Το βιβλίο της κατοίκου του Ευρωπού αναφέρεται στο μεταναστευτικό κύμα κατά τη δεκαετία του ’60 στην Αυστραλία και στις βιωματικές εμπειρίες της κας Καραθανάση από την πολύχρονη παραμονή της στη χώρα της Ωκεανίας.
‘’Θεμελιακή βάση του συγγραφικού πονήματος’’ όπως τόνισε ο κ. Γίτσος ‘’είναι η φτώχεια και η αβεβαιότητα για το παρόν και το μέλλον δεκάδων  οικογενειών που ενέσκηψε σα λοιμός στην ελληνική κοινωνία τη δεκαετία του ‘ 60 και εξανάγκασε  χιλιάδες Έλληνες να σφίξουν την καρδιά τους και να αποχωριστούν τα ιερά χώματα, να αφήσουν τον πατέρα και τη μάνα που σπαράχθηκαν από τη συμφορά της ξενιτιάς, να αποχωριστούν το μικρό σπιτάκι με την κληματαριά και τις ανθισμένες γλάστρες στο παράθυρο. Έχοντας στη μνήμη αυτά τα ταπεινά δώρα ταξίδεψαν χιλιόμετρα μακριά, στην Αυστραλία, στην Αμερική, στη Γερμανία, στη Σουηδία για να επιβιώσουν, να βρουν μια δουλειά, να μαζέψουν λίγες οικονομίες και να ξαναγυρίσουν στην Πατρίδα.Αλίμονο εκείνη την εποχή το ψωμί δεν έφτανε τότε για όλους’’.
Ο πρώην Δήμαρχος Ευρωπού έκανε εκτενή αναφορά στις δύσκολες συνθήκες εργασίας των μεταναστών στην αλλοδαπή, στην κρυφή ελπίδα της επιστροφής αλλά και στην προσαρμογή τους στην Αυστραλία που έγινε τελικά η δεύτερή τους Πατρίδα που σαν σειρήνα μάγεψε τους Έλληνες, σαν μια ‘’Γόησσα’’ όπως μαρτυρά   και ο τίτλος του βιβλίου και τους έχει αφήσει μετέωρους σε δύο πατρίδες.
Παραλληλίζοντας τις εικόνες της μετανάστευσης του ‘ 60 με τη σημερινή οικονομική κρίση στο εσωτερικό της χώρας ο κ. Γίτσος σημείωσε  ότι ο κύκλος της ιστορίας επαναλαμβάνεται καθώς  πολλά νέα αγριούλουδα ξεριζώνονται βίαια από τον τόπο τους για να μεταφυτευτούν σε ξένη γη. Νέοι επιστήμονες φεύγουν στο εξωτερικό επειδή δε βρίσκουν εργασία εδώ. ‘’Ας ελπίσουμε ότι θα ανατραπεί αυτή η εφιαλτική κατάσταση και ότι θα αλλάξουν προς το καλύτερο τα πράγματα στη χώρα μας’’ κατέληξε.