Το 21 ήταν μια εθνικό-κοινωνική Επανάσταση, η πρώτη και η τελευταία της ιστορίας. Χτύπησε τον Κιουταχή και τον Δράμαλη, όσο και τον ντόπιο προύχοντα και τον δυνάστη. Αποθέωσε τον Κανάρη, ενώ κατέλαβε την καγκελαρία της Ύδρας εξ΄ εφόδου. Κήδεψε τον Μάρκο Μπότσαρη και τον Μπάιρον. Είναι ένα μεγάλο γεγονός όχι για τις απαντήσεις (που δε δόθηκαν) αλλά για τις ερωτήσεις που έθεσε: μπορεί ένας λαός να νοείται ελεύθερος μόνο με την εθνική ανεξαρτησία του; Η άλωση της Βαστίλλης λέει όχι.  Αλλά του 21’ οι ερωτήσεις είναι δύο: χωρίς την εθνική ανεξαρτησία τους οι λαοί μπορούν να αλώνουν τις Βαστίλλες τους;
Την ερώτηση αυτή πρώτο την έθεσε μπρος στους ιστορικούς του κόσμου το 21’. Και αυτοί έμειναν… κόκκαλο – δεν ήξεραν τι να απαντήσουν. Γιατί μέσα από την Επανάσταση του 21’ μέσα από τις κανονιές της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, τα αλογοπέταλα και την βροντώδη ιαχή του Κολοκοτρώνη, τα φτερωτά πονήματα του Ρήγα Φερραίου, θα ακούσεις τους χτύπους της καρδιάς τούτου του Έθνους – καρδιάς που δεν έπαψε να πάλλει από τρεις χιλιάδες χρόνια. Είναι γνωστό πως λαός που δεν μελετάει την ιστορία του δεν έχει μέλλον. Είναι καθήκον μας σήμερα, όχι να μετατρέψουμε την γιορτή αυτή σε ακίνητο υμνολόγιο μιας μουσειακής εικόνας, αλλά σε κινητήρια δύναμη αφύπνισης και αντιμετώπισης των νέων προκλήσεων σε πολιτικό, κοινωνικό και εθνικό επίπεδο! Οι κίνδυνοι περιβάλλουν την χώρα μας, μα είναι και εντός αυτής. Εξίσου, την περιβάλλουν και απειλές κατά της ακεραιότητας της. Δεν αναφερόμαστε απαραίτητα στο εδαφικό κομμάτι. Η Ελλάδα είναι κράτος και κοινωνία. Δεν είναι χώρος, είναι χώρα. Είναι από πρώτο και παλιότερο κλαδί ελιάς μέχρι το τελευταίο πολύτιμο πετράδι στο υπέδαφος μας. Δεν μπορούμε να αφήσουμε αναπάντητη την πρόκληση! Και η πρώτη απάντηση είναι η ενότητα του λαού απέναντι στους μικρούς ή μεγάλους εθνικούς κινδύνους.  Αν θέλουμε να μιλάμε με υπερηφάνεια για την ιστορία μας, πρέπει να φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας και στην σύγχρονη εποχή, να δώσουμε τη δική μας σύγχρονη απάντηση περηφάνιας και μη υποταγής, συνεχίζοντας να γράφουμε με τα ίδια λαμπρά γράμματα την νέα ιστορία. 
Το χρωστάμε σε πολλές και πολλούς. Από τον Μέγα Αλέξανδρο μέχρι την Μαντώ Μαυρογένους, τον Ελευθέριο Κ. Βενιζέλο μέχρι τον Γέρο της Δημοκρατίας και από τον Υπατία μέχρι τον Γ.Παπανικολάου. Γιατί είμαστε ο τόπος που γέννησε τις μεγαλύτερες έννοιες του Ανθρωπισμού: Την Δημοκρατια, τον Πολιτισμό, Την Φιλοσοφία.  Ας μετρήσουμε και πάλι το «Είναι» μας, κάθε γυναίκα και άνδρας σε τούτη την δημοκρατική και ηλιόλουστη πατρίδα, με το λιτό μέτρο που το μέτρησαν οι ήρωες του ΄21 απέναντι σε υπέρτερους αντιπάλους. ''Λευτεριά και Ρωμιοσύνη είν’ αδέρφια δίδυμα.'' 200 χρόνια Επανάσταση! 200 χρόνια Ελλάδα!