Μακάρι τέτοιου είδους εθελοντική προσφορά να γίνειπαράδειγμα προς μίμηση, γιατί δυστυχώς ο εθελοντισμός σε παρόμοιες περιπτώσεις βρίσκεται στη χώρα μας σε χαμηλή θέση. Είναι καταφανές πως έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε όσον αφορά την αλλαγή σε μια κουλτούρα και νοοτροπία χρόνων όπου η ατομική ευθύνη ήταν και είναι απούσα, μια ατομική ευθύνη που στα χρόνια της λεγόμενης μεταπολίτευσης και της δανεικής ευμάρειας κατήντησε είδος προς εξαφάνιση. Άλλωστε το φαινόμενο αυτό, δηλαδή της ατομικής ανευθυνότητας το βλέπουμε στις μέρες μας με την πανδημία του κορωνοϊου.
Διαχρονικά ο εθελοντισμός, δηλαδή η διάθεση προσφοράς προς τον συνάνθρωπο ήταν και είναι ένα από πλέον ευγενικά συναισθήματα. Η προσφορά αυτή μπορεί να εξειδικεύεται σε φιλανθρωπία, αγαθοεργία, φιλοζωϊα, συμμετοχή σε συλλόγους, αλτρουϊσμό κ.τλ.
Ο εθελοντισμός μπορεί να αναδειχθεί εξαιρετιικά σημαντικός σε περιόδους κρίσεων και όχι μόνο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αθρόα προσέλευση των χιλιάδων εθελοντών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, κάτι που συνετέλεσε σημαντικά στην επιτυχία των αγώνων. Ήταν μια πολύ αισιόδοξη και συνάμα πρωτόγνωρη πτυχή του εθελοντισμού στη χώρα μας. Δυστυχώς μαζί με τα Ολυμπιακά ακίνητα χάθηκε και η ευκαιρία να ασχοληθεί η πολιτική με το θέμα αυτό, να το καλλιεργήσει και να το προωθήσει. Σήμερα το τοπίο του εθελοντισμού που σχετίζεται με πυρκαγιές, πλημμυρικά φαινόμενα , σεισμούς κ.τλ. από τα όσα γνωρίζω, παραμένει στη χώρα μας αχαρτογράφητο, η δε έλλειψη σύγχρονης θεσμικής ρύθμισης δεν εξασφαλίζει την σωστή οργάνωση των εθελοντικών ομάδων που δραστηριοποιούνται με τις παραπάνω περιπτώσεις. Συνήθως ο εθελοντισμός στην πυρόσβεση είναι οργανωμένος σε τοπική βάση, είτε ως ενώσεις προσώπων, είτε ως σωματεία έχοντας μια χαλαρή συνεργασία με την πυροσβεστική υπηρεσία που τους προσφέρει μια στοιχειώδη εκπαίδευση και ίσως κάποια μέσα.
Ο κανόνας όμως είναι, ότι αυτές οι εθελοντικές ομάδες εξαρτώνται άμεσα από τις τοπικές αυτοδιοικήσεις και τις χορηγίες των ιδιωτών. Ωστόσο, αυτές οι οργανώσεις προσφέρουν και μπορούν να προσφέρουν ακόμη μεγαλύτερο έργο, πάντα βέβαια με την προϋπόθεση μιας καλύτερης οργάνωσης, εκπαίδευσης και εξοπλισμού.
Τα τελευταία χρόνια οι καταστροφικές πυρκαγιές και τα πλημμυρικά φαινόμενα, έχουν αυξηθεί κατά πολύ στη χώρα μας, οι δε προβλέψεις για το μέλλον δεν είναι καθόλου ευχάριστες. Η όποια μέριμνα εκ μέρους της πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη σύσταση εθελοντικών ομάδων καθώς και μέριμνα για καλύτερη οργάνωση, εκπαίδευση και εξοπλισμό των υπαρχόντων, είναι αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε.
Θέλω να πιστεύω ότι η ανάγκη αυτή έγινε αντιληπτή και από την δική μας δημοτική αρχή.
Το επόμενο καλοκαίρι δεν είναι και πολύ μακριά.
Υ.Γ.: Αλήθεια, εκείνη η προσπάθεια από τον δήμο Παιονίας, σχετικά με την προώθηση του εθελοντισμού, τι έγινε ξεχάστηκε;
Υ.Γ.: Η φωτιά που ξέσπασε την Κυριακή 26-9-2021 δυτικά του Φανού θα πρέπει να μας ταρακουνήσει όλους.