Πέμπτη, 26 Δεκεμβρίου 2024, 10:36:23 πμ
Τρίτη, 11 Αυγούστου 2020 22:47

Για τα θύματα της ιαπωνικής θηριωδίας θα υπάρξει ημέρα μνήμης;

Γράφει ο Νίκος Κουζίνης, Αξιωματικός Πολεμικής Αεροπορίας ε.α.

Κάθε χρόνο, την  6η Αυγούστου γίνονται κάποιες εκδηλώσεις και αναφορές, για τα θύματα της Χιροσιμα και του Ναγκασάκι. Αναφέρονται εκτενώς για τα πρώτα θύματα των ατομικών επιθέσεων αλλά ξεχνούν να μας αναλύσουν και κάποια «γιατί». Βεβαίως τα θύματα δεν παύουν να είναι σεβαστά, αλλά θα πρέπει το ίδιο να γίνεται και για τα «άλλα» θύματα. Τα άγνωστα ή ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ «ΑΓΝΩΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ»

 

Στον αντίποδα της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής ισχύος με τα θύματα των αμάχων των δύο ιαπωνικών πόλεων υπάρχουν οι εκατόμβες θυμάτων της ιαπωνικής ιμπεριαλιστικής ισχύος, δηλαδή των Κινέζων, των Βιρμανών ,των Μαλαισιανών και των Φιλιππινέζων.

Στην Κίνα από το 1937 οι Ιάπωνες διέπραξαν εγκλήματα χειρότερα των Ναζί.Που είτε είναι άγνωστα ή παραδόθηκαν επιμελώς στην λήθη. Το ιαπωνικό στρατόπεδο 731 πειραματίζονταν με Κινέζους αιχμαλώτους, άνδρες γυναίκες και παιδιά εμβολιάζοντάς τους με μικρόβια ασθενειών όπως τύφου, ευλογιάς και πανώλης.Ο «εμβολιασμός» επεβλήθη σε αρκετούς πληθυσμούς της κινεζικής υπαίθρου από τα ιαπωνικά στρατεύματα και μάλιστα με δόλιο τρόπο, μοιράζοντας μολυσμένα τρόφιμα στους πληθυσμούς και ιδιαίτερα γλυκά, τροφή, ως γνωστό. προσφιλής στα παιδιά .

Το δε ειδεχθέστατο όλων, εκτελούσαν χειρουργικά πειράματα στα άκρα του ανθρωπίνου σώματος δηλαδή έκοβαν και τοποθετούσαν στην θέση του δεξιού χεριού το αριστερό και το δεξί αντίστοιχα στη θέση του αριστερού για να δούνε την συμπεριφορά του ατόμου, αν βέβαια επιβίωνε. Χειρουργούσαν τους αιχμαλώτους χωρίς αναισθητικό ώστε να μελετούν τα προσβεβλημένα από αρρώστιες εσωτερικά όργανα χωρίς την επήρεια των φαρμάκων των αναισθητικών για περισσότερα ρεαλιστικά αποτελέσματα. Πυροδοτούσαν σε δεμένους αιχμαλώτους βόμβες για να μελετήσουν σε όσους τύχαινε να επιβιώσουν της έκρηξης αν στη συνέχεια θα επιβίωναν  κατόπιν  εκτεταμμένων χειρουργικών επεμβάσεων συρραφής των τραυμάτων  Μόνο διεστραμμένα μυαλά θα έκαναν τέτοιες πράξεις.

Στην Βιρμανία όπου νίκησαν τις βρετανικές δυνάμεις, πολλοί Βιρμανοί τους δέχτηκαν σαν ελευθερωτές από την αποικιοκρατική Μεγ. Βρετανία, αλλά γρήγορα διαπίστωσαν ότι οι «επίδοξοι ελευθερωτές» τους, ήταν χειρότεροι δυνάστες και άρχισαν να τους πολεμούν πλέον ως κατακτητές.

Στα ιαπωνικά στρατόπεδα αιχμαλώτων, οι σύμμαχοι αιχμάλωτοι υπέφεραν τα αίσχιστα κατά παράβαση της συνθήκης της Γενεύης και ο αριθμός των νεκρών σε σχέση με τα αντίστοιχα των Ναζί  υπερπολλαπλάσιος.Βλέπετε η παράδοση στον εχθρό για την ιαπωνική κουλτούρα είναι κάτι το ντροπιαστικό. Γι’ αυτό έχουν και το χαρακίρι ως τελική λύση για την περίπτωση.

Μέχρι σήμερα η Ιαπωνία αρνείται όλα αυτά στις δικαστικές προσφυγές της Κίνας για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, πράγμα που δεν τιμά την ίδια ως «δημοκρατική» χώρα.Οι δε ΗΠΑ με την παράδοση της Ιαπωνίας το 1945 σε μεταγενέστερη χρονική φάση ενόψει της έναρξης του Ψυχρού πολέμου, θεώρησαν αυτά τα πειράματα πρωτοποριακά επειδή θα χρησιμοποιούσαν όλα αυτά τα πειράματα για δικούς τους σκοπούς.Υπάρχουν στο διαδίκτυο σχετικά βίντεο με την δράση του στρατοπέδου 731 και γενικά των Ιαπώνων στην Άπω Ανατολή.

Θα πρέπει να αναλογιστούμε επίσης, αν την ατομική βόμβα την έφτιαχναν πρώτοι οι Ναζί, που σίγουρα θα την χρησιμοποιούσαν, πως θα διαμορφώνονταν ο ρους της Ιστορίας.

Κατ΄εμέ καλά έκαναν οι Αμερικάνοι και τους τις ρίξανε γιατί δεν ήταν και Παναγίες οι Γιαπωνέζοι. Και στους Γερμανούς θάπρεπε να κάνουν το ίδιο για τα εγκλήματα που διέπραξαν, (αλλά τους έσωσε η προέλαση του Κόκκινου στρατού και έτσι οι Αμερικανοί τους χρησιμμοποίησαν ως ανάχωμα ψυχροπολεμικά). Ειδικά η 2η μεραρχία Ες-Ες Πάντσερ «Ντας Ράιχ» που έδρασε στη Γαλλία, Ουκρανία, Ελλάδα, Ιταλία άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στις επιτύμβιες στήλες με τις εκατόμβες των θυμάτων των χωριών και πόλεων απ΄όπου πέρασε και κατέκαψε με απάνθρωπο τρόπο. Άλλωστε οι λαοί δεν είναι άμοιροι για την επιλογή των ηγετών τους. Ξέρανε πολύ καλά τόσο οι Γιαπωνέζοι όσο και οι Γερμανοί τι ήθελαν να κάνουν και τι να επιβάλλουν στους άλλους λαούς. Οι Αμερικανοί ως την 7η Δεκεμβρίου του 1941 (Πέρλ Χάρμπορ) στρατιωτικά τουλάχιστον δεν τους ενόχλησαν. Οι ίδιοι οι Γιαπωνέζοι τους ώθησαν για να λάβουν μέρος στον πόλεμο. Δεν είναι τυχαία η φράση του ναυάρχου Γιαμαμότο που ήταν ο επικεφαλής της ναυτικής δύναμης στην συγκεκριμένη επίθεση ότι «το μόνο που καταφέραμε είναι να ξυπνήσουμε έναν γίγαντα». Άρα δεν ήταν άμοιροι των πράξεών τους.

Να δούμε λοιπόν αν για τα θύματα της ιαπωνικής ιμπεριαλιστικής θηριωδίας κάποιος «ουμανιστής» κάποτε τα μνημονεύσει.