Φαντάζομαι πως η αγάπη σου για τον τόπο δεν έχει στερέψει, πως δεν ήταν πρόσκαιρη, ούτε προσχηματική, πως δεν εξαρτιόταν από το αποτέλεσμα της κάλπης. Εξ άλλου, δεν θυμάμαι προεκλογικά να είπες: «αγαπάω τον τόπο μου και νοιάζομαι για τους ανθρώπους του, αλλά με την προϋπόθεση να εκλεγώ»!
Και ήσασταν πολλοί, αγαπητέ πρώην υποψήφιε, που εκδηλώσατε την αγάπη σας για τον τόπο. Δεκάδες σε κάθε κοινότητα, εκατοντάδες σε κάθε δήμο! Τόσοι πολλοί, που περίσσευε και η δική μας αισιοδοξία. Είμασταν βέβαιοι, πως με τέτοιο ενδιαφέρον, τόση αγάπη, τόσα οράματα και φιλοδοξίες, δεν μπορεί -λέγαμε- θα πάει μπροστά αυτός ο τόπος.
Και ο φτωχός μας τόπος έχει ανάγκη αυτήν την αγάπη σου, τη θέλησή σου για προσφορά, είτε έχεις εκλεγεί είτε όχι. Γι’ αυτό σου λέω: Να μη χαθούμε!
Δεν λείπουν τα μετερίζια προσφοράς για όσους θέλουν να προσφέρουν. Η κοινότητα, ο δήμος, ο πολιτιστικός ή αθλητικός σύλλογος, οι δεκάδες φορείς είναι εκεί, κι έχουν ανάγκη τον εθελοντισμό σου, τη συμμετοχή σου.
Κι όπως είπα στο προεκλογικό μου SMS, μπορεί να μην γίνουμε Στοκχόλμη (είναι η ομορφιά της, ηλίθιε), ούτε Στρασβούργο, ούτε Βιέννη, αλλά σίγουρα μπορούμε να κάνουμε τον τόπο μας καλύτερο απ’ ότι είναι, πιο καθαρό, πιο φιλικό, πιο όμορφο, πιο ζωντανό…
Μην το ξεχνάς: Τον τόπο οι άνθρωποι τον κάνουν, αυτοί είναι ο τόπος.
Γι’ αυτό σου λέω: Να μη χαθούμε!
Με εκτίμηση
Κώστας Τερζενίδης
Ένας (πρώην) ψηφοφόρος
