Και ήρθε η ώρα που ο μεγάλος γιος τούς ανήγγειλε σοβαρά.
- Μπαμπά, μαμά, την κοπέλα μου την Αγγέλα τόσα χρόνια την τραβολογάω. Ψες τη ζήτησα σε γάμο. Ετοιμαστείτε.
- Κοίτα αγόρι μου, λέει το ίδιο σοβαρά ο κυρ Βαγγέλης, έχεις την ευχή μας από τώρα αλλά…
- Τι αλλά ρε μπαμπά;
- Ξέρεις οι γονείς της αριστεροφέρνουν. Δεν πιστεύω να μας μπλέξουν με τίποτα πολιτικούς γάμους, με τίποτα σύμφωνα συμβίωσης και τα ρέστα. Δεν έχουν το Θεό τους τούτοι.
- Όχι βρε μπαμπά. Τα είπαμε αυτά με την Αγγέλα, θρησκευτικό γάμο θα κάνουμε.
- Ουφ…έτσι μπράβο αγόρι μου. Στα είπα επειδή είδα πολλά μέχρι τώρα και … φύλαγε τα ρούχα σου.
Και άρχισαν οι ετοιμασίες του γάμου που αποφασίστηκε να γίνει σε εκκλησία της κωμόπολης όπου ζούσε μέχρι τώρα η Αγγέλα με τους γονείς της.
- Μπαμπά επειδή ο γάμος θα γίνει εκτός της Ενορίας μας, πρέπει να πας στην εκκλησία μας να σου δώσουν το χαρτί.
Και πάει ο Παντελής στην εκκλησία και βρίσκει τον ιερέα.
- Ευάγγελε τέκνο μου, θα χρειαστούν αυτά και αυτά τα χαρτιά και θα μου τα φέρεις μαζί με 25 ευρώ.
Τα φέρνει ο Βαγγέλης, δίνει και τα ευρουλάκια και κάνει το μοιραίο λάθος να ρωτήσει:
- Τι πληρώνω με αυτά τα 25 ευρώ πάτερ;
- Καλά, δεν ξέρεις;
- Όχι πάτερ δεν ξέρω και θέλω να μάθω.
- Πληρώνεις το γεγονός ότι ο γιος σου παντρεύεται σε άλλη Ενορία.
- Κάτι σαν πρόστιμο δηλαδή;
- Όχι τέκνο μου…τελοσπάντων έτσι τόχουμε…
Έβραζε ο Βαγγέλης. Παραέβρασε όμως όταν τον έστειλαν στη Μητρόπολη κι εκεί μαζί με άλλα χαρτιά, τού ζήτησαν άλλα 25 ευρώ.
Έπνιξε το θυμό του και συνέχισε τις ετοιμασίες.
Τόσα για την εκκλησία που θα γίνει ο γάμος, τόσα για τα γαμήλια ρούχα της οικογένειας, τόσα για τις μπομπονιέρες, τόσα για το κέντρο της γαμήλιας δεξίωσης, τόσα για τα όργανα, τόσα για τις φωτογραφίες, τόσα κι άλλα τόσα…τρελάθηκε ο Βαγγέλης. Όλες οι οικονομίες, προϊόντα σκληρής και πολύχρονης δουλειάς στην οικοδομή άρχισαν να εξανεμίζονται.
Και ακούν τη φωνή του ιερέα: ‘’Ους ο Θεός συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω’’.
- Χαλάλι όλα, σκέφτεται ο κυρ Βαγγέλης. Ευλογήθηκε ο γάμος από την εκκλησία.
Στα δυο χρόνια, το ζευγάρι αφού απέκτησε κι ένα κοριτσάκι, χώρισε. Τρελάθηκαν ο κυρ Βαγγέλης και η γυναίκα του. Τόσα έξοδα, τόσο άγχος, τόση εκμετάλλευση και να πάνε όλα στο βρόντο; Και η ευλογία της εκκλησίας πού πήγε; Οι θερμές ευχές των προσκεκλημένων πού πήγαν;
Και ήρθε η ώρα του δεύτερου γιου.
- Μπαμπά είναι καιρός τώρα που έχω δεσμό με μια πολύ καλή κοπέλα τη Ρούλα και αποφασίσαμε να παντρευτούμε.
- Με την ευχή μου αγόρι μου.
- Υπάρχει ένα πρόβλημα μπαμπά…
- Πρόβλημα; Τι πρόβλημα;
- Με τη Ρούλα συμφωνήσαμε να κάνουμε πολιτικό γάμο. Θα πάμε στο Δημαρχείο και μετά την τελετή σε μια ταβερνούλα εμείς, οι γονείς και τ’ αδέλφια μας. Έτσι…για το καλό.
- Ουφ…με την ευχή μου αγόρι μου…
- Καλά βρε μπαμπά εσύ άλλα έλεγες.
- Σβήστα όλα. Όλοι μας μεγαλώνοντας αναθεωρούμε πράγματα. Έλα να σε φιλήσω…