Ήταν στη δεκαετία του 1960 που κορυφώθηκε ο ανταγωνισμός των Ηνωμένων Πολιτειών με την Σοβιετική Ένωση. Η τωρινή μοναδική υπερδύναμη τα είχε βρει μπαστούνια τότε από τους Σοβιετικούς. Ο Γιούρι Γκαγκάριν είχε τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη κι άμα τη επιστροφή στα γήινα εγκόσμια είχε ανακηρυχθεί σε παγκόσμιο ήρωα.
Τρώθηκε το γόητρο των Αμερικανών που δεν έχασαν χρόνο και έβαλαν μπρος το φιλόδοξο σχέδιο. Να υπερκεράσουν τους Σοβιετικούς για να αποδείξουν και την υπεροχή του Καπιταλισμού έναντι του Κομμουνισμού. Από την εποχή του Κέννεντι λοιπόν μπήκαν σε εφαρμογή τα σχέδια. Να στείλουν με το διαστημόπλοιο Απόλλων άνθρωπο στο Φεγγάρι. "Πριν το τέλος της δεκαετίας, η μετάβαση ενός ανθρώπου στη Σελήνη και η ασφαλής επιστροφή του στη Γη" είχε δεσμευτεί το 1961 ο Κέννεντι.ρίτης ο παhttp://neaporeia-kilkis.blogspot.com/τέρας μου
Στο μικρό Ελευθεροχώρι, τότε 14χρονος μανιώδης αναγνώστης της Μακεδονίας που έφερνε σχεδόν καθημερινά στο σπίτι ο μακα, ρουφούσα τις πληροφορίες που μεταδίδονταν για το εγχείρημα της μετάβασης από τη Γη στη Σελήνη. Ένα θρίλερ που ξεκίνησε πολύ πριν καθώς η αποστολή Απόλλων 11 ήταν η πέμπτη επανδρωμένη. Προηγήθηκαν άλλες έξι μη επανδρωμένες.
Και προαναγγέλθηκε από νωρίς πως όλο το εγχείρημα θα μεταδίδονταν, για πρώτη φορά και τηλεοπτικά.
Στα χωριά μας δεν λαμβάναμε τηλεοπτικό σήμα από την ελληνική τηλεόραση που έκανε τότε τα πρώτα της βήματα στην περιφέρεια αφού για μερικά χρόνια εξέπεμπε μόνο στην περιοχή πρωτευούσης.
Αλλά είχαμε ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Ζούσαμε δίπλα στα σύνορα, πάνω στα σύνορα. Και η τηλεόραση τη Γιουγκοσλαβίας αποτελούσε τη λύση στη δίψα μας να δούμε το μεγάλο άλμα του ανθρώπου. Εξάλλου στις λίγες συσκευές Γκρούντικ, Λόβε Όπτα και Νορτμέντε οι μάρκες που θυμάμαι, που πρωτόφεραν οι μετανάστες βλέπαμε από τα μέσα του '60 αγώνες ποδοσφαίρου από την τηλεόραση της Γιουγκοσλαβίας. Της Μακεδονίας παρακαλώ όπως από τότε ονομάζονταν το ομοσπονδιακό κράτος της νυν Βόρειας Μακεδονίας.
Τα όσα διαδραματίστηκαν από τις 16 Ιουλίου όταν πυροδοτήθηκε ο Απόλλων 11 μέχρι τις 21 Απριλίου όταν πάτησαν στη Σελήνη οι Άρμοστρογκ* και Ώλντριν και επέκεινα μέχρι τις 24 Ιουλίου όταν προσθαλασσώθηκε η άκατος με τους τρεις αστροναύτες (ο Κόλινς ήταν ο άτυχος καθώς πήγε κι ήρθε ως κυβερνήτης του διαστημόπλοιου, παραμένοντας σε αυτό και σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη όσο οι Άρμστρογκ και Ώλντριν βολτάριζαν συλλέγοντας σεληνιακό υλικό) είναι γνωστά και καθένας μπορεί να τα πληροφορηθεί με λεπτομέρειες.
Στο κλίμα της εποχής και των ημερών θέλω να σταθώ και να σας μεταφέρω όσο μπορώ καλύτερα.
Αγωνία για την τύχη του εγχειρήματος, σκεπτικισμός και άρνηση από ορισμένους. Τότε ήρθα πρώτη φορά αντιμέτωπος με τον παραλογισμό και την αστυνομική αντίληψη της Ιστορίας. Άνθρωποι που καλά καλά δεν ήξεραν γραφή και ανάγνωση, ήταν έτοιμοι να αναλύσουν με κάθε μυθομανή λεπτομέρεια πως όλο ετούτο δεν ήταν αληθινό, αλλά ένα κόλπο των Αμερικανών για να δείξουν πόσο ανώτεροι είναι.
Μαζί με αυτούς όμως υπήρχαν και οι φιλομαθείς, εκείνοι που ρουφούσαν κάθε λεπτομέρεια, που αγωνιούσαν ...
Θυμάμαι, και μ' αυτό θα κλείσω, ήταν ένας συγχωριανός μου, ηλικιωμένος ήδη και εξαιρετικά έξυπνος άνθρωπος που καθημερινά αγωνιούσε αφ' όταν ανακοινώθηκε η αποστολή του Απόλλων 11.
Είχε ο καημένος ένα πρόσθετο λόγο. Αγωνιούσε και για τους αστροναύτες και για εκείνον. Έπασχε από μια σοβαρότητα ασθένεια και είχε το άγχος αν θα προλάβει να δει τον άνθρωπο να βηματίζει στη Σελήνη.
Δε το αξιώθηκε, αλλά καθώς πλησίαζαν οι μέρες του ξόρκισε τους δικούς του και τους φίλους του. Αν πεθάνει πριν την προσσελήνωση να έρθουν και να φωνάξουν στο μνήμα του: Εξέβαν σο φεγγάρ' οι ανθρώπ'
Κι έτσι κι έγινε. Έφυγε από τον κόσμο λίγες εβδομάδες πριν. Και κάμποσοι δικοί του και συγχωριανοί φίλοι του υπάκουσαν στην επιθυμία του. Τον ενημέρωσαν φωναχτά πως "εξέβαν στο φεγγάρ'΄οι ανθρωπ'"
* "ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα" ("one small step for [a] man, one giant leap for mankind") ήταν τα πρώτα λόγια του Άρμστρογκ με το που πάτησε στο φεγγάρι. Λύθηκε έτσι και η αγωνία και μαζί δόθηκε απάντηση στην παγκόσμια φρενίτιδα: Ποια θα είναι τα πρώτα λόγια που θα πει ο άνθρωπος μόλις πατήσει τη σελήνη.
Φοβάμαι πως το βήμα ήταν τεράστιο και το άλμα ακόμα δεν το είδαμε.
Θεοφύλακτος Παγλαρίδης
