Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν λοιπόν, τους συνταξιούχους. Αφού δούλεψαν χρόνια κλέβοντάς τους την υπεραξία της εργασίας (την απλήρωτη δηλαδή εργασία), αφού τους εκμεταλλεύτηκαν ως καταναλωτές βάζοντας στο κόστος και την εργασία που δεν τους πλήρωσαν, τους δίνουν συντάξεις πείνας, κάνουν περικοπές στις παροχές υγείας, πρόνοιας,  τους φορτώνουν συνεχώς με φόρους, αυξάνουν  τα τιμολόγια των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας κ.λ.π., ενώ έχουν να βοηθούν και τα άνεργα παιδιά τους.
 Στην ουσία τελευταία χρόνια σκάβουν ομαδικούς τάφους για να τους θάψουν τους συνταξιούχους.
Δίκαια στις τελευταίες κινητοποιήσεις τους οι απόμαχοι της δουλειάς διαμήνυσαν την απόφαση των χιλιάδων μελών τους να παλέψουν ενάντια σε παλιές και νέες περικοπές στις συντάξεις. «Φέρτε πίσω όλα τα κλεμμένα, με αίμα ο λαός τα έχει πληρωμένα», φώναξαν οι συνταξιούχοι και δήλωσαν σε όλους τους τόνους πως δεν νομιμοποιούν καμιά από τις περικοπές που έχουν υποστεί.
Και δεν αγωνίζονται μόνο γι αυτούς, αλλά και για  όσους σήμερα είναι στη παραγωγή και ειδικά για τους νεότερους και για τα παιδιά, που  γιατί όπως λέει και το τραγούδι του Διονύση Τσακνή:
«Σ' ένα λιβάδι άσπρα άλογα τη χαίτη τους τινάζουν
Κοίτα και πες μου αν έχεις δει ποτέ σου κάτι ομορφότερο απ' αυτό
Σ' ένα ρεφρέν των τραγουδιών μου θα τα κλείσω κι ας καλπάζουν πριν κάποιοι τα προλάβουνε γιατί σκοτώνουν τ' άλογα, μωρό μου, όταν γεράσουν».

Κώστας Πινέλης