. Ποιος από εμάς δεν διδάχθηκε από την καλοσύνη και την ιώβεια υπομονή σας; Σιωπηλά και καρτερικά σηκώνατε επί πολλά χρόνια το μεγάλο σας Σταυρό. Στις 29 Νοεμβρίου που μιλήσαμε για τελευταία φορά μου είπατε: Πονούν τα πόδια μου και σας είπα: προέχει η ζωή. Ναι, για πολλά χρόνια δίνατε το μεγάλο αγώνα της  ζωής.
Στη ζωή σας δώσατε και πολλούς άλλους αγώνες με πολλή λεβεντιά, δύναμη και αξιοπρέπεια. Ο χρυσός για να καθαριστεί απαιτείται πολλή δουλειά κι εσείς όπως ο χρυσός εξαγνιστήκατε και καθαριστήκατε με τους αγώνες της ζωής που δώσατε.
Όλοι μας, παιδιά και καθηγητές στα χρόνια που ζήσαμε μαζί στην Ευκαρπία, σας λατρεύαμε. Όλοι σάς αγαπούσαμε γιατί μόνο την αγάπη, την ανοχή και την καλοσύνη σας γευθήκαμε.
Πάντα ήσασταν πράος, ήρεμος, λιγομίλητος, σοβαρός, εχέμυθος, υπομονετικός, άκακος, αγνός, δίκαιος, έντιμος, καλοσυνάτος, αλτρουιστής, συναισθηματικός, ευαίσθητος, φιλάνθρωπος, γενναιόδωρος, αξιοπρεπής, αγόγγυστος, ακούραστος, εργατικός, δραστήριος, βαθιά πολιτικοποιημένος και ευσυνείδητος.
Κανείς μας ποτέ δεν παραπονέθηκε για το παραμικρό. Όταν φύγατε από την Ευκαρπία λόγω συνταξιοδότησης, παιδιά και καθηγητές ζήσαμε την αποφράδα ημέρα της ζωής μας.
Όλα τα χρόνια είχαμε άριστη συνεργασία μα πάνω από όλα ήσασταν εξαιρετικά δίκαιος, καλοσυνάτος και φωτεινό παράδειγμα ανθρώπου και στάσης ζωής. Δεν μπορώ να ξεχάσω όταν εμείς οι καθηγητές μέσα στο γραφείο μεμψιμοιρούσαμε κι εσείς σιωπηλά και αγόγγυστα πηγαίνατε δίπλα στο γραφείο σας και κάνατε την προετοιμασία σας για την αιμοκάθαρση. Δώσατε μεγάλο αγώνα ζωής.
Η απώλειά σας για όλους μας, μα πολύ περισσότερο για την οικογένειά σας είναι πολύ μεγάλη. Εγκαταλείπετε μια εξαιρετική σύζυγο, την Ελευθερία, η οποία υπήρξε για όλα τα χρόνια της συζυγικής σας ζωής πιστή, αφοσιωμένη και πολύτιμος συμπορευτής  της ζωής σας. Μα και για τα χρόνια της δοκιμασίας σας υπήρξε ο άγγελός σας. Τα παιδιά σας, Αλέξανδρος και Αναστασία, στερούνται τον σπάνιο και αγαπημένο πατέρα που είχαν.
Μα κι εμείς, όσοι είχαμε την τύχη να σας γνωρίσουμε και ακόμα καλύτερα να σας ζήσουμε, πονάμε πολύ γιατί  δεν θα έχουμε άλλο κοντά μας.  Δεν θα σας ξεχάσουμε. Άλλωστε θα ήταν ιεροσυλία κάτι τέτοιο.
Θα ζείτε μέσα στις καρδιές μας. Θα ζείτε στις σκέψεις μας. Θα ζείτε στις προσευχές μας. Θα ζείτε στη θύμησή μας.
Διευθυντά μας
Εκεί ψηλά που θα είστε στην χορεία των αγγέλων  να είστε ο πρεσβευτής, ο άγγελος προστάτης και φύλακάς μας.
Σας ευγνωμονούμε
Σας ευχαριστούμε
Σας αγαπάμε
Δεν θα σας ξεχάσουμε
Αιωνία σας η μνήμη.

Παπαδοπούλου Αθανασία
φιλόλογος