Ακολουθούν αποσπάσματα:

«Οταν η Μέρκελ δεσμεύτηκε στα τέλη Αυγούστου να παρέχει καταφύγιο σε όσους προέρχονται από τη Συρία και σε όσους αναζητούν προστασία από τη βία και τις εχθροπραξίες, η αρχική ευφορία στη χώρα ήταν σημαντική, με δεκάδες χιλιάδες καθημερινούς Γερμανούς να υποδέχονται με διάθεση βοήθειας την τεράστια εισροή των άπορων προσφύγων.

Αλλά η αρχική έξαρση συμπόνιας έχει αρχίσει να ξεθωριάζει. Το πιο προφανές σημάδι ήταν η επαναφορά συνοριακών ελέγχων στα γερμανικά σύνορα με την Αυστρία πριν από μια εβδομάδα. Υπήρξαν όμως και άλλα: απογοήτευση σε γερμανικά κρατίδια για ανεπαρκή ομοσπονδιακή βοήθεια, γκρίνια στο εσωτερικό του κόμματός της Μέρκελ για την πολιτική ανοικτών θυρών, και συγκρούσεις με τους Σοσιαλδημοκράτες στο πλαίσιο του κυβερνητικού συνασπισμού της Μέρκελ.

Επιπλέον, η Ευρώπη δεν ενδιαφέρεται για την ευθυγράμμισή της με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η Γερμανία τον ανθρωπισμό. Η βρετανική κυβέρνηση μόλις και μετά βίας μπορεί να κρύψει τον αποτροπιασμό της για τη νέα πορεία της Μέρκελ. Και απέρριψε, όπως και άλλοι, κατηγορηματικά το σχέδιο της Μέρκελ για την διανομή των προσφύγων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πού βρίσκεται η σωστή ισορροπία μεταξύ της ανθρωπιάς και του ρεαλισμού; Και: Είναι πιο σημαντικό να σώσεις τους πρόσφυγες ή να σώσεις την ΕΕ, η οποία ενσωματώνει την απάντηση στη φρίκη του πολέμου;

«Μητέρα Αγγελα»

Είναι δύσκολο να πούμε τι ώθησε την Μέρκελ, η οποία θεωρείται ως μια νηφάλια επαγγελματίας της realpolitik, να γίνει «η καγκελάριος των προσφύγων» - ή, όπως μερικοί συντηρητικοί την αποκαλούν «Mutti Τερέζα».

Η συναισθηματική συγκίνηση είναι επικίνδυνη στην πολιτική. Οσοι αποκτήσουν την φήμη ότι καθοδηγούνται από τα συναισθήματά τους, θεωρούνται ως ανοιχτοί σε χειραγώγηση. Και όμως, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι η πολιτική της Μέρκελ για τους πρόσφυγες οδηγείται από το συναίσθημα.

Ενα άτομο που την γνωρίζει εδώ και πολύ καιρό, λέει ότι πραγματικά την συντάραξε που κατά τη διάρκεια της κρίσης του Grexit την απεικόνισαν σαν δευτέρα παρουσία των Ναζιστών. Επιπλέον, η δημοτικότητά της της δίνει ελευθερία κινήσεων.

Η Μέρκελ ελπίζει ότι ο αλτρουισμός μπορεί να γίνει μεταδοτικός και ότι καμμία ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει να βλέπει με αδιαφορία πρόσφυγες να πνίγονται στη Μεσόγειο. Η Μέρκελ έχει μετατρέψει τους πρόσφυγες σε ένα γιγαντιαίο πολιτικό δράμα και έχει δηλώσει ότι πρόκειται για μια υπαρξιακή κρίση για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό ήταν λάθος. Δεν μπορεί να επιτρέψουμε να διασπαστεί η Ευρώπη μόνο και μόνο επειδή δεν μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την κατανομή των προσφύγων.

Ενας μικρός, άσχημος συμβιβασμός

Την Τετάρτη, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα κατευθυνθούν στις Βρυξέλλες για μια σύνοδο για το προσφυγικό. Υπάρχουν ενδείξεις ότι θα προκύψει ένας μικρός, άσχημος συμβιβασμός. Θα περιλαμβάνει φράκτες, κέντρα εγγραφής στα εξωτερικά σύνορα και χρήματα της Ευρώπης για χώρες όπως η Τουρκία και ο Λίβανος.

Η Μέρκελ λέει ότι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη τα επόμενα χρόνια είναι η συμφωνία σε ένα ενιαίο, ευρωπαϊκό δικαίωμα ασύλου. Αλλά πώς θα μοιάζει το εν λόγω δικαίωμα, όταν χώρες όπως η Ουγγαρία και η Τσεχική Δημοκρατία βλέπουν την παροχή του ως κάτι λίγο περισσότερο από μια φιλανθρωπική πράξη ελέους; Ακριβώς όπως η Γερμανία δεν ήταν σε θέση να δημιουργήσει το ευρώ κατά την ακριβή εικόνα του γερμανικού μάρκου, το Βερολίνο δεν θα είναι σε θέση να εξάγει το ακριβές ηθικό όραμά του στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Παρ΄όλα αυτά, το σύντομο καλοκαίρι της ανθρωπιάς της Μέρκελ δεν ήταν μάταιο. Εχει ντροπιάσει τους πολιτικούς των οποίων το πρώτο αντανακλαστικό ήταν να εξηγήσουν γιατί, για άλλη μια φορά, δεν θα μπορούσαν να δώσουν βοήθεια στους πρόσφυγες».