Σήμερα θέλω να κάνω αναφορά για τους εν ενεργεία συναδέλφους μου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες καθαριότητας (στους σκουπιδιάρηδες» όπως τους αποκαλούν πολλοί περιφρονητικά) και στην κοινωνική δομή «Βοήθεια Στο Σπίτι».
Ο ρόλος των εργαζομένων στην Καθαριότητα και την Συλλογή Απορριμμάτων είναι πάντα σημαντικός αλλά και ιδιαίτερα κρίσιμος σε περιόδους πανδημίας.
Είναι μια ομάδα πληθυσμού που θεωρείται ιδιαίτερα ευάλωτη στην πανδημία του κορονοϊού αλλά και ταυτόχρονα κρίσιμη ασπίδα για την δημόσια υγεία.
Όταν ήμουν ακόμη στη Υπηρεσία, εν ενεργεία δημοτικός υπάλληλος και συνδικαλιστής, έπαιρνα τις μελέτες της Στατιστικής Υπηρεσίας που αφορούσαν επαγγέλματα και αιτίες για την συχνότητα θανάτων. Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα είχαν τα «πρωτεία». Εξ άλλου το βλέπαμε και στη πράξη σε όλους τους Δήμους της χώρας. Πολλοί δεν προλάβαιναν να πάρουν σύνταξη και όσοι έπαιρναν, δεν προλάβαιναν «να την χαρούν» από ασθένειες όπως ηπατίτιδες, καρδιακά και αναπνευστικά νοσήματα, καρκίνους…
Θυμάμαι τους αγώνες που κάναμε, γιατί αρκετοί Δήμαρχοι (εκτός από τους κομμουνιστές Δημάρχους), δεν ήθελαν να χορηγούν ούτε αυτά τα μέσα ατομικής προστασίας και Υγιεινής που προβλέπονταν.
Ο κλάδος, με μπροστάρη τις ταξικές δυνάμεις, έχει δώσει σκληρούς, πολυήμερους αγώνες για την ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά. Μόλις το 2007 εντάχθηκαν στα βαρέα και ανθυγιεινά όσον αφορά την ασφαλιστική-συνταξιοδοτική τους κατάσταση. Ήταν τότε που αν και συνταξιούχος από 3 Ιούλη του 2007, κλήθηκα εθελοντικά να βοηθήσω τους νεώτερους συναδέλφους μου στη υπηρεσία για τον καθορισμό της προϋπηρεσίας ένταξής τους.
Ήδη ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Γιάννης Βρούτσης ,προανήγγειλε ανατροπές στο καθεστώς των Βαρέων και ανθυγιεινών στην Αυτοδιοίκηση για διάφορες ειδικότητες.. Αποφάσισε την σύσταση 6μελούς «Ομάδας Εργασίας» για την εκπόνηση σχεδίου αναφορικά με το καθεστώς επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας (ΒΑΕ) στο Δημόσιο. Ειδικότερα η επιτροπή θα πρέπει μέχρι τις 30 Ιουνίου 2020 να καταθέσει το σχετικό σχέδιο.
Προς το παρόν οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες καθαριότητας, εργάζονται εν μέσω πανδημίας κορονοϊού χωρίς όλα τα απαραίτητα μέσα προστασίας, από τη μία να είναι εκτεθειμένοι στον ιό και από την άλλη σε ισχυρά απολυμαντικά». «Με το φιλότιμο των εργαζομένων και τη χλωρίνη, δεν θα πάμε μακριά!» Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα δεν είναι «πρόβατα για σφαγή».
Το πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι" είναι ένα από τα πλέον σημαντικά προγράμματα κοινωνικού χαρακτήρα που ξεκίνησε πιλοτικά το Μάρτιο του 1998 με κύρια αποστολή οι εργαζόμενοι σ’ αυτό να συνδράμουν τους ηλικιωμένους που διαβιούν μόνοι, στις υποστηρικτικές υπηρεσίες (καθαριότητα κ.ά.) και υπηρεσίες Υγείας (φάρμακα, μεταφορά κ.ά.) να προσφέρουν πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας και οι οποίες αφορούν σε κατ' οίκον επισκέψεις για τη μέτρηση και καταγραφή των ζωτικών σημείων, τη συνταγογράφηση των φαρμάκων καθώς και συνοδεία σε νοσοκομεία για τις προγραμματισμένες εξετάσεις τους. Σήμερα, λειτουργούν περισσότερες από 1.000 μονάδες "Βοήθεια στο Σπίτι" σε όλη την Ελληνική Επικράτεια.
Κάποια περίοδο οι αστικές κυβερνήσεις, απαξίωσαν το πρόγραμμα για να το παραδώσουν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, μη Κυβερνητικές Οργανώσεις κλπ.
Και σήμερα απλήρωτοι παραμένουν σε αρκετούς δήμους της χώρας οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα. Τώρα με την κρίση της πανδημίας του κορονοϊού το θυμήθηκαν το πρόγραμμα και λένε ότι έχει πολλά να προσφέρει. Ναι, αλλά χρειάζεται αποφασιστική ενίσχυση της υπηρεσίας. Είναι απαραίτητο να παρθούν άμεσα μέτρα για την τωρινή και μόνιμη γενναία ενίσχυση του προσωπικού των δομών Βοήθεια στο Σπίτι, με όλες τις απαιτούμενες ειδικότητες.
Για τους παραπάνω λόγους Συγκεκριμένα:
- Μονιμοποίηση όλων των μέχρι σήμερα υπηρετούντων συμβασιούχων εργαζομένων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, αφού και η σχεδιαζόμενη προκήρυξη και κάλυψη αυτών των θέσεων, με τις καθυστερήσεις της, πλέον βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις.
- Άμεσες επιπλέον προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με ταχείες αξιοκρατικές διαδικασίες, όλων των ειδικοτήτων, ιδιαίτερα νοσηλευτικού και προσωπικού οικογενειακών βοηθών και καθαριότητας.
Το «Βοήθεια στο Σπίτι» χρειάζεται ενίσχυση και τη χρειάζεται τώρα και για πάντα.
