Μας πέτυχε στου Αλέκου Τριανταφυλλίδη, που διατηρούσε μικρό μπακάλικο κάτω από το ιατρείο της οδού Καπέτα 14. Με τον μακαρίτη Αγγελίδη, τον Δήμαρχο, που διατηρούσε το οδοντιατρείο του ακριβώς απέναντι, ψιλοδοκιμάζαμε κανένα τερψιλαρύγγιο στο πόδι, απ’ ότι μας σέρβιρε στη λαδόκολλα ο Αλέκος. Πιο πολύ το κάναμε για την κουβέντα, αλλά και για τις ανάγκες του ‘’απαιτητικού’’ στομάχου, στις κρίσιμες προμεσημβρινές ώρες.
… Μάνα σου γ..ήσω, τοχτόρ εφέντη, αυτά χέρια μου πότε κάνεις εσύ καλά, είπε σε άπταιστα ‘τσαλκαλίτικα’ και συνέχισε χωρίς διακοπή: Πάρε και αυγά φρέσκα, εσένα έφερα.
…Αυγά έχω πολλά, με φέρανε κι άλλοι, σ’ ευχαριστώ, δώσε τα σε κάποιον άλλον γνωστό σου!... Είπα…
…Πάρτα εσένα λέω, αχμάκ’ μι είσαι; Εσύ έξυπνο άντρωπο φαίνεσαι… Δώσε εσύ!… Εσύ να φαίνεσαι καλός!… Ντεν ξέρεις; …ξένο ούζο ποίος πίνει, δύο φορές μεθίζει… Πάρε και δώσε τικό σου φίλο…
Είπε πολύ θυμόσοφα η γραία, τ’ ακούμπησε κάτω, κι έφυγε, χωρίς να περιμένει εξηγήσεις για τις παραμορφωμένες αρθρώσεις της.
Παρασκευή, 07 Ιουλίου 2017 20:57
Ξένο ούζο ποιος πίνει...
Του Αναστάσιου
Αμανατίδη.
Ένα άλλο Σάββατο, νάτην πάλι την κυρά Πολυξένη να καταφθάνει στο Κιλκίς για την λαϊκή αγορά, αλλά και τον γιατρό μαζί. Τα αρθριτικά της, με τα παραμορφωμένα δάχτυλα των χεριών της, δεν θέτουν θέμα αναζήτησης νέων συμπτωμάτων. Στον αγκώνα της το καλαθάκι με τα χωριάτικα αυγά. ‘’Το καλόν το απίδιν ο άρκον τρώγει α(το), λένε οι Πόντιοι’’. Το φρέσκο χωριάτικο αυγό της αλανιάρας κότας της γραίας Πολυξένης από την Κορομηλιά, ο γιατρός πρέπει να το γευτεί πρώτος, κατά την γραία Πολυξένη, που έχει, όπως είπα, τρείς λεβέντες γιους στην Πολίχνη.
