O χάρτης δεν είναι Monopoly.
Φυσικά, γιατί τι άλλο λείπει από μια περιοχή που βομβαρδίζεται διαρκώς, εκτός από beach bars, πολυτελή γιοτ και τουρίστες με σαγιονάρες ανάμεσα σε ερείπια; Άλλη μια «ιδιοφυής» ιδέα από τον άνθρωπο που νομίζει ότι η γεωπολιτική είναι reality show.
Τι καλύτερο από το να αντιμετωπίζεις έναν τόπο που έχει υποστεί γενοκτονία σαν μια real estate ευκαιρία; Ο Τραμπ, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό του ένστικτο, βλέπει στη Γάζα όχι μια κατεστραμμένη περιοχή γεμάτη ανθρώπινο πόνο, αλλά ένα «οικόπεδο με θέα» που απλώς χρειάζεται λίγο… νοικοκύρεμα.
Ισοπέδωση, μετεγκατάσταση, «εκκαθάριση», σαν μια καλοστημένη κατασκευαστική μπίζνα. Και ποιος ξέρει; Ίσως σε λίγα χρόνια, αντί για στρατόπεδα προσφύγων, να δούμε all-inclusive resorts με το όνομα “Trump Gaza Beach”. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που ο άνθρωπος που αντιλαμβάνεται τη διεθνή πολιτική σαν μια σεζόν του “The Apprentice”.
Η πρόταση του Τραμπ να αποκτήσουν οι ΗΠΑ «έλεγχο» της Γάζας θυμίζει αποικιοκρατικές πρακτικές και παραβιάζει το διεθνές δίκαιο.
Η Γάζα δεν είναι «ακίνητο» προς κατάκτηση.
Η Γάζα δεν είναι προς πώληση.
