Αρκετές οικογένειες, για πρώτη φορά, έχουν γράψει στο κόμμα όλα τους τα μέλη, γεγονός που ξεπερνά κάθε άλλη κομματική οικογενειοκρατία και καθιστά το Σύριζα κόμμα οικογενειακό - ιδιοκτησιακό, αποβάλλοντας κάθε ηθικό φραγμό, που τον έκανε ως τώρα να ξεχωρίζει από άλλα κόμματα. Κρίμα γιατί χάθηκε ένα σημαντικό ηθικό πλεονέκτημα.
Μια δεύτερη υποτιμητική για την Αριστερά πρωτοτυπία είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της, δήλωσαν υποψηφιότητα για εκλέκτορες ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα μέλη μερικών οικογενειών, γεγονός που ευτελίζει την αρχή της αναλογικότητας και της συντροφικότητας αποδεικνύοντας, πως όλος ο «σκοτωμός» γίνεται για τη βουλευτική καρέκλα.
Παλαιο-κομματικοί και νέο-κομματικοί, εξουσιομανείς και αρχομανείς, ρομαντικοί και ιδεολόγοι έγιναν ανταγωνιστές μιας σκληρής εσωκομματικής αναμέτρησης, χωρίς έρμα και τέρμα, ακυρώνοντας ιδεολογικά κάθε αξία που τιμά την Αριστερά. Τα πάντα για την κουτάλα της εξουσίας.
Όταν οι Τούρκοι περικύκλωσαν την Πόλη, οι καλόγεροι, αντί να την υπερασπιστούν έριζαν για το φύλο των αγγέλων. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Σύριζα τώρα. Τώρα που η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ασφυκτική πολιορκία από τη δεξιά και περιστέλλονται καθημερινά τα δημοκρατικά δικαιώματά της συλλήβδην, κάποιοι/ες στο Σύριζα ερίζουν, αν η γυναίκα πολιτικός που εκλέγεται στη βουλή, θα πρέπει να λέγεται βουλευτής ή βουλεύτρια! Κρίμα!
Αρκετοί απλοί πολίτες στην πόλη μας ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Τσίπρα πήγαν και γράφτηκαν μέλη στο Σύριζα. Οι εσαεί ωστόσο «ιδιοκτήτες» του, τους είδαν με μισό μάτι και με τη φράση: «ήρθαν για να αλώσουν το κόμμα», κι άλλα τινά χειρότερα. Πίκρα!
Κάποιοι από της εξουσίας το κρασί ζαλισμένοι, θεωρούν ότι το κόμμα τους ανήκει. Πως είναι δική τους περιουσία. Η ουσία ωστόσο είναι μία: Όλα γίνονται για τις θέσεις και για τους θώκους. «Το πρόβατο -λέει ο Σαρτρ- το αγαπούν οι τσοπάνηδες για τρεις διαφορετικούς λόγους: Άλλοι για το μαλλί του, άλλοι για το κρέας του κι άλλοι για το γάλα του. Κανείς δεν το θέλει σαν σκέτο πρόβατο. Το ίδιο και το κόμμα. Ο καθένας το αγαπά για το δικό του λόγο, ανάλογα από το πόσο κερδίζει από αυτό. Ωφελιμισμός!
Όσοι επι δεκαετίες κράτησαν το Σύριζα στο 3%, όσοι ήρθαν και γέρασαν μέσα σ’ αυτόν, όσοι τον μετέτρεψαν σε άσυλο για κάποιου, ήρθε η ώρα να πάνε στα πίσω καθίσματα.
Αλήθεια πόσο ελεύθερα και πόσο ανεξάρτητα μπορεί να λειτουργεί ένας γραμματέας μιας κάποιας νομαρχιακής, όταν άτομο της οικογενείας του, εργάζεται σε πολιτικό γραφείο βουλευτή; Κι αν δεν είναι αυτός, ένας βασικός κανόνας διαπλοκής, τότε τι είναι;
Κι αν, επιπλέον, ο γραμματέας αυτός, που κατά τα άλλα μπορεί να είναι καλό παιδί, εκτελεί χρέη γραμματειακής υποστήριξης σε βουλευτή, είναι όντως αυτό, πέρα από νόμιμο και ηθικό; Κι αν είναι πράγματι το σωστό, γιατί δεν έγινε και με τον τέως βουλευτή;
Αλήθεια πόσο δίκιο και πόσο αξιοκρατικό είναι για ένα κόμμα αριστερό, να εκπροσωπείται σ’ έναν θεσμό, ας πούμε για παράδειγμα, στο ΔΣ του Νοσοκομείου κάποιος νεαρός που καμία σχέση δεν έχει με το αντικείμενο που κλήθηκε για να υπηρετεί; Γεγονότα σαν κι αυτά αναξιοκρατικά, προσβάλλουν την Αριστερά, που δείχνει να μην ξεχωρίζει σε νοοτροπία από τα άλλα κόμματα.
Ο Σύριζα Κιλκίς, παρότι έχει στη βάση του κόσμο πολύ, που είναι σε αναμονή, όταν βλέπει ο κόσμος αυτός τα τεκταινόμενα στο κόμμα, δεν αποτολμά να κάνει το επόμενο βήμα για να ενταχθεί στο κόμμα. Του οποίου τα οφίτσια τα μοιράζονται μεταξύ τους μία-δύο το πολύ οικογένειες. Ένα κόμμα καθαρά οικογενειοκρατικό, ίδιο όπως και το Μητσοτακικό, απαρτιζόμενο και από κάποια μέλη με εξουσία που πουθενά δεν είχαν διακριθεί στη ζωή, στη δουλειά, στις σπουδές και στις επιστήμες.
Ντράπηκα ειλικρινά, όταν άκουσα ότι μια νέα κοπέλα πτυχιούχος μοριακής βιολογίας γενετικής, με μεταπτυχιακό στην ιατρική μεθοδολογία, τελειόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, με ειδική εξειδίκευση, οσονούπω, στην θωρακοχειρουργική- παιδοκαρδιοχειρουργική, δεν υπήρχε στους εκλογικούς καταλόγους του Σύριζα, ενώ ήταν μέλος! Αίσχος!
Το θέμα που πρέπει να μελετηθεί είναι: Ποιος όντως κάνει καλό και ποιος κακό στο Σύριζα; Ποιος ωφελεί και ποιος βλάπτει με τις πράξεις του το κόμμα; Αυτός που διαιωνίζει την αδικία ή αυτός που την καταγγέλλει; Αυτός που ζει από το κόμμα ή αυτός που ζει για το κόμμα;
Αυτοί που έβλαψαν το κόμμα πιο πολύ, είναι όσοι δεν συνεργάστηκαν στις δύο προηγούμενες δημοτικές εκλογές με τον προοδευτικό χώρο, χαρίζοντας το δήμο στη δεξιά και ρίχνοντας τα ποσοστά του Σύριζα στα τάρταρα! Δεν μπορεί να είναι κυβέρνηση ο Σύριζα και τα ποσοστά του στις δημοτικές εκλογές της πόλης μας να είναι 5,85%! Κατάπτωση!
Αυτοί που πολύ έκαναν κακό στο κόμμα είναι αυτοί που είχαν κλειστό για την κοινωνία Όσοι γέρασαν μέσα σ’ αυτό. Όσοι το μετέτρεψαν για άσυλο φανατικών «ανιάτων». Όλοι αυτοί ήρθε η ώρα να πάνε στα πίσω καθίσματα.
Γιατί αν αναλάβουν ξανά τη Νομαρχιακή είτε οι ίδιοι είτε «κληρονομικώ δικαιώματι» μέλη της οικογένειάς τους, ο Σύριζα δεν πρόκειται να ανασηκωθεί. Και το χειρότερο θα είναι ότι θα μας ταυτίσουν σε νοοτροπία με την οικογένεια Μητσοτάκη και Γεννηματά, χάνοντας ένα ακόμη συγκριτικό πλεονέκτημα ο Σύριζα.
Το κόμμα το βλάπτουν για τα καλά εκείνοι που βάζουν τρικλοποδιές στον Τσίπρα, όταν μετά από κάθε αντιπαράθεση στη βουλή, αποστομώνει το Μητσοτάκη. Κι έρχονται τότε αυτοί και με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ, ανακόπτουν την πολιτική ευφορία που πάει να γεννηθεί. Ντροπή τους!
Είναι κρίμα την ώρα που οι δεξιοί βουλευτές στη βουλή στέκονται όρθιοι και χειροκροτούν έναν καθόλα ανεπαρκή πρωθυπουργό, κάποιοι μέσα στο κόμμα να υποσκάπτουν τον πιο ικανό πολιτικό, που τον τιμούν και οι ξένοι, εισάγοντας στο κόμμα έναν νέο διχασμό.
