Κάπως σαν τον προπομπό φυσικών φαινομένων. Πριν από σεισμό προηγείται υπόκωφη βουή. Και πριν τις κάλπες, στην χώρα της σιωπής και της ιδιώτευσης, πληθαίνουν οι μεγαλόστομες διακηρύξεις περί αλλαγής, νέας εποχής, ανάπτυξης ...
Θα αντιτείνει ο καλόβολος πολίτης: Δεν είναι αρετή της δημοκρατίας η δημόσια έκθεση των θέσεων και των προτάσεων κάθε ενδιαφερόμενου υποψηφίου;
Βεβαίως και είναι. Αρκεί εκείνοι που ασκούνται σε μεγαλόπνοα οράματα, να μην παρέμεναν σιωπηλοί ως ιχθύες όταν ο τόπος (δήμος, περιφέρεια, νομός) αντιμετώπιζε τα μύρια όσα δεινά.
Ξεκίνησε λοιπόν και στο Κιλκίς και λίαν προσεχώς θα ενταθεί η παρέλαση των υποψηφίων πάσης λογής. Και ως πολίτες θα ακούσουμε πολλά και ηρωικά.
Μόνο που στα τέσσερα ή πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από τις τελευταίες εκλογές δεν ακούσαμε πολλούς στο ν. Κιλκίς να ασχολούνται με τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τους δημότες-πολίτες, πολύ περισσότερο να προτείνουν ιδέες, προτάσεις για την υπέρβασή τους.
Να υπενθυμίσουμε τάχα τις ανοιχτές πληγές του νομού, άλλη μια φορά; Οι νοήμονες (και μνήμονες) αναγνώστες μας, τις γνωρίζουν άριστα από τα επανειλημμένα ρεπορτάζ των εφημερίδων μας. Μήπως θυμάται κάποιος εξ αυτών ένα εκ των επίδοξων σωτήρων να παρενέβη εκφράζοντας την όποια θέση του;
Να συγκινήθηκαν τέλος πάντων "όσοι βούλονται προεκλογικά" τη σωτηρία μας, να καταγράψουν την αντίθεση ή (ενδεχομένως) τη συμφωνία τους, να προτείνουν κάτι παραπάνω από τη ...σιωπή τους.
Αλλά εδώ είναι Κιλκίς, Κι αν δεν μιλήσουν τρεις τέσσερις όλοι κι όλοι (τους καταγράψαμε πρόσφατα) η σιωπή βασιλεύει απερίσπαστη.
Αναδεικνύεται λοιπόν με εκκωφαντικό τρόπο για πολλοστή φορά το μείζον πολιτικό έλλειμμα του Κιλκίς. Η σιωπή, η ιδιώτευση, "τα βαθει' άκραχτα μεσάνυχτα".
Με πολίτες "σαν τους "ανέγνωμους που σπαρνούν μες σε κακό βραχνά, μη τύχει, τρέμουνε, κανείς και τους ξυπνήσει.." κατά πως ο ποιητής περιγράφει.
Και επίδοξους σωτήρες κοιμώμενους μακαρίως επί μια τετραετία, "ασορτί" με το ακροατήριό τους, έξυπνους μόνο κατά την προεκλογική περίοδο εισφέροντας στο δημόσιο διάλογο κραυγαλέες κοινοτυπίες.
Και κάπως έτσι το Κιλκίς "ζει και ζένεται" ασκόπως.