμία. Άλλοτε δείχνει αυστηρότητα, άλλοτε χαλαρότητα.  Είναι γεγονός  ότι η εφαρμογή του νόμου εξαρτάται από την ώρα και την περίπτωση.  Συνήθως επικρατεί  επιείκεια, δηλαδή μια ανεκτικότητα  μπροστά στην καθολικότητα της παρανομίας  και μια  σιωπηλή αναγνώριση ότι το φαινόμενο έχει στοιχεία παραλογισμού.  Μοιάζει με θεατρική παράσταση. Περνά ο τροχονόμος και με την σφυρίχτρα επιτακτικά απαιτεί την απομάκρυνση των αυτοκίνητων που σταθμεύουν παράνομα. Τα αυτοκίνητα ως δια μαγείας εξαφανίζονται. Μόλις αποχωρήσει  ο τροχονόμος, νέα αυτοκίνητα καταλαμβάνουν τις κενές θέσεις με οδηγούς περιχαρείς που ανέλπιστα βρήκαν θέση να παρκάρουν. Τις δε βραδινές ώρες και τις Κυριακές, όλοι οι κεντρικοί δρόμοι είναι γεμάτοι παρανόμως  παρκαρισμένα αυτοκίνητα ακριβώς στα σημεία όπου το πρωί έπεφταν κλήσεις. Πιο είναι το μήνυμα που εισπράττει ο πολίτης; Ότι το παρκάρισμα ολίγον απαγορεύεται και ολίγον δεν απαγορεύεται, δηλαδή  ότι γενικώς ‘δουλευόμαστε’.  
Προσωπικά δεν με ενοχλούν τα παρανόμως σταθμευμένα. Ως οδηγό με ενοχλούν τα αυτοκίνητα που διπλοπαρκάρουν. Ως πεζό με στεναχωρούν τα αυτοκίνητα  που εμποδίζουν τις ράμπες ανάπηρων  και αυτά που κολλημένα το ένα πίσω από το άλλο (νόμιμα ή παράνομα δεν έχει σημασία) δεν αφήνουν πρόσβαση προς τα πεζοδρόμια  για πεζούς και παιδικά καροτσάκια.
Αν το καλοσκεφτούμε μοιάζει πράγματι με κοροϊδία. Για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των αυτοκίνητων, απαγορεύεται η  στάθμευση μόνο στην μια μεριά του δρόμου, μήνα παρά μήνα. Αυτό είναι κατά τον κώδικα  το σωστό.  Όμως με την  ίδια λογική, τους κάδους απορριμμάτων που βρίσκονται στην απαγορευμένη πλευρά του δρόμου  γιατί δεν τους απαγορεύουν; Γιατί δεν τους μεταφέρουν μήνα παρά μήνα στην επιτρεπόμενη μεριά του δρόμου; Οι κάδοι που βρίσκονται στο οδόστρωμα δεν ενοχλούν την κυκλοφορία; Από ότι φαίνεται όχι, δεν ενοχλούν. Όπως προφανώς δεν ενοχλούν  και τα διάφορα αντικείμενα (πλαστικές καρέκλες,  μηχανάκια και κουτιά)  που βάζουν αυθαιρέτως οι καταστηματάρχες μπροστά από τα μαγαζιά τους, για να αποτρέπουν την στάθμευση οποιουδήποτε οχήματος που θα περιόριζε (όλο τον χρόνο) την θέα προς το μαγαζί τους. Όπως δεν ενοχλούν και τα παρκαρισμένα στον τσιμεντόκηπο οχήματα (πράγματι δεν έχουν που αλλού να τα αφήσουν). Όπως επίσης δεν φαίνεται να ενοχλούν την κυκλοφορία οι κώνοι που τοποθετεί η Λέσχη Αξιωματικών επάνω στο οδόστρωμα και πέρα από τις θέσεις σταθμεύσεως των στρατιωτικών οχημάτων, εμποδίζοντας το ρεύμα κινήσεως των αυτοκίνητων.
Δεν ισχυρίζομαι  ότι η τροχαία δεν κάνει σωστά την δουλειά της. Κάθε άλλο. Απλώς δημιουργείται η εντύπωση ότι απλώς κοροΐδευόμαστε μεταξύ μας.  Οι τροχονόμοι  γνωρίζουν ότι  δεν είναι η δουλειά τους να μοιράζουν κλήσεις στην πόλη, αυτή είναι δουλειά της δημοτικής αστυνομίας. Όμως δημοτική αστυνομία  δεν υπάρχει.  Γνωρίζουν επίσης  (ως κάτοικοι της πόλεως) ότι οι επιτρεπόμενες θέσεις σταθμεύσεως είναι λίγες και μειώνονται σταδιακά. Γνωρίζουν  ότι το έκτρωμα του τσιμεντόκηπου όχι μόνον απέκοψε βιαίως τον οδικό άξονα Ανατολή - Δύση αλλά στέρησε και θέσεις σταθμεύσεως από την πόλη. Γνωρίζουν  ότι το παρκινγκ των δίδυμων αποθηκών είναι προσωρινά κλειστό.  Γνωρίζουν ότι το παρκινγκ απέναντι από την λέσχη αξιωματικών δεν είναι όλες τις ώρες διαθέσιμο διότι  ακολουθεί μόνο το ωράριο της αγοράς(!).
Η πόλη κτίσθηκε καθ΄ ομοίωσιν της Αθήνας, χωρίς σχεδιασμό και χωρίς υποχρεωτικές θέσεις σταθμεύσεως στις οικοδομές.  Οι δε ιδιοκτήτες και οι εργολάβοι οικοδομών  αντί να δημιουργήσουμε αυτοβούλως θέσεις παρκινγκ στις οικοδομές μας, προτιμήσαμε  να κατασκευάσουμε στο ισόγειο μαγαζιά, για το σίγουρο κέρδος. Τώρα μείναμε με τα μαγαζιά ξενοίκιαστα και δημιουργήσαμε ένα δυσεπίλυτο κυκλοφοριακό πρόβλημα  στην πόλη μας.      
Είναι περίεργη αυτή η πόλη. Για τα αυτοκίνητα είναι προβληματική και στην στάθμευση και στην μετακίνηση. Για τα παιδιά και τους υπερήλικες είναι και μη φιλική και ακατάλληλα διαμορφωμένη. Το δε κρυφτούλι   οδηγών και τροχονόμων δεν έχει ούτε νόημα ούτε προοπτική. Ούτε θεραπεύει  το κυκλοφοριακό, ούτε εκπαιδεύει τους πολίτες.  Αντιθέτως  εμπεδώνει στους πολίτες συμπεριφορά μικροανομίας και μικροπαραβατικότητος  και οδηγεί στην καθολική απαξίωση του κράτους.