Φέρνουν στο νου μας τον καταστροφικό σεισμό 6,5R με επίκεντρο την περιοχή της λίμνης Βόλβης, στις 20/6/1978 με δεκάδες θύματα, τεράστιες καταστροφές στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην περιοχή του Κιλκίς.
Δεν ξεχνάμε το σεισμό 6R, με επίκεντρο την περιοχή της Γουμένισσας, στις 21/12/1990, την ώρα που όλοι οι μαθητές της πόλης του Πολυκάστρου, εκκλησιάζονταν στον παλιό ναό της Αγ. Τριάδος, που για καλή μας τύχη “άντεξε” και δεν θρηνήσαμε θύματα.
Θυμόμαστε το σεισμό 5R στην περιοχή του Μεταλλικού, στις 10/11/2016, που οδήγησε στο κλείσιμο του σχολικού συγκροτήματος του 2ου ΕΠΑΛ Κιλκίς και τη μετεγκατάσταση του στην περιοχή του ΟΑΕΔ στο Κιλκίς.
Η προσπάθεια εφησυχασμού του λαού από την κυβέρνηση, τους δήμους και τους αρμόδιους κρατικούς μηχανισμούς, με το επιχείρημα ότι εμείς έχουμε σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό, δεν βρίσκει να σταθεί. Αποτελεί συνήθη πρακτική τόσο εγχώρια, όσο και διεθνώς, η θέσπιση νέων κανόνων αντισεισμικής θωράκισης των κτιρίων να έρχεται μετά από καταστρεπτικούς σεισμούς και πάντα σε μεγάλη διαφορά φάσης σε σχέση με τις κατακτήσεις και τα επιτεύγματα της αντισεισμικής επιστήμης και τεχνολογίας.
Ο λαός πρέπει να είναι υποψιασμένος όταν ακούει το εχθρικό κράτος να τον καθησυχάζει, καλλιεργώντας κλίμα χαμηλώματος των απαιτήσεων. Έχει αποδειχτεί σε σεισμούς, πυρκαγιές, βροχές και χιονιάδες ότι το σύγχρονο αστικό κράτος δεν θέλει και δεν μπορεί να βάλει σε προτεραιότητα τις ανάγκες της κοινωνίας. Έχει αποδειχτεί επανειλημμένες φορές ανίκανο όταν αφορά την προστασία της ζωής, της υγείας, της περιουσίας του λαού γιατί ακριβώς είναι το κράτος των λίγων, για τα συμφέροντα των οποίων κινείται αποτελεσματικά, πιο γρήγορα και από τη σκιά του...
Πως αλλιώς εξηγείται ότι από το 2001 που θεσπίστηκε ο πρωτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος των δημόσιων κτιρίων και θα έπρεπε εδώ και 20 χρόνια να έχει ολοκληρωθεί, μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιηθεί μόνο στο 25% των κτιρίων;
Πως αλλιώς εξηγείται ότι ενώ υπάρχει η δυνατότητα για μετρήσεις ποιότητας και ποσότητας των υλικών όλων των κτιρίων με σύγχρονα μέσα, για υπολογισμούς με χρήση Η/Υ της αντισεισμικής ικανότητας της κατασκευής, που θα οδηγούν σε ουσιαστική ενίσχυση και θωράκιση τους, αυτό ακόμη και σήμερα παραμένει ζητούμενο;
Πως αλλιώς να εξηγηθεί ότι όλα αυτά τα χρόνια η κρατική χρηματοδότηση για αντισεισμική θωράκιση προς Δήμους και φορείς του Δημοσίου ήταν σχεδόν μηδαμινή, ενώ μόλις πρόσφατα απορρίφθηκαν από την κυβέρνηση οι προτάσεις χρηματοδότησης για Πρωτοβάθμιο Σεισμικό Έλεγχο δημοτικών κτιρίων, που κατέθεσαν οι Δήμοι Παιονίας και Κιλκίς;
Για όλα τα παραπάνω μια εξήγηση υπάρχει. Όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά σχεδιάζουν και υλοποιούν με γνώμονα τη διασφάλιση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και σε αυτή την προσπάθεια έχουν αρωγούς όλους τους κρατικούς θεσμούς. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι όλοι οι μηχανισμοί του κράτους “βγάζουν” λάδι τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς αυτού του διαρκούς εγκλήματος εις βάρος του λαού.
Η ιστορία του 2ου ΕΠΑΛ Κιλκίς είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για χρήσιμα συμπεράσματα.
Το συγκεκριμένο κτίριο κατασκευάστηκε το 1978, με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959 και υπό την αιγίδα του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων.
Τον Οκτώβριο του 2006, η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Κιλκίς, επί κυβέρνησης ΝΔ, πραγματοποίησε πρωτοβάθμιο έλεγχο στο κτίριο. Ο έλεγχος διαπίστωσε “κακή ποιότητα σκυροδέματος”, “κακοτεχνίες σε πολύ μεγάλη έκταση”, “έντονη αποσάθρωση σκυροδέματος” και πρότεινε “άμεση και σοβαρή επέμβαση στο κτίριο για την άρση της επικινδυνότητας”. Μάλιστα τόνιζε ιδιαίτερα ότι είναι απρόβλεπτη... η συμπεριφορά του κτιρίου σε ενδεχόμενη ... ισχυρή σεισμική διέγερση”!
Το 2009, 3 χρόνια μετά, διαπιστώθηκε από τη Διεύθυνση Δημοσίων Έργων της ΠΚΜ ότι οι τιμές αντοχής του σκυροδέματος είναι σημαντικά χαμηλότερες από τις αρχικά προβλεπόμενες από τη μελέτη (C12/15 αντί για C20/25) και με βάση αυτά τα δεδομένα πραγματοποιήθηκε η μελέτη ενίσχυσης του κτιρίου από τον ΟΣΚ ΑΕ. Η ΠΚΜ δημοπράτησε το έργο το 2010, τότε αξίας 1.249.000 €, αλλά το έργο δεν υλοποιήθηκε ποτέ γιατί η τότε Νομαρχία Κιλκίς δεν εξέδωσε την απαιτούμενη οικοδομική άδεια!
Το σχολείο συνέχισε να λειτουργεί κανονικά για τα επόμενα δέκα χρόνια, μέχρι το σεισμό 5R του 2016, όταν το κτίριο αποκάλυψε ξανά τις “αδυναμίες” του και οι αρμόδιες υπηρεσίες διέταξαν την εκκένωση και μετεγκατάσταση του σε άλλο κτίριο. Ακολούθησε ένα μπαράζ αντιπαράθεσης για το πως είναι δυνατόν το κτίριο να λειτουργούσε ενώ δεν ήταν ασφαλές, πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις υπό την αιγίδα του Δήμου και της Περιφέρειας για το θέμα, διατάχθηκε μέχρι και εισαγγελική έρευνα αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα. Αθώο το κράτος, αθώες οι κυβερνήσεις, περασμένα – ξεχασμένα και όλα καλά!
Ακόμη, πρέπει να αναφέρουμε ότι ακόμη και σήμερα είναι ζητούμενο ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, όχι μόνο αντισεισμικής θωράκισης των κτιρίων αλλά και ουσιαστικής αντιμετώπισης των σοβαρών συνεπειών ενός σεισμού, που θα περιλαμβάνει όλα τα απαιτούμενα μέτρα εκπαίδευσης και καθοδήγησης των πολιτών κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Το ΚΚΕ έχει σταθερά στραμμένο το βλέμμα στον κίνδυνο ενός μεγάλου βιομηχανικού ατυχήματος, που μπορεί να προκληθεί από έναν μεγάλης έκτασης σεισμό στην περιοχή. Ένας τέτοιος κίνδυνος είναι υπαρκτός στην περιοχή μας, στις 2 ΒΙΠΕ του νομού, την ώρα που οι σχετικοί έλεγχοι απουσιάζουν, λόγω του πολύ μικρού αριθμού των Επιθεωρητών Υγείας και Ασφάλειας και Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, που για να πραγματοποιήσουν έστω και μια απλή επίσκεψη για έλεγχο σε όλους τους χώρους, θα απαιτούνταν χρόνια! Πόσο δε μάλλον, που για να είναι ουσιαστική μια τέτοια διαδικασία απαιτεί ενδελεχή έλεγχο και όχι τυπικό, με επαρκή εξοπλισμό που δεν διαθέτουν οι σχετικές κρατικές υπηρεσίες.
Παράλληλα, τα όποια σχέδια αντιμετώπισης εκτάκτου ανάγκης λόγω σεισμού έχουν εκπονηθεί δεν έχουν δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες για να αξιολογηθούν αντικειμενικά ενώ ταυτόχρονα, πέρα από κάποια φυλλάδια στον πληθυσμό και κάποιες οδηγίες αυτοπροστασίας στο διαδίκτυο, απουσιάζει η κατάλληλη ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού σχετικά με το πώς, με ποια μέσα, με ποιο σχέδιο διαφυγής και προς τα πού πρέπει να κινηθεί, τι πρέπει να κάνει για να προστατευθεί σε αυτές τις συνθήκες.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι οι ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή των αρμόδιων φορέων για την διεξαγωγή των απαιτούμενων ελέγχων και κατασκευών, είναι τόσο κραυγαλές που με τους σημερινούς ρυθμούς και προτεραιότητες, θα χρειαστούν δεκαετίες για να ολοκληρωθούν.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, το αστικό κράτος κλείνει τα μάτια και τα αυτιά όταν οι ανάγκες της κοινωνίας δεν ευθυγραμμίζονται με το στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου για θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Μόνο για αυτόν το σκοπό κάθε εμπόδιο οικονομικό ή γραφειοκρατικό γκρεμίζεται σαν χάρτινος πύργος, με διαδικασίες “fast truck”.
Να λοιπόν τι μπαίνει εμπόδιο στην πλήρη κάλυψη των αναγκών μας, να πως εξηγείται η επιλεκτική αποτελεσματικότητα του αστικού κράτους.
Τελικά για το λαό ένα μόνο δίλλημα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, μπροστά στις επερχόμενες εκλογές. Αν από αυτές θα προκύψει δυνατό ΚΚΕ για να βγει ακόμη πιο δυνατός ο λαός, ώστε να επιβάλει με την πάλη του άλλες προτεραιότητες στο κράτος και να μπουν στην ημερήσια διάταξη οι ανάγκες συνολικά της κοινωνίας ή αν θα είναι δυνατή και σταθερή η όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση προκύψει, που θα συνεχίσει στην ίδια ρότα, κάνοντας λάστιχο τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφαλείας των κτιρίων, σφυρίζοντας αδιάφορα για αναγκαίους ελέγχους και έργα, τα οποία επειδή δεν αποφέρουν επιχειρηματικά κέρδη, θεωρούνται “κόστος” και επομένως δεν προωθείται η υλοποίηση τους;
Σε αυτό το δίλλημα ξέρουμε καλά ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, την ανθρώπινη ζωή και το βιος του. Δυναμώνοντας την πάλη του και δίνοντας δύναμη στο ΚΚΕ που διεκδικεί και παλεύει για:
-Να ιεραρχηθούν, χρηματοδοτηθούν και προχωρήσουν άμεσα όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι αντισεισμικής επάρκειας με προτεραιότητα κτίρια υποδομών παιδείας, υγείας, πολιτικής προστασίας, συγκέντρωσης πλήθους και άλλες κρίσιμες υποδομές όπως γέφυρες και δίκτυα κοινής ωφέλειας. Αντίστοιχοι έλεγχοι και στις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες με ευθύνη της εργοδοσίας και έλεγχο από το κράτος, λαμβάνοντας υπόψη και την πιθανότητα πρόκλησης βιομηχανικού ατυχήματος.
-Πρόγραμμα κατασκευής νοσοκομείων, παιδικών σταθμών, νηπιαγωγείων, σχολείων, φοιτητικής στέγης, υποδομών πολιτισμού-αθλητισμού με τις πιο σύγχρονες προδιαγραφές και όχι με αποσπασματικές παρεμβάσεις κομμένες και ραμμένες στους αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς Περιφέρειας και Δήμων. Χωρίς ΣΔΙΤ, που αποδεδειγμένα επιβαρύνουν πολλαπλά την τσέπη των εργαζόμενων και δίνουν τη διαχείριση σε ιδιώτες.
-Να ενισχυθούν οι τεχνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες δόμησης Περιφέρειας και Δήμων, με κατάλληλο προσωπικό και μέσα, για τον ουσιαστικό έλεγχο των αναθέσεων.
-Αναβάθμιση της στατικής και αντισεισμικής επάρκειας με βάση τις σύγχρονες μελετητικές, κανονιστικές και κατασκευαστικές δυνατότητες πετυχαίνοντας ένα ανώτερο επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης ζωής και των υποδομών. Να καταργηθούν παραθυράκια στη νομοθεσία και τροποποιήσεις του ΚΕΝΕΠΕ, που επιτρέπουν να λογίζεται ως βασικό κριτήριο η σχέση κόστους-οφέλους.
-Εκπόνηση σχεδίων άμεσης αντίδρασης, γρήγορης εκκένωσης και διαφυγής σε περίπτωση σεισμού, με προτεραιότητα σε παιδικούς σταθμούς, σχολεία, νοσοκομεία και άλλους χώρους συνάθροισης όπως εμπορικά κέντρα και εργασιακοί χώροι όπου συγκεντρώνεται χιλιάδες κόσμου.
– Ενημέρωση και ασκήσεις ετοιμότητας, για τον τρόπο αντιμετώπισης του φαινομένου τόσο ατομικά, όσο και σε επίπεδο γειτονιάς και δήμου. Για την εκπαίδευση από την παιδική ηλικία. Την «αντισεισμική» αγωγή σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης.
Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης,
Γιάννης Φαχουρίδης,
Διπλωματούχος Αρχιτέκτων Μηχανικός,
Πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Νομού Κιλκίς
Τάσος Βασιλακάκης,
Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός,
με εξειδίκευση (MSc) στη Σεισμική Μηχανική και τις Αντισεισμικές Κατασκευές
