Στη συνέχεια η πορεία του είναι γνωστή. Από το 1964 έως το 1974 ζει και εργάζεται στη Β. Αμερική (Καναδά, ΗΠΑ) και διαπρέπει ως συγγραφέας και stand up comedian (κωμωδία στα όρθια).
Μετά την επιστροφή στην Ελλάδα το 1974 αλλάζει τη μορφή της νυχτερινής διασκέδασης παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ευρηματικά και πρωτότυπα shows στο χώρο των νυχτερινών κέντρων και των μπουάτ. Παράλληλα οι δίσκοι του, που κυκλοφορούν την ίδια εποχή κρατάνε για χρόνια τις πρώτες θέσεις στα δισκογραφικά charts και οι ταινίες του σπάνε όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων. Οι επιλεκτικές εμφανίσεις του στην τηλεόραση του χαρίζουν τον τίτλο του εμπορικότερου καλλιτέχνη της χιλιετίας (AGB) και οι παραστάσεις του στα θέατρα «ΟΡΦΕΑΣ», «ΑΛΣΟΣ», «ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ» και «ΜΙΝΩΑ» καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο εισπρακτικό ρεκόρ.
Tο επίθετο «Γελωτοποιός της Pωμιοσύνης» δόθηκε στον Xάρρυ Kλυνν από τον δημοσιογράφο Γιώργο Λιάνη σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα «TA NEA» με αφορμή την παράσταση του “ΟΡΦΕΑ” “ΠΡΑΣΙΝΑ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ ΚΑΙ ΨΙΛΕΣ ΕΛΙΕΣ”
Aπό τότε πολλά είναι τα επίθετα που έχουν δοθεί στον «μεγάλο σατιρικό», που κατόρθωσε να εκφράσει μ’ έναν τρόπο μοναδικό και ανεπανάληπτο τη σύγχρονη Eλληνική πραγματικότητα… «O πικρός στοχαστής», «O σαρκασμός του νεοέλληνα», «O επαναστάτης κωμικός» «Ο σύγχρονος Αριστοφάνης» «Ο δικός μας Βρωμόστομος Λένι» κ.α.
Ήταν περήφανος για την ποντιακή καταγωγή του και δεμένος πολύ με τον Πόντο και την Καλαμαριά. Προσωπικά μου αρέσουν οι άνθρωποι που είναι υπερήφανοι για την καταγωγή τους, για την ράτσα τους, που είναι δεμένοι με τις αλησμόνητες πατρίδες., έτσι είμαι και εγώ… Αρκεί να μην υπερβάλουν. Να αρκούνται για όσα έχουν, για όσα κάνουν, για όσα τους πρέπουν. Να μην πλάθουν μύθους, να μην είναι μυθοπλάστες.
Ο Χάρρυ Κλιν είχε μεγάλη συμμετοχή στην πολιτική, κοινωνική και αθλητική ζωή.
Υπήρξε μέτοχος της νεοσύστατης ΠΑΕ ΠΑΟΚ από το 1979 που έγινε το επαγγελματικό πρωτάθλημα. Χρημάτισε πρόεδρος του αγαπημένου του Απόλλωνα Καλαμαριάς και για τρία χρόνια της ΕΠΟ.
Είναι γνωστή σχέση του και η ταύτισή του με το ΚΚΕ, την πολιτική και τις θέσεις του.
Όταν η «Αυριανή» αυτή η κ@@@φυλλάδα, (που τότε έλεγα στη Θεσσαλονίκη στους συναγωνιστές ΠΑΣΟΚους, ότι θάρθει η μέρα που δε θα τη βάζουν ούτε στο κώλο τους και έτσι έγινε) είχε αρχίσει τον κίτρινο οχετό της για τα κότερα του Χαρίλαου Φλωράκη και την περιουσία του Περισσού, τον υπεράσπισε όπως ακριβώς έπρεπε με το ακαταμάχητο όπλο το χιούμορ…
« Αφού το ‘πα και στο Χαρίλαο, είχε έρθει τις προάλλες εδώ στο μαγαζί.
-Για κάτσε ρε σύντροφε του λέω. Σπίτι έχεις;
Μου λέει όχι.
-Αυτοκίνητο έχεις;
Μου λέει όχι.
-Λεφτά στην τράπεζα έχεις;
Μου λέει όχι.
-Γκόμενα έχεις; του λέω.
Μου λέει όχι.
Ε τότε ρε σύντροφε, τι είναι αυτό που θέλεις να μοιραστείς με τους άλλους; Το σάκχαρο που έχεις;»
Μπορεί στη συνέχεια ο Χάρρυ Κλυνν να απομακρύνθηκε από το κόμμα, μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες και τη διάσπαση του ΚΚΕ την περίοδο 1989-1991, (ίσως και από πίκρα και απογοήτευση για τις εξελίξεις αυτές) μπορεί να έφτασε μέχρι να μας «βρίσει». Αλλά εγώ έμεινα φανατικός Χαρρυ-Κλυνικός όσον αφορά την καλλιτεχνική του προσφορά.
Για την μετέπειτα πολιτική πορεία του, τις πολιτικές επιλογές του, δε θέλω να μιλήσω, δε θέλω να τις σκέπτομαι, τις ξεπερνάω…
Θέλω να μένω σ’ αυτό που είπε στον χαιρετισμό του στην προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ το 1981 στην Πλατεία Αριστοτέλους. Τότε που παλεύαμε για το 17% και τη «Πραγματική Αλλαγή»
«Η αλλαγή δε γράφεται με δύο λ,
γράφεται με δύο Κ και ένα Ε, ΚΚΕ»
Η μοίρα του επιφύλαξε να κάνει γρήγορα το "ταξίδι" αντάμωσης με τον γιο του, Νίκο, του συντρόφου μας και φανατικού ΠΑΟΚτσή.
Αγαπημένε μας Βασίλη Τριανταφυλλίδη, Χάρρυ Κλυνν
Καλή ΕπΑνάσταση
