Στέγνωσε ο Γαλλικός ποταμός
Πρωτόγνωρη είναι η κατάσταση στον Γαλλικό ποταμό ο οποίος έχει εξαφανιστεί μέσα στο καταχείμωνο! Στην κοίτη του ποταμού, που άλλες χρονιές αντιμετώπιζε πλημμυρικά φαινόμενα τους μήνες αυτούς, δεν υπάρχει σταγόνα νερού. Η διαδρομή του ποταμού δεν χαράζεται πλέον από τα νερά των Κρουσίων, αλλά από τις γυμνές πέτρες της κοίτης. Σ’ ένα απόκοσμο σεληνιακό τοπίο έχει μετατραπεί η κοίτη του ποταμού, με τους κατοίκους της περιοχής να εκφράζουν τον τρόμο τους για το τι μέλλει γενέσθαι με τον υδροφόρο ορίζοντας της λεκάνης του ποταμού, τις καλλιέργειές τους, ακόμη και με την ύδρευση των οικισμών, αν συνεχιστούν τα φαινόμενα της ανομβρίας.
Εξαφανίζεται η Πικρολίμνη
Σε σεληνιακό τοπίο έχει μετατραπεί και η μικρή και αβαθής λίμνη του Κιλκίς, η Πικρολίμνη. Η μικρή ιαματική λίμνη του νομού κάθε χρόνο γεμίζει από τις βροχές του φθινοπώρου και του χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι η στάθμη της πέφτει αισθητά. Αυτήν τη στιγμή, στο τέλος πια του χειμώνα, και η Πικρολίμνη κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Η εικόνα ψηλά από το drone φανερώνει την τραγική κατάσταση της λίμνης. Ούτε στους πιο ισχυρούς καύσωνες του καλοκαιριού η Πικρολίμνη δεν είχε αυτήν την εικόνα.
Βαθιά πληγωμένη η Δοϊράνη
Παλιές κακές εποχές θυμίζει πλέον η Δοϊράνη με τα νερά της να έχουν αποτραβηχτεί και την γνώριμη προβλήτα της να μένει και πάλι στη στεριά!
Η πτώση των υδάτων της λίμνης έχει ξεπεράσει το ένα μέτρο και η ακτογραμμή της μπροστά στον οικισμό βρίσκεται πλέον στην άκρη της τσιμεντένιας προβλήτας! Η οροσειρά του Μπέλλες ουσιαστικά έχει σταματήσει να τροφοδοτεί με νερό τη λεκάνη της λίμνης και αν η ανομβρία παραταθεί και μέσα στην άνοιξη, τότε η κατάσταση στο τέλος του καλοκαιριού θα είναι δραματική για το οικοσύστημα όλης της λεκάνης της λίμνης.
Είναι προφανές πως Περιφέρεια και Δήμοι θα πρέπει να κινηθούν με σοβαρότητα, χαράζοντας μακροπρόθεσμες πολιτικές, παίρνοντας μέτρα για την προστασία του υδάτινου δυναμικού του νομού. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής δεν έχουν να κάνουν με τις όμορφες εικόνες στις λίμνες και στα ποτάμια, αλλά με την ίδια τη ζωή των κατοίκων, με την επιβίωσή τους, με τις αγροτικές τους καλλιέργειες -που έτσι κι αλλιώς βρίσκονται σε οριακό επίπεδο- με τους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες που εξαφανίζονται, αχρηστεύοντας γεωτρήσεις ύδρευσης και άρδευσης.
Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και δείχνει τις άγριες διαθέσεις της. Και τα σεληνιακά τοπία δεν αντιμετωπίζονται με ευχολόγια ούτε με παρακλήσεις.
Στη δεκαετία του ’50 βγαίναμε στους χωματένιους δρόμους του χωριού με την λαϊστέρα-κουσκουτέρα, την οποία την κατέβρεχαν οι νοικοκυρές, για να προκαλέσουμε τα σύννεφα του Ιουλίου, να φέρουν την πολυπόθητη βροχή στα διψασμένα καπνοχώραφα του κάμπου της Δοϊράνης. Σήμερα, εν έτει 2024, χρειάζεται κάτι παραπάνω από τις λιτανείες εκείνης της εποχής. Και η Περιφέρεια και οι δήμοι έχουν τον πρώτο λόγο σε ένα μακροχρόνιο σχεδιασμό. Τα οικολογικά προβλήματα αγγίζουν πια την ίδια τη ζωή των κατοίκων, την επιβίωσή τους, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, στην αγροτική οικονομία.
Οι υδροφόροι ορίζοντες όλο και ξεμακραίνουν, κάτι που θα αποδειχθεί πολύ σύντομα τραγικό για την αγροτική παραγωγή και τις αρδεύσεις αλλά και για την ύδρευση των οικισμών.