Γράφει ο Χρήστος Σπίγκος.

Το παιχνίδι των ρόλων, (Λουίτζι Πιραντέλλο).

Η διάκριση των εξουσιών, θεμελιωτικός παράγοντας της λειτουργίας της Δημοκρατίας, προϋποθέτει πολιτική ωριμότητα και αίσθηση του μέτρου.

Ο πλέον ίσως απαιτητικός ρόλος είναι εκείνος της αντιπολίτευσης. 

Σ' αυτήν κρυσταλλώνεται η προσδοκία του λαού να ελέγχεται η όποια υπέρβαση της εκτελεστικής εξουσίας. Από αυτήν όλοι περιμένουμε τον σώφρονα και τεκμηριωμένο ελεγκτικό λόγο, ασπίδα  προστασίας από την αλαζονεία των κυβερνώντων.

Στην αντιπολίτευση δοκιμάζονται όλες οι δεξιότητες που απαιτούνται, προκειμένου κάποιος να ανταποκριθεί επάξια στην εντολή προάσπισης του Κράτους Δικαίου από τη φαυλότητα της εξουσιολαγνείας.

Η συναισθηματικά φορτισμένη λεκτική ακροβασία, ο συνθηματολογικός βερμπαλισμός, η ασάφεια, ο άκριτος καταγγελτικός λόγος, η ιδεοληπτική ημιμάθεια, η βεβαιότητα της αμάθειας, και τέλος, η ακατάσχετη υποσχεσιολογία επίλυσης των πάντων μετά την έλευση του κόμματος στα κυβερνητικά έδρανα μετατρέπουν τον ωφέλιμο κοινοβουλευτικό έλεγχο σε βλαπτικό απολίτικο χαράκωμα.

Η λογική και το μέτρο, χειρότεροι εχθροί της κυβερνητικής αλαζονείας.

Το θυμικό και η αμετροέπεια, εγγυητές της συνέχισης της κάθε αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής.

Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, όχι με απαντήσεις επί της ουσίας, αλλά με την καταφυγή στην προσφιλή της  πομφολυγώδη αντιαριστερή ρητορική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διαθέτει την ικανότητα της τεκμηριωμένης αντιπαράθεσης. Το ζητούμενο είναι η συμμετοχή πολλών στη μάχη της διάχυσής της στους ενδιαφερόμενους.

Αυτό απαιτεί, πλην των άλλων, σοβαρή μελέτη, γρήγορη αφομοίωση και μεγάλη μεταδοτικότητα. Πιστεύω ότι ο καθένας γνωρίζει τις δυνατότητές του, και ανάλογα πράττει.

Η πρόσφατη οικονομική κρίση, πριν παραδοθεί στις αδιάβαστες σελίδες της ιστορίας, οφείλει να καταγράψει το δίδαγμά της, προς αποφυγήν της αλήστου μνήμης μεταπολιτευτικής, ένθεν κακείθεν, αμετροέπειας που δεν έλυνε, αλλά μεγέθυνε προβλήματα και δεινά.

Αυτή τη φορά, η επανάληψη της ιστορίας δεν θα είναι φάρσα, αλλά τραγωδία!