Στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές ο ονομαζόμενος κεντροαριστερός χώρος, και συγκεκριμένα αυτός που εκφράζεται από τον Σύριζα-ΠΣ και το Κινάλ-Πασόκ δεν έλαβε μέρος στις εκλογές. Και παρά τις κοινές προσπάθειες, που λέγεται ότι έγιναν, και από τις δύο πλευρές, δεν κατήλθαν ούτε μαζί, αλλά ούτε και χώρια τα ως άνω δύο κόμματα.
Για το «γιατί» της υπόθεσης ειπώθηκαν και γράφτηκαν πράγματα πολλά, σχετιζόμενα, είτε με την έλλειψη αυτοδιοικητικού ενδιαφέροντος, είτε με την άρνηση κομματικών παραγόντων, και από τους δύο χώρους, ως προς την ανάδειξη νέων στελεχών, μέσω των δημοτικών εκλογών, που πιθανά σε μελλοντικές εκλογές θα τα «έβρισκαν» μπροστά τους.
Όπως και να έχει το ζήτημα, είτε οι παραπάνω λόγοι είναι αληθινοί είτε όχι, η μη κάθοδος στις δημοτικές εκλογές από το Πασοκ-Κιναλ και τον Σύριζα-ΠΣ αποτελεί από μόνη της μια πολιτική ήττα για την Κεντροαριστερά συνολικά! Κι είναι πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο από την μεταπολίτευση και μετά!
Κάποιοι, μάλιστα, λένε: «πάλι καλά που υπήρξαν συνδυασμοί που κατήλθαν στις δημοτικές εκλογές! Αλλιώς δεν θα υπήρχε διοίκηση στο Δήμο»!
Είναι αλήθεια ότι η κομματική πειθαρχία στον προοδευτικό χώρο είναι αρκετά χαλαρή, γεγονός που φαίνεται, και από τις συχνές διασπάσεις του. Η αποχή του Πασόκ-Κινάλ και του Σύριζα-ΠΣ στις δημοτικές εκλογές, εκτός από πολιτική ήττα φανερώνει και αδιαφορία για τα τοπικά θέματα. Και περισσότερο, θα έλεγα, για το Πασοκ-Κινάλ, που μεταπολιτευτικά έχει να επιδείξει μια θετική πορεία στα αυτοδιοικητικά δρώμενα του τόπου. Ο Σύριζα, δεν έδειξε παρόμοιο αυτοδιοικητικό ενδιαφέρον γενικότερα!
Η πολιτική, αν είναι καλή ή κακή, αξιολογείται από τα έργα της. Το πιο κατάλληλο ον να μιλήσει για δουλειά, είναι το μυρμήγκι. Διδάσκει αποκλειστικά με τη συμπεριφορά του. Τα χιλιοειπωμένα λόγια των πολιτικών τα έχει βαρεθεί ο κόσμος.
Πολλά από τα βασικά ζητήματα του νομού, παραμένουν χρονίζοντα στην πολιτική ατζέντα: το Νοσοκομείο, το Δικαστικό Μέγαρο, ο Δρόμος Κιλκίς – Θεσσαλονίκης, ο δρόμος Πολυκάστρου - Θεσσαλονίκης, φράγματα, αποταμιευτήρες κ.ά. δεν λένε να ολοκληρωθούν και μόνον ο θεός ξέρει το πότε!
Καλά λοιπόν τα δελτία Τύπου, καλή και η ιδεολογική θεωρία, αλλά όλα αυτά είναι αλλουνού παπά δουλειά. Ο λαός δεν προσδοκά από τον πολιτικό ιδεολογικά μαθήματα, αλλά λύση στα προβλήματά του.
Καλός πολιτικός είναι ο αποτελεσματικός για την κοινωνία. Αυτός που όταν φύγει από την πολιτική, εκτός από τον παχυλό μισθό και τα πολλά οφέλη που έχει αποκομίσει, έχει αφήσει και συγκεκριμένο έργο πίσω του. Για να γίνει όμως αυτό εφικτό πρέπει ο καθένας να ασχοληθεί με το αντικείμενο που ξέρει. Οι μόνοι που υποτίθεται ότι τα ξέρουν όλα είναι οι υπουργοί! Κι αν αποτύχουν, αλλάζουν υπουργείο!
Κόμμα στο οποίο υπάρχει μια μειοψηφία από μέλη ή στελέχη, που δεν αποδέχονται τον εκλεγμένο του πρόεδρο, μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, έχουν κάθε δικαίωμα να αποχωρήσουν, αν δεν μπορούν να συνυπάρξουν με την πλειοψηφία. Το να μην σέβονται την απόφαση της πλειοψηφίας, αυτό μόνο δημοκρατικό δεν είναι. Η περίπτωση του Σύριζα μοιάζει ολίγον από «μπάμπουσκα», με κόμμα μέσα στο κόμμα!
Αν υπάρχει έστω και μία αξιολογική ερώτηση στην οποία πρέπει να απαντήσει ένας οποιοσδήποτε βουλευτής, μετά το πέρας της θητείας του, είναι η εξής: «Πόσο συνέβαλε στην άνοδο του ΑΕΠ» και ποια είναι τα αποτύπωμα που έχει αφήσει στον τόπο του;
