Δεν είμαστε ό,τι δηλώνουμε
Προσωπικά δεν αισθάνομαι καμία ανάγκη να ευχαριστήσω κανέναν για την αθλιότητα που βιώσαμε στην Ειδομένη. Ούτε εκτιμώ πως ο κ. Μουζάλας και οι συν αυτώ έχουν ίχνος αξιοπιστίας στο λόγο τους και αυτό το ζήσαμε πολλές φορές. Ε, όχι, δεν είμαστε ό,τι δηλώνουμε, αλλά ό,τι πράττουμε. Και δεν είμαι εδώ για να κρίνω προθέσεις, αλλά πράξεις και ενέργειες.
Να θυμίσω λοιπόν πως όταν ο κ. Μουζάλας πρωτοεμφανίστηκε στο νομό μας και στα χωράφια του Γαλλικού, συνοδευόμενος από επιχειρηματία του Real estate(!), είχε δεσμευθεί πως στο νομό Κιλκίς δεν θα στηθεί κανένα κέντρο «προσωρινής»  φιλοξενίας προσφύγων. Λίγο αργότερα ο υπουργός της Άμυνας ανακοίνωσε τη δημιουργία τεσσάρων κέντρων στο νομό και τόσα δημιουργήθηκαν και στην πράξη (Ειδομένη, Βενζινάδικο Πολυκάστρου, Ν. Καβάλα και Χέρσο). Σε τι ακριβώς θα πρέπει να δείξω εμπιστοσύνη;
Κι αν η Ειδομένη ήταν «Νταχάου» τι διάολο είναι τα… hot spots του Χέρσου και της Νέας Καβάλας, με χιλιάδες πρόσφυγες να περνούν έναν χειμώνα μέσα σε σκηνές χωρίς καμία άλλη υποδομή, τώρα να αντιμετωπίζουν τον καύσωνα στις σκηνές και σε λίγο θα περάσουν δεύτερο χειμώνα μέσα στις ίδιες σκηνές;

Μόνιμο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων;
Πριν από μέρες πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη και απέναντι σ’ αυτόν και στους δημάρχους κάθονταν ο ίδιος εργολάβος του Real estate κι ένας τοπικό εκδότης! Κι έπεισαν τους αυτοδιοικητικούς μας άρχοντες στο να κατασκευαστεί ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων στο νομό μας, όπου προφανώς θα μεταφερθούν οι του Χέρσου και της Νέας Καβάλας!
Δεν ξέρω αν οι αυτοδιοικητικοί μας άρχοντες αισθάνονται το θεσμικό τους ρόλο και βάρος, αλλά τα ερωτήματα είναι πολλά και κάποια στιγμή θα κληθούν να που το πώς και γιατί συμφώνησαν σε μια τέτοια άθλια επιλογή.
Από πού και πως προέκυψε η επιλογή ενός εγκαταλελειμμένου εργοστασίου πυρομαχικών που ανήκει σε ιδιώτη και θα το αγοράσει, χρυσοπληρώνοντάς το, το ελληνικό δημόσιο. Έκανα τον κόπο να πάω ως εκεί για να δω από κοντά γιατί χώρο μιλάμε. Πήγε κανένας αυτοδιοικητικός άρχοντας στο χώρο που συμφώνησε να μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων; Πρόκειται για ένα μικρό χώρο γραφείων, ένα μικρό στέγαστρο και διάσπαρτες αποθήκες μισοχωμένες στο έδαφος σε αρκετά στρέμματα γης, μακριά από κατοικημένη περιοχή, στο πουθενά, μέσα στα σιταροχώραφα, νοτιοδυτικά του Χωρυγίου και σε απόσταση 3,5 χιλιομέτρων, με έναν άθλιο χωματόδρομο να οδηγεί στο «εργοστάσιο». Κυριολεκτικά στο πουθενά, και για να βρω το χώρο ρώτησα πέντε ανθρώπους.
Πως ανακαλύφθηκε αυτός ο ιδιωτικός εγκαταλελειμμένος χώρος; Σε ποιον ανήκει; Ποιος τον διαχειρίζεται; Ποιοι θα κερδίσουν από αυτήν την πώληση στο δημόσιο; Ποιοι θα κερδίσουν με το στήσιμο ενός τέτοιου στρατοπέδου σε μια άγονη και αδιέξοδη διαδρομή; Είναι πολλά τα λεφτά, πατριώτες!

O νομός Κιλκίς έχοντας τρεις εισόδους-εξόδους της χώρας θα βρίσκεται έτσι κι αλλιώς στο επίκεντρο του προσφυγικού-μεταναστευτικού προβλήματος της χώρας, και χωρίς να διαθέτει στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων. Αυτό το έδειξε η ίδια η ζωή και δεν χρειάζεται να κάνεις φιλοσοφική ανάλυση για να πείσεις τους διοικούντες αυτόν τον τόπο. Σε διαφορετική περίπτωση τα πράγματα είναι απλά και τα συμφέροντα μεγάλα και διαπλεκόμενα!

«Παραμάγαζο Μουζάλα»
Όταν τα ερωτήματα αυτά τέθηκαν σε τοπικό ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το αυτονόητο, ποιος επιτέλους διαχειρίζεται την προσφυγική κρίση στο νομό μας, η απάντηση ήταν ένας πραγματικός καταπέλτης για «το παραμάγαζο του Μουζάλα που στήθηκε και λειτουργεί στο νομό μας»! Μάλιστα, η αγανάκτηση των τοπικών στελεχών έφθασε στα κεντρικά του κόμματος στην Αθήνα: «Ελάτε να κάνετε εσείς εκλογές στο Κιλκίς, εμάς ξεχάστε μας», διεμήνυσαν. Αχ αυτά τα γυρίσματα των καιρών. Το προσφυγικό στο νομό το διαχειρίζονται «κουμπάροι» και «παιδιά» πρώην υπουργών και βουλευτών της Ν.Δ…
Κι όταν τα αισθήματα αυτά κυριαρχούν στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο Κιλκίς για τη διαχείριση του προσφυγικού σε τοπικό επίπεδο, είναι απορίας άξιο πως οι αυτοδιοικητικοί μας άρχοντες συμφώνησαν με τόση ευκολία στο να δημιουργηθεί ένα τέτοιο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο νομό μας και στον ιδιωτικό χώρο που τους προτάθηκε.
Το πραγματικό όμως ερώτημα προς τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό είναι άλλο –και απευθύνομαι στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και όχι στους νεόκοπους …αριστερούς της καρέκλας και της εξουσίας. Το ερώτημα είναι αν η κατασκευή ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης προσφύγων, στο πουθενά και μακριά από κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, αποτελεί την …αριστερή ματιά στο προσφυγικό πρόβλημα!
Για τους πρόσφυγες που θα μεταφερθούν στο στρατόπεδο του άλλοτε εργοστασίου πυρομαχικών ο στόχος είναι να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία ή να φυλακιστούν στα σιταροχώραφα του Χωρυγίου; Ας αφήσουμε στην άκρη την προοδευτική αντίληψη και ας μιλήσουμε με την απλή λογική: όταν θέλεις να ενσωματώσεις στην ελληνική κοινωνία 50.000 πρόσφυγες δεν τους κλείνεις σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά τους εγκαθιστάς σε μεγάλες πόλεις, μήπως και βρούνε δουλειά, μήπως και τα παιδιά τους πάνε στα σχολεία, όπως έγινε με εκατομμύρια πρόσφυγες στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια από Αλβανία, ανατολικές και τρίτες χώρες.
Τι αριστερός συμβολισμός Θεέ μου, σε αποθήκες πυρομαχικών αμερικανικών συμφερόντων (;) θέλουν να στοιβάξουν τους πρόσφυγες του πολέμου, από χώρες που διέλυσε η αμερικανική πολεμική μηχανή και αποτελείωσε η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που σήμερα σηκώνει φράχτες στα σύνορά της.