Τα σχόλια στα social media δεν ήτανε πολλά. Για κάποιο λόγο οι πολίτες μας, είναι ιδιαίτερα ...εχέμυθοι σε ό,τι αφορά τα προβλήματα της πόλης. Το 'χουμε ξαναπεί αυτό, το έχουμε εμπεδώσει. Μα και να ψέξει κανείς τους Κιλκισιώτες, άδικο θα 'χει. Γιατί κι ο δήμος, στις επικρίσεις δεν λέει να απαντήσει.
Κάποιοι χρήστες θεωρούν λοιπόν “προεκλογική” την πρωτοβουλία – σαν ο δήμος να θέλει να επιδείξει περιβαλλοντικό έργο πριν τις εκλογές. Κάτι που θα είχε βάση βέβαια, εάν ο δήμος κινητοποιούσε δικές του υπηρεσίες και υπαλλήλους. Απ' ό,τι καταλαβαίνουμε ωστόσο, ο δήμος Κιλκίς στην περίπτωση αυτή, μοιάζει με τον αφέτη στους αγώνες δρόμου: Δίνει το σύνθημα, και τρέχουν οι άλλοι!
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: Καλά οι σύλλογοι, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι οικολόγοι και οι οικολογούντες – ίσως όλοι αυτοί να έχουν κάποιο όχημα. Με τους εθελοντές τι γίνεται; Να πάρουν το αμάξι τους και να ταξιδέψουν ως τη Δοϊράνη για να μαζέψουν σκουπίδια κυριακάτικα, ή μήπως ναύλωσε ο δήμος κανένα λεωφορείο για τη μετακίνηση; Κοιτάμε την ανακοίνωση: Δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο. Ούτε λεωφορείο, ούτε καν ώρα και σημείο προσυνάντησης μες στο Κιλκίς, προκειμένου να γίνει ας πούμε, μια μαζική εκδρομή ως τη λίμνη, εν είδει εξόρμησης. Ο δήμος κάνει το καθήκον του, φτιάνει την ηλεκτρονική του αφίσα...και ξεμπερδέψαμε!
Δεν θέλουμε να είμαστε μεμψίμοιροι. Από την στήλη ετούτη, έχουμε άλλωστε επισημάνει την ανάγκη αναβάθμισης του τουριστικού προϊόντος του Κιλκίς – και βεβαίως ο καθαρισμός της Δοϊράνης εντάσσεται κάλλιστα στο πλαίσιο αυτό. Στις αρχές μάλιστα του μήνα, διαβάσαμε ότι ετοιμάζεται σειρά παρεμβάσεων στη λίμνη, τόσο από ελληνικής, όσο και από βορειομακεδονικής πλευράς, με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και τον δήμο Κιλκίς να υπόσχονται καθαρισμό του καναλιού υπερχείλισης , προστατευτικά, φωτιστικά και παγκάκια. Ενδιαφέρουσα είναι και η υπόσχεση να δημιουργηθεί και μια περιπατητική διαδρομή τριακοσίων μέτρων ως το τελωνείο. Αναρωτιέται όμως κανείς: Μέχρις εκεί φτάνουν οι δυνατότητες της Περιφέρειας και του δήμου, ώστε να χρειάζεται να σπεύσουν οι Κιλκισιώτες εθελοντικά μέχρι τη λίμνη για να καθαρίσουν τις όχθες της;
Ίσως να είναι έτσι όντως τα πράγματα, ίσως και όχι. Μπορεί στον δήμο να μην φτάνουν τα κονδύλια, μπορεί να φτάνουν αλλά να δίνονται αλλού. Η εικόνα όμως που δίνεται προς τα έξω, είναι αυτή, μιας μικρής, τοπικής κοινωνίας, που δεν μπορεί να οργανώσει μια σωστή κινητοποίηση – ενώ κι αυτή που οργανώνει, συναντά την αδιαφορία, την κριτική και την αμφισβήτηση.
Κάθε συνοριακή τοποθεσία, συνιστά την πρώτη εικόνα ενός τόπου προς τους νεοεισερχόμενους. Οι γείτονές μας, μας προϋπαντούν με καζίνο και με γιγαντοαφίσες μεγάλων εταιρειών, που δίνουν την εντύπωση μιας χώρας αγορασμένης και μοιρασμένης σε πολυεθνικές. Εμείς, ποια είναι η εικόνα που δίνουμε; Είναι μια εικόνα δουλεμένη από τα πριν, ή μια εικόνα εγκατάλειψης που προκύπτει από τις περιστάσεις;
Η λίμνη Δοϊράνη, δεν έχει τον όγκο της λίμνης Κερκίνης, έχει ωστόσο μια πλουσιότατη ιστορία. Η σύγκριση της μιας με την άλλη, είναι απογοητευτική για τη δική μας. Ποιοι είναι οι λόγοι της υποβάθμισης αυτής; Είναι οικονομικοί, γεωγραφικοί, πρόκειται για ένα σύμπτωμα εγκατάλειψης της υπαίθρου, ή μήπως απλώς ο νομός Σερρών, μαζί με τα ευφορότερα εδάφη, κατάφερε να αποκτήσει και αρτιότερη διοίκηση; Μήπως το Κιλκίς, ως πόλη κοντινότερη στη Θεσσαλονίκη, αντί να δανειστεί κάτι απ' την αίγλη της συμπρωτεύουσας, έχασε ακόμα και την αυτο-οργάνωση που θα μπορούσε να έχει αν ήταν αναγκασμένο να σταθεί στα πόδια μόνο του;