Ο Βουλευτής Θεόδωρος Παραστατίδης στην τοποθέτηση του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην κατάσταση της οικονομίας που ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ το 2009, στον εξαναγκασμό παραίτησης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του Γεωργίου Παπανδρέου και στον ρόλο των ΜΜΕ, ιδιαίτερα ορισμένων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών.Ανέφερε επίσης ποια ιδεολογική κατεύθυνση πρέπει να ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ στην νέα ταυτότητα και την φυσιογνωμία του, καθώς και στην πολιτική του πρόταση προς την κοινωνία, πέρα από την επιλογή του Αρχηγού και πρωθυπουργού.
Η ομιλία του έχει ως εξής :
Το 2009 αναλάβαμε την διακυβέρνηση της χώρας και μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση. Όλοι σχεδόν οι οικονομικοί δείκτες ήταν με αρνητικό πρόσημο. Αποτέλεσμα, η χώρα μας να αναδειχθεί ως ο αδύναμος κρίκος της παγκόσμιας οικονομίας. Αυτή η κατάσταση πιστωτικής ασφυξίας ήταν που μας οδήγησε στην υπογραφή του μνημονίου. Υπό αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση προκειμένου να πετύχει ανά τρίμηνο τις δόσεις, ανέλαβε την δέσμευση εφαρμογής των όρων που προέβλεπε το μνημόνιο και  το  οποίο μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς, ως ένα πρόγραμμα βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής.
Πρέπει να δεχτούμε πως τα μέτρα αυτά είναι σε ευθεία αντίθεση προς την ιδεολογική και προγραμματική φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ. Θα έλεγα πως στηρίζονται στις ποιο ακραίες  νεοφιλελεύθερες πολιτικές οι οποίες εκφράζονται, κυρίως με την πολιτική της συμπίεσης των εισοδημάτων και  της μείωσης των δημοσίων επενδύσεων. Εκφράζονται επίσης, με την μείωση μισθών και συντάξεων και την αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας.
Τι σχέση θα μπορούσε να έχει το ΠΑΣΟΚ με αυτού του είδους τις πολιτικές;
Είναι αλήθεια πως το ΠΑΣΟΚ κλήθηκε μόνο του να διαχειριστεί την χειρότερη οικονομική κρίση της μεταπολεμικής ιστορίας μας. Πρώτη προτεραιότητα ήταν η αποφυγή χρεοκοπίας της χώρας και για την επιλογή του αυτή πλήρωσε το τίμημα. Έτσι είχαμε την αποστασιοποίηση παραδοσιακών κοινωνικών συμμάχων και σημαντικού αριθμού ψηφοφόρων που οδήγησε στην συρρίκνωση της εκλογικής του  βάσης.

Η ανατροπή Παπανδρέου
και ο ρόλος των ΜΜΕ
Εξαιτίας αυτής της πολιτικής που ακολουθήσαμε, η οικονομική κρίση σύντομα πήρε χαρακτηριστικά κρίσης του πολιτικού συστήματος και ειδικότερα εσωτερική κρίση του κυβερνώντος κόμματος. Επακόλουθο ήταν η ανατροπή του εκλεγμένου πρωθυπουργού και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Εδώ θέλω να σταθώ και στον ρόλο των ΜΜΕ, που ήταν καθοριστικός και συνέβαλαν τα μέγιστα στην ανατροπή της τότε κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου.
Η στάση αυτή των ΜΜΕ δεν ήταν τυχαία. Είναι γνωστό πως ο έλεγχος των τηλεοπτικών ΜΜΕ και του τύπου στην Ελλάδα, ελέγχεται  κυρίως από μια ομάδα 10 οικογενειών, των οποίων τα συμφέροντα έχουν   διακλαδώσεις στο σύνολο σχεδόν της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας μας. Έτσι η ελεύθερη και αντικειμενική υποτίθεται πληροφόρηση ασκείται από μια οικονομική ολιγαρχία και ο καθένας αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό για το πολιτικό σύστημα αλλά και την ίδια την κοινωνία. Αρκεί να δει κάποιος ποιοι είναι οι μέτοχοι των 4 -5 μεγάλων  ιδιωτικών  καναλιών και πως συνδέονται με τα εκδοτικά συγκροτήματα του έντυπου τύπου (εφημερίδες –περιοδικά),  για να καταλάβει ποιών τα συμφέροντα προωθούνται. Ακόμα και σε περίοδο κρίσης όπως αυτή που βιώνουμε προσπαθούν να πάρουν και όχι να συνεισφέρουν δίνοντας. Γιατί αυτό έμαθαν να κάνουν χρόνια τώρα.
Αυτό που με θλίβει αν θέλετε, δεν είναι η συμπεριφορά των συγκεκριμένων κέντρων, την οποία γνωρίζουμε  εδώ και χρόνια, αλλά ο τρόπος που εισχωρούν στο πολιτικό σύστημα χρησιμοποιώντας ως «Δούρειο Ίππο», δυστυχώς και ορισμένα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία είναι πρόθυμα να τους υπηρετήσουν. Να είστε σίγουροι πως όσο υπάρχει αυτή η κατάσταση, όπου το πολιτικό σύστημα ανέχεται αυτές τις πρακτικές, δεν θα υπάρξει ποτέ δικαιοσύνη σε κανένα τομέα της Ελληνικής κοινωνίας. Η αλλαγή της κατάστασης αυτής σίγουρα δεν επιτυγχάνεται με την υποβάθμιση της ΕΡΤ.

Το μέλλον του ΠΑΣΟΚ
Περνάω τώρα στο κομμάτι που αφορά την προοπτική και το μέλλον του ΠΑΣΟΚ.
Ενόψει των βουλευτικών εκλογών και των σημερινών συνθηκών, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να διαμορφώσει την δική του νέα ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική φυσιογνωμία και να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα του ως κόμμα της κεντροαριστεράς.
Κάτω  από αυτές τις συνθήκες, αντί να ασχολούμαστε όλο αυτό το διάστημα ποιος θα είναι ο νέος ηγέτης, πως και πότε θα εκλεγεί, πιστεύω πως ποιο σημαντικό είναι να προσδιορίσουμε:
• τι πολιτική προτείνουμε στην κοινωνία
• τι ΠΑΣΟΚ θέλουμε και σε ποια ιδεολογική κατεύθυνση.
Αυτό κρίνεται ακόμη ποιο  απαραίτητο, σε μια περίοδο μάλιστα, όπου βγαίνουν κάποια  πρωτοκλασάτα στελέχη μας, οι οποίοι  διαχειριστήκαν την τύχη  αυτής της χώρας ως υπουργοί και ισχυρίζονται πως τα  τελευταία 2 χρόνια ήταν καταστροφικά για την χώρα εξαιτίας της εφαρμογής του μνημονίου. Μηδενίζοντας  έτσι και τα όποια θετικά της διετίας.
Αγνοούν, εσκεμμένα  ίσως, πως αυτοί οι ίδιοι, κατέβαλλαν τεράστιες προσπάθειες να πείσουν τους  βουλευτές να στηρίξουν τα μέτρα αυτά, τα οποία θεωρούσαν ως μοναδική λύση για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Και τώρα αναρωτιέμαι με βάση τα λεγόμενα τους. Τι  θα βγούμε να πούμε στον κόσμο σε λίγους μήνες που θα έχουμε εκλογές; «Ζητάμε την ψήφο σας επειδή καταστρέψαμε την χώρα τα δύο αυτά χρόνια;». Θα πρέπει να απαντήσουν στα μέλη και στους φίλους του   ΠΑΣΟΚ.

Νέο πλαίσιο αρχών
Έτσι, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να υπάρξει ένα νέο πλαίσιο αρχών, το  οποίο οφείλει   να υποδείξει προοδευτικές λύσεις και ταυτόχρονα να διευκολύνει να δημιουργηθούν συνθήκες σχηματισμού κυβερνητικού συνασπισμού της κεντροαριστεράς.
Πρέπει επίσης να ξεκαθαρίσουμε και να διευκρινίσουμε πως η  αυθεντική κεντροαριστερά δεν κινείται στην εκσυγχρονιστική λογική, όπως ορισμένοι επιθυμούν, όπου αφού εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των ΜΜΕ και των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, μετά να μοιράσουν στους υπόλοιπούς τα εναπομείναντα του παραγόμενου πλούτου.
Στην ανασύνταξη της κεντροαριστεράς καλούνται να στρατευτούν, αυτοί που αντιλαμβάνονται την πολιτική σαν διαρκή μάχη για την βελτίωση της ανθρώπινης μοίρας και όχι αυτοί που θέλουν να την χρησιμοποιούν ως τεχνική εξουσίας και απονομής προνομίων.
Καλούνται να συμμετάσχουν όσοι πιστεύουν, ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ένα μέλλον  που θα στηρίζεται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Να δώσουμε πνοή στην επιθυμία για κάτι δικαιότερο, για κάτι καλύτερο.
Αυτές είναι οι θέσεις που πρέπει να μας προβληματίσουν και στην μάχη αυτή θα είμαι παρών.