Αυτή η κεκτημένη ταχύτητα της αντιπολίτευσης να υιοθετεί οποιοδήποτε αίτημα και να εξαντλεί την αγωνιστικότητά της στην υπεράσπιση ακόμη και αντιεπιστημονικών πραγμάτων, είναι ακατανόητη αλλά και γνήσια… ελληνική.
Τι προέχει για την εκπαίδευση των παιδιών; Το τι λέει η κάθε τοπικιστική αντίληψη και ο λαϊκισμός των λίγων, ή το συμφέρον των παιδιών για την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και μόρφωσή τους;
Θυμάστε τις αντιδράσεις, όταν ο τότε νομάρχης Κιλκίς Γ. Φλωρίδης αποφάσισε να κλείσει πολλά μονοθέσια σχολεία στο νομό, δημιουργώντας κέντρα εκπαίδευσης;
«Εμείς θέλουμε κάθε πρωί να βλέπουμε τη σημαία να κυματίζει στην αυλή του σχολείου», ήταν το αντεπιχείρημα!
«Μα σ’ ένα σχολικό κέντρο τα παιδιά θα έχουν μαθήματα αγγλικών, γυμναστή, δάσκαλο καλλιτεχνικής παιδείας, πληροφορικής,…», απαντούσαν οι αρμόδιοι εκπαιδευτικοί, για να πείσουν τους αντιδρώντες.
Χαμένα πήγαιναν τα λόγια, ξεθωριασμένα έδειχναν τα επιστημονικά επιχειρήματα των εκπαιδευτικών. «Η σημαία» και «το χωριό μας», ήταν το ακλόνητο επιχείρημα της αντιπολίτευσης…
Μετά από 20 χρόνια έχουμε τα ίδια επιχειρήματα να συγκρούονται, με άλλους πρωταγωνιστές και σε άλλα χαρακώματα…
Καλή σχολική χρονιά, μ’ ένα ευχαριστώ στους εκπαιδευτικούς του τόπου μας, που βάζουν... πλάτη για μια καλύτερη παιδεία.
Κ.Τ.