Του Στέφανου Παραστατίδη.

Ας δούμε τη σημερινή κατάσταση της χώρας ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας υπό τη μορφή ερωτημάτων:

- Εμβολιάζουμε με αριθμούς ρεκόρ; Είναι το πρώτο ερώτημα και προφανώς δεν ισχύει.

Η Ελλάδα είναι αρκετά κάτω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο (25,6% έναντι 31,3% 1η δόση, 21οι στους 27 ενώ στην 2η δόση είμαστε 18οι). *Κερδάμε* χώρες όπως η Βουλγαρία, Λετονία, Κροατία και Ρουμανία. Τούτο δεν συνιστά ούτε άθλο ούτε ρεκόρ. Σημαντικό θα ήταν -και ως τουριστική χώρα- να εμβολιάζουμε γρηγορότερα κ να είμαστε στην πρώτη δεκάδα. Ικανοποιητικός αριθμός ο εμβολιασμός >100.000 ημερησίως κ ευελπιστούμε σε μεγάλα νούμερα, όμως δεν πετάμε ένα νούμερο στον αέρα ως καθρεφτάκι σε ιθαγενείς και πανηγυρίζουμε. Η μεγάλη πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ τα καταφέρνει καλύτερα από εμάς. Προχωράμε, λοιπόν, με αυτοκριτική διάθεση και βελτίωση.

- Εμβολιάζονται σε πολύ υψηλά ποσοστά και με αριθμούς-ρεκόρ οι νεότερες γενιές έναντι των υπολοίπων; Προφανώς όχι. τα ποσοστά συμμετοχής παραμένουν ακόμη εξαιρετικά χαμηλά, με τα ανακοινωμένα ραντεβού στους 30-39 ετών να είναι μόλις 17% (222.456), ενώ στους 40-44 ετών είναι 19% (154.666) και στους 45-49 ετών είναι 38% (300.476).

- Πηγαίνουμε καλά στον κρίσιμο δείκτη θάνατοι/εκατομμύριο; Αν συνυπολογίζουμε το εξαιρετικό περίπου *μηδέν* του 1ου κύματος, είμαστε περίπου στη μέση, με μία συνεχή φθίνουσα πορεία. Δικαιούται να παρουσιάζει αυτόν τον δείκτη ως επίτευγμα η κυβέρνηση; Φυσικά ναι, δεν συνιστά όμως επίτευγμα -επίτευγμα ήταν τα επιδημιολογικά στοιχεία του 1ου κύματος. Καλό όμως είναι να δούμε και τη ζοφερή πραγματικότητα τού σήμερα, δηλαδή την πραγματική πορεία της χώρας. Τους τελευταίους 2 μήνες βρισκόμαστε σταθερά στις 20 πρώτες χώρες του κόσμου στον δείκτη θάνατοι/εκ. Αυτή είναι η εικόνα που πρέπει να αξιολογήσουμε για να προβούμε στην καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση.

- Κάνουμε συνεχή ρεκόρ στη χαμηλή θετικότητα, δηλαδή στον λόγο κρουσμάτων ανά τεστ, όπως περηφανευόμαστε να παρουσιαζόμαστε ως *πράσινοι* στον χάρτη του ΕCDC; Όχι, διότι αν είχαμε θετικότητα κάτω από 2 (όπως παρουσιάζεται), θα έπρεπε να είχαμε ανοίξει τα πάντα χθες. Αντιθέτως, εμφανίζουμε μία εικονική πραγματικότητα, αποστέλλοντας στον αρμόδιο ευρωπαϊκό οργανισμό και τα σελφ-τεστ μαζί με τα υπόλοιπα τεστ (εντός χώρας παρουσιάζουμε την πραγματική θετικότητα). Αυτός είναι και ο λόγος που είμαστε πορτοκαλί και όχι πράσινοι στην 1η ταξιδιωτική οδηγία της Βρετανίας. Δεν το ΄χαψαν, δηλαδή, οι κουτόφραγκοι.

- Είναι απαράδεκτες και ανεύθυνες οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες για τη χαμηλή συμμετοχή τους στον εμβολιασμό;  Βλέποντας τα στοιχεία, όντως παρατηρούμε ότι στις ηλικίες άνω των 80 ετών έχουμε εμβολιάσει μόλις το 63%, ενώ το ίδιο περίπου ποσοστό ισχύει και τους 70-79 ετών, όπως επίσης χαμηλά είμαστε και στους 60-69 (45,9%). Και τούτο συνιστά το βασικό πρόβλημα της χώρας.

Είναι όμως εξοργιστικό να ρίχνουμε την ευθύνη στον πολίτη (έχει κ αυτός το δικό του μερίδιο ευθύνης φυσικά) και όχι στην ίδια την κυβέρνηση η οποία αξιολογείται εξίσου για τη συμμετοχή στον εμβολιασμό πέραν των υποτιθέμενων *ρεκόρ*.

Τι θα έπρεπε να είχαμε κάνει για να αυξήσουμε τη συμμετοχή, πέραν προφανώς της στοχευμένης και επιτυχημένης επικοινωνιακής καμπάνιας; Σίγουρα όχι να δίναμε 25 ευρώ σε κάθε έναν που εμβολιάζεται, όπως κάνουν οι Σέρβοι. Ούτε βεβαίως αβγά και φτερούγες κοτόπουλου, όπως κάνουν οι Κινέζοι ή μία μπύρα όπως προτείνει ο κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ.

Η Ελλάδα είχε τη μεγάλη ευκαιρία να επενδύσει και να ενισχύσει την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και αυτό συμπεριλαμβάνει την ενημέρωση και του τελευταίου πολίτη από τον οικογενειακό του ιατρό για τα ζητήματα εμβολιασμού. Θα έπρεπε, κάθε πολίτης, πέραν των ερωτήσεων που μας απευθύνει με αγωνία στα τηλέφωνα και στα τσατ, να έχει μία ατομική επίσημη ενημέρωση από τον οικογενειακό του ιατρό. Και το λέω τούτο, διότι διαπιστώνω κυρίως στην περιφέρεια τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης. Μάλιστα, αυτό θα έπρεπε να συνοδεύεται από κεντρική στοχευμένη ενημέρωση όλων των Γενικών Οικογενειακών Ιατρών ούτως ώστε να αντιμετωπιστούν και τα fake-news, τα οποία δυστυχώς αναπαράγουν κάποιες φορές ακόμη και υγειονομικοί.

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν κινήθηκε σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά συγκέντρωσε τις περιφερειακές υγειονομικές δυνάμεις σε κεντρικότερες δομές, κάτι που συνιστά σημαντικό στρατηγικό λάθος και στην αντιμετώπιση της πανδημίας αλλά και στην σωστή ενημέρωση των πολιτών.

Κλείνοντας, θέλω να επισημάνω ότι όλοι μας θέλουμε να πάει η Ελλάδα καλύτερα στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Όμως για να συμβεί αυτό, το ζητούμενο δεν είναι να συμβάλλουμε στη δημιουργία μίας επίπλαστης πραγματικότητας και μίας ψευδούς ευφορίας, αλλά να παρουσιάζουμε την πραγματική εικόνα, να ελέγχουμε και να ασκούμε κριτική όπου αυτή απαιτείται και να συμβάλλουμε με προτάσεις.