Από τον επικεφαλής της μειοψηφίας στη διοίκηση του Επιμελητηρίου Κιλκίς, Παναγιώτη Αμοιρίδη, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Στην τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΕΒΕ Κιλκίς κληθήκαμε να εγκρίνουμε ένα δάνειο 100.000 ευρώ για να μπορέσει το Επιμελητήριο να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις του για εργασίες στο καινούριο του κτίριο.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η ανακατασκευή και διαμόρφωση του κτιρίου έγιναν από πρόγραμμα του Δήμου Κιλκίς, υπεύθυνος για το έργο ήταν ο Δήμος Κιλκίς, το έργο ολοκληρώθηκε κανονικά και δεν υπήρξε καμία επιβάρυνση του Επιμελητηρίου από το έργο αυτό.
Το Επιμελητήριο από εκεί και μετά ήταν υπεύθυνο για τις τελικές διευθετήσεις (επίπλωση, διακόσμηση, διαμόρφωση αίθουσας συναθροίσεων).
Παρ’ όλες τις δωρεές σε χρήματα, υλικά και εργασίες, παρ’ όλες τις χρηματοδοτήσεις από Υπουργεία (για όλα τα παραπάνω δε μας δόθηκε καμία τελική ενημέρωση και απολογισμός) η διοίκηση του κ. Π. Τονικίδη «κατάφερε» 15 μήνες μετά τα εγκαίνια του κτιρίου να χρωστάει ακόμη σε επαγγελματίες και επιχειρήσεις που δούλεψαν και πρόσφεραν για την ολοκλήρωσή του.
Παρ’ όλη τη βελτίωση του συστήματος είσπραξης των εισφορών από τα μέλη, όπως παρουσιάσθηκε στον πρώτο απολογισμό, παρ’ όλη την ένταξη του Επιμελητηρίου σε πληθώρα χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, όπως επίσης επαίρεται ο κ. Πρόεδρος, παρά τη μη ανάληψη σοβαρών σε χρήμα πρωτοβουλιών για τη στήριξη της αγοράς εν μέσω κρίσης, η Διοίκηση του Επιμελητηρίου δε μπόρεσε από τη μια να προγραμματίσει σωστά τις δαπάνες της και να τις κρατήσει στο σωστό όριο και από την άλλη δε μπόρεσε να εξασφαλίσει τα έσοδα για να τις καλύψει.
Έτσι τώρα σύρεται το Επιμελητήριο σε ένα δάνειο, δεσμεύονται για την αποπληρωμή του ποιός ξέρει πόσες μελλοντικές διοικήσεις και τελικά καλούνται τα μέλη να πληρώσουν την έλλειψη νοικοκυροσύνης της τωρινής διοίκησης.
Αρνηθήκαμε να εγκρίνουμε αυτό το δάνειο, όχι γιατί δε θέλουμε να αποπληρωθούν οι προμηθευτές (αυτοί είναι θύματα και δέσμιοι της κακής λειτουργίας της διοίκησης), αλλά πρώτα-πρώτα γιατί δεν υπήρξε η στοιχειώδης γραπτή ενημέρωση, ούτε μία αράδα, για τις οφειλές, σε ποιους χρωστάμε, το συνολικό ποσό, για το πώς διαχειρίσθηκαν τα ποσά των χορηγιών και των ενισχύσεων από τα Υπουργεία, τίποτε απολύτως, ενδεικτικά όλα αυτά του τρόπου λειτουργίας της διοίκησης και της διαδικασίας μέσα από την οποία σέρνει το Επιμελητήριο σε ένα δάνειο, για τούς όρους του οποίου επίσης δεν είχαμε τη στοιχειώδη γραπτή ενημέρωση.
Αν η διοίκηση είχε τη στοιχειώδη ευαισθησία έναντι των προμηθευτών, θα έπρεπε να κάνει καλύτερο προγραμματισμό και βέβαια πρώτος ο Πρόεδρος θα έπρεπε να δείξει το δρόμο. Μόνο τους 15 μήνες της καθυστέρησης των αποπληρωμών εισέπραξε για την «αποζημίωσή» του περίπου 40.000ευρω. Με αυτά θα είχε πληρωθεί το μισό περίπου χρέος. Και αν δε μπορεί να κάνει αυτήν τη «θυσία», ας κάνει τουλάχιστον τις περικοπές στις οποίες θα υποβληθούν όλοι οι Έλληνες το προσεχές διάστημα, ακόμη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Πριν προχωρήσουμε στα δανεικά πρέπει πρώτα να κάνουμε τις ελάχιστες τουλάχιστον κινήσεις εξοικονόμησης. Το Επιμελητήριο, η διοίκηση και ο Πρόεδρός του πρέπει στον τομέα αυτό να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή».