Η απάντηση που μας έδωσε, μας εξέπληξε. Δεν έφταιγε κυρίως η οικονομική κρίση, που βεβαίως δυσκόλεψε πολύ τα πράγματα, ούτε και οι τεχνολογικές εξελίξεις στο χώρο, που έφεραν πρόσθετες δυσκολίες. Το στοιχείο που κυριάρχησε για τον «θάνατο του εμποράκου» ήταν η λαθραία δουλειά στο χώρο του.
«Σήμερα, με 2000 ευρώ αγοράζει κάποιος επαγγελματικό εξοπλισμό για βίντεο και φωτογραφία. Δεν είναι απαραίτητο να ανοίξει κατάστημα, άρα να έχει ενοίκια, δημοτικά τέλη και όλα τα συνακόλουθα. Δεν χρειάζεται να ασφαλιστεί και να πληρώνει υπέρογκα ασφάλιστρα στον ΟΑΕΕ. Δεν χρειάζεται να ανοίξει λογαριασμό με την εφορία, τους λογιστές και πάει λέγοντας. Όπως κατάλαβες, μπορεί και δουλεύει και εισπράττει «μαύρα». Πως μπορώ να ανταγωνιστώ αυτόν που θα πάει λαθραία και παράνομα να φωτογραφίσει και να βιντεοσκοπήσει έναν γάμο ή μια εκδήλωση, όταν τα έξοδά του είναι μηδέν; Ο αθέμιτος ανταγωνισμός στο αποκορύφωμά του. Και να σκεφτείτε, πως με κάτι τέτοιους λαθραίους καλύπτουν τις εκδηλώσεις τους ακόμη και φορείς ή σύλλογοι…».
Η κουβέντα και ο καημός τράβηξε σε μάκρος κι επειδή ο επαγγελματίας ήταν φίλος, του υπενθυμίσαμε πως κι αυτός χρησιμοποιούσε για τη διαφήμιση και την προβολή του και κάτι λαθραίες, παράνομες ιστοσελίδες, που κι αυτές «μαύρα» εισέπρατταν από τον ίδιο!
Ο …κύκλος των χαμένων επαγγελματιών! Και δυστυχώς ο κύκλος όλο και απλώνεται, όλο και μεγαλώνει, όλο και αγγίζει περισσότερα επαγγέλματα, περισσότερους ανθρώπους, από τους πλανόδιους λαθραίους μικροπωλητές μέχρι τους λαθραίους διαδικτυακούς …εμποροεπαγγελματίες.
Στο τέλος χάνουν όλοι, το κράτος, ο δήμος, οι επαγγελματίες και η κοινωνία, δηλαδή όλοι εμείς. Και το τέλος δεν αργεί για όλους, για το κράτος, τ’ ασφαλιστικά ταμεία και τους πολίτες. Μπορεί πρόσκαιρα κι εμείς να χρησιμοποιούμε ή ν’ αξιοποιούμε τα «μαύρα και λαθραία», αλλά πολύ σύντομα ο λογαριασμός θα φθάσει στην πόρτα μας, γιατί το κράτος είμαστε εμείς, γιατί τ’ ασφαλιστικά ταμεία είναι δικά μας, γιατί τα ελλείμματα όλων των κρατικών ή δημοτικών φορέων στο τέλος εμείς θα τα καλύψουμε, εμείς θα τα πληρώσουμε. Κι αυτό, μετά από τόσα χρόνια κρίσης και μνημονίων έπρεπε τουλάχιστον να το έχουμε μάθει: «το λαθραίο είναι …ωραίο, αλλά στο τέλος το πληρώνουμε πολύ ακριβά, με το ίδιο το μέλλον των παιδιών μας»!
Τελικά, στην αρχή της χρονιάς ο αγαπητός φίλος το έκλεισε το κατάστημά του στο κέντρο του Κιλκίς  και μετά από πολλά χρόνια λειτουργίας του... Δυστυχώς!