Ο αριθμός είναι εντυπωσιακά μεγάλος και βαίνει, μήνα με τον μήνα, αυξανόμενος. https://www.koutipandoras.gr/article/kala-ta-paei-o-dimos-thessalonikis-dechtike-pano-apo-40-000-parapona-mesa-se-ena-chrono-ta-3-dimofilestera/
Η δυσκολία στην μετακίνηση μέσα στην πόλη είναι το πιο συχνό παράπονο των Θεσσαλονικέων. Τα ποικίλα εμπόδια που συναντά κανείς περπατώντας στην πόλη, όπως για παράδειγμα πεταμένα αντικείμενα, ξεχασμένα μπάζα και σπασμένα έπιπλα παρατημένα σε δρόμους και πεζοδρόμια, δυσκολεύουν τους κατοίκους στις καθημερινές τους μετακινήσεις. Τα εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα που δεσμεύουν θέσεις σταθμεύσεως είναι το δεύτερο σε συχνότητα παράπονο. Στην τρίτη θέση βρίσκονται το κλάδεμα των δένδρων, οι παγίδες στα πεζοδρόμια, η καθαριότητα των δρόμων και οι καμένες λάμπες. Με λίγα λόγια, τι ζητούν οι περισσότεροι παραπονούμενοι πολίτες; Απλά πράγματα ! Ελεύθερα, ακίνδυνα και φωτισμένα πεζοδρόμια και δρόμους. Εάν υπήρχαν συστήματα καταγραφής παραπόνων και σε οποιαδήποτε άλλη ελληνική πόλη, κατά πάσα πιθανότητα τα ίδια παράπονα θα ακούγαμε. Επομένως το συμπέρασμα είναι ότι οι πολίτες μάλλον δεν είναι ευχαριστημένοι από την δουλειά των δημάρχων. Πρόκειται για ανικανότητα; Ίσως για αδιαφορία; Ενδεχομένως να μην τους ενημερώνουν καν για τα καθημερινά προβλήματα; Το ποιο πιθανόν είναι ότι πάσχουν από τύφλωση, διαφορετικά τα απλά προβλήματα (μια πετάμενη ζαρντινιέρα ή μια τρύπα στο πεζοδρόμιο) θα τα είχαν δει με ίδια τους τα μάτια και θα τα είχαν επιλύσει προ πολλού.
Η καταγραφή των παραπόνων έγινε εφικτή διότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης εχει στήσει γέφυρες επικοινωνίας με τους πολίτες. 1) υπάρχει από τον περασμένο Ιούνιο ο αριθμός 15192, που είναι η ‘’τηλεφωνική γραμμή εξυπηρέτησης πολιτών’’. 2) υπάρχει η εφαρμογή στα κινητά τηλέφωνα με την ονομασία «βελτιώνω την πόλη μου» όπου οι πολίτες μαζί με τα παράπονα ανεβάζουν και τις σχετικές με τα παράπονα φωτογραφίες. 3) υπάρχει από τον Σεπτέμβριο ο θεσμός του ‘’αντιδημάρχου υπηρεσίας’’ ο οποίος εχει την υποχρέωση να συναντά, στο γραφείο του, τους παραπονούμενους πολίτες.
Με τους νέους τρόπους επικοινωνίας, κατάφεραν οι θεσσαλονικείς να περιορίσουν τα προβλήματα της καθημερινότητος; Ο Αντιδήμαρχος απαντά καταφατικά. Όμως εάν κρίνουμε από την εικόνα που παρουσίαζε η (όμορφα) στολισμένη Θεσσαλονίκη τις ημέρες των εορτών, η απάντηση είναι πως όχι. Η τάχα συμπρωτεύουσα της Ελλάδος και η δήθεν πρωτεύουσα των Βαλκανίων συμπεριφέρθηκε σαν μια άπλυτη ρακένδυτη κυρία, που φόρεσε για λίγες εβδομάδες ένα φανταχτερό πουκάμισο. Τα σκουπίδια, τα σπασμένα πλακάκια πεζοδρομίου, οι παραπεταμένες ζαρντινιέρες και οι παραμελημένοι χώροι πρασίνου, είναι συμπτώματα μιας χρόνιας τοπικής και εθνικής ασθένειας που δεν γιατρεύεται.
Το κακό είναι ότι το έχουμε συνηθίσει σαν κάτι το απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο, με αποτέλεσμα να θεωρούμε την βρωμιά, την τσαπατσουλιά και την ασχήμια ως αναπόσπαστα συστατικά στοιχεία του αστικού μας περιβάλλοντος. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι σε θέματα νοικοκυροσύνης του δημόσιου χώρου, μάς έχουν ξεπεράσει ακόμη και χώρες που εμείς αποκαλούμε και θεωρούμε υποανάπτυκτες.
Η μελλοντική πορεία και εξέλιξη της Θεσσαλονίκης μας αφορά άμεσα. Εάν δεν βελτιωθεί η Θεσσαλονίκη, δεν πρόκειται να βελτιωθεί η επαρχία. Είναι ευχή και προσδοκία το να μπορέσει η Θεσσαλονίκη να ξεπεράσει τα δικά της προβλήματα και να γίνει μια κανονική πόλη. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα λειτουργήσει ως θετικό παράδειγμα και μέτρο συγκρίσεως για τις άλλες Μακεδονικές πόλεις, που τότε ναι, ίσως προσπαθήσουν βελτιούμενες να την μοιάσουν. Έως τότε ίσως να αποκτήσουμε και στον δικό μας Δήμο ένα ψηφιακό κυτίον παραπόνων, ώστε τα προβλήματα που απασχολούν τον κάθε πολίτη να καταγράφονται και να λειτουργούν ως υπενθύμιση στον εκάστοτε δήμαρχο ότι εχει καθήκον και υποχρέωση να τα επιλύσει.
