Για μια κυβέρνηση αριστεράς αποτελεί όνειδος η εικόνα στο νοσοκομείο του νομού. Και διπλό όνειδος να χρειάζονται αγώνες για να προσληφθούν ή μετακινηθούν πέντε έξι γιατροί στην περίοδο της όξυνσης του προσφυγικού ή να χρηματοδοτηθεί με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις ανάγκες των Κιλκισιωτών και των προσφύγων.
Δεν αρκούν οι πρωτοβουλίες εθελοντισμού. Καλές και άγιες αλλά η παρουσία του κράτους είναι απολύτως αναντικατάστατη. Και έχει και μια ακόμα διάσταση σημαντική. Το επισήμανε ο διοικητής της 4ης ΥΠΕ: Η φιλοξενία και η περίθαλψη των προσφύγων δεν μπορεί να γίνει σε βάρος των πολιτών του Κιλκίς.
Οι Κιλκισιώτες επιδείξαμε συμπεριφορά  αξιοθαύμαστη. Χωρίς καμιά αντίδραση, όταν αλλού οργώνουν χωράφια, εκστρατεύουν και διεξάγουν μάχες εκ του συστάδην με τα ΜΑΤ, ρίχνουν γουρουνοκεφαλές σε χώρους που προτείνονται για δημιουργία κέντρων ή προτείνουν στρατόπεδα  αλλά σε …γειτονικούς νομούς, όπως ο κλεινός Καραμανλής των Σερρών, στήθηκαν δυο κέντρα σε Νέα Καβάλα και Χέρσοι, ενώ υπάρχει και η Ειδομένη όπου συνωστίζονται σχεδόν οι μισοί εντός της χώρας πρόσφυγες.
Αυτήν την ανθρώπινη και αλληλέγγυα  συμπεριφορά η κυβέρνηση δεν δικαιούται να την υπονομεύει με την αδιαφορία ή την ανικανότητά της. Πόση ανθρωπιά ή ικανότητα χρειάζεται ένα υπουργός Υγείας για να φροντίσει ώστε σε ένα νομό που δέχεται τα 2/3 των προσφύγων να τοποθετηθούν παντί τρόπω πέντε γιατροί και να ενισχυθεί  με λίγες χιλιάδες ευρώ; Πόση;
Ποιος θα ευθύνεται αν αύριο υπό το βάρος των συνεπειών  της υποβάθμισης των υπηρεσιών του Νοσοκομείου Κιλκίς προς τους πολίτες του νομού, το κλίμα αλληλεγγύης μεταστραφεί και βρουν ευήκοα ώτα οι κραυγές των ξενοφοβικών;
Είναι μια κρίσιμη παράμετρος ιδιαίτερα όταν συνυπολογιστεί πως ετούτο το κλίμα αλληλεγγύης πρέπει  να παραμείνει αλώβητο  καθώς η διαχείριση του προσφυγικού θα απαιτήσει μήνες.  
Φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, εσάς ακούει η κυβέρνηση και δικό σας επομένως το μεγάλο μερίδιο ευθύνης: Υψώστε στεντόρεια φωνή τώρα που η κατάσταση ακόμα είναι διαχειρίσιμη. Απαιτήστε τα ελάχιστα υλικά. Και μαζί κι ένα τελευταίο: Οι Κιλκισιώτες απαιτούμε και την ηθική επιβράβευση της στάσης μας από τα πλέον επίσημα χείλη. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι σε τούτο τον αγώνα ανθρωπιάς. Είναι άλλο να λες δεν θέλω ούτε καν να βλέπω πρόσφυγα και θα δείξω την αλληλεγγύη μου στέλνοντας πέντε παλιόρουχα και τρία πακέτα  μακαρόνια κι άλλο να φιλοξενείς αγόγγυστα πάνω από 20 χιλιάδες πρόσφυγες μέσα στα χωριά σου!
Κι όταν οι υπουργοί δεν το σκέφτονται (εξάλλου αν σκέφτονταν είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα ορίζονταν υπουργοί) κάποιοι που διατηρούν νου και ευαισθησία οφείλουν (και στον εαυτό τους) να τους το υπενθυμίσουν.