Γιατί, ο εμπνευστής και θεμελιωτής Χρ. Δρέλλιας ακολούθησε «τη μεταξική νοοτροπία της εθελούσιας» συμμετοχής των κατοίκων στην ανέγερση του πολύ μεγάλου για την εποχή έργου.
Ο πατέρας μου αναφέρονταν πολλές φορές στη συμμετοχή του κόσμου, άλλοτε εθελούσια κι άλλοτε αναγκαστικά χάρις στη μεταξική περίοδο με «ντενεκέδες και τσουβάλια σιτάρι» καθόσον όλος ο πληθυσμός του νομού ήταν γεωργικός και κτηνοτροφικός.
Τα νοσοκομείο στη μεγάλη πορεία του έγραψε χρυσές επιστημονικές σελίδες, κυρίως το Ορθοπεδικό του Τμήμα, στο οποίο προσέτρεχαν ασθενείς από όλη τη Β. Ελλάδα.
Από τότε μέχρι σήμερα «πόσο νερό πρέπει να βάλαμε στο κρασί μας» για να φτάσουμε στη σημερινή κατάντια του νοσοκομείου που οδήγησαν οι διάφοροι διοικητές, και που οι μόνοι που δεν φταίνε στο ίδρυμα είναι οι γιατροί και οι εργαζόμενοι. Καθημερινά βλέπουμε τις προσπάθειες αυτών των ανθρώπων κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες λόγω του ιού, COVID-19, αλλά, και στην αντιμετώπιση όλων των άλλων περιστατικών που παρουσιάζονται στο Νοσοκομείο.
Και, δυστυχώς, όλη αυτή τη θετική εικόνα που εδραίωσαν με την παρουσία τους άνθρωποι σαν τον Καββαδία, τον Ισίδωρο, τον Ασλάνογλου, αλλά, και πλήθος άλλων που διατήρησαν και συνέχισαν τη θετική εικόνα και τη φήμη του Νοσοκομείου, απαξίωσαν οι διορισμένοι με κομματικά κριτήρια από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις .
Πώς αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις όλους αυτούς που διόρισαν κατά καιρούς με μοναδικό προσόν την κομματική τους ταυτότητα και όχι την ικανότητά τους να διοικήσουν ένα τόσο μεγάλο Ίδρυμα. Και, μάλιστα πολλές φορές εισαγόμενους λες και δεν είχαμε στον τόπο μας τόσο αναποτελεσματικούς (εγώ θα έλεγα « από τέτοιους να φαν κι κότες»).
Παρακολουθώ τελευταία με μεγάλη ανησυχία τα γεγονότα στο νοσοκομείο και τον εκλεκτό της ΝΔ Διοικητή του, κ. Ανδρίτσο, ο οποίος αντί να περιοριστεί σε ένα δύσκολο αγώνα για την εύρυθμη λειτουργία του Ιδρύματος, επιδόθηκε στο κυνήγι «μαγισσών» ερχόμενος σε σύγκρουση με το επιστημονικό προσωπικό, αλλά, κυρίως, με τους εργαζόμενους, οι οποίοι, κάθε φορά που προβάλλουν ή διεκδικούν κάποια αιτήματα, όπως ο κ. Καλεμκερίδης, αντιμετωπίζουν την χατζάρα της τιμωρίας.
Δεν βλέπουν ότι όλη η κοινωνία είναι εναντίον τους; Ακόμη και εξέχοντες άνθρωποι της δικής τους παράταξης όπως ο πρώην υπουργός Kώστας Κιλτίδης δεν συμφωνούν με τις διώξεις των συνδικαλιστών. Με τους εγχώριους αρμόδιους να παραπέμπουν σε ανώτερα όργανα τους ανυπάκουους διότι δεν αρκούνται στα όρια της δικής τους και παραπέμπουν σε ανώτερα για μεγαλύτερη τιμωρία.
Αλλά και η ΝΔ, φίλοι μου, αυτοί που τον διόρισαν δεν βλέπουν ότι διασύρεται ολόκληρη κομματική παράταξη;
Ντροπή!