Δεν καταπιάστηκε με τα λίγο έως πολύ γνωστά γεγονότα και πρόσωπα. Στην εισήγησή του πρωταγωνιστούσαν οι ανώνυμοι, οι καθημερινοί άνθρωποι της Μ. Ασίας. Με τις πίκρες και τα βάσανά τους με τις χαρές και τα πανηγύρια τους, μικρές ψηφίδες, που όλες μαζί φτιάχνουν αυτό το όμορφο ψηφιδωτό που λέγεται Ελληνισμός της Μ. Ασίας.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν οι ετυμολογίες ανθρωπωνυμίων και τοπωνυμίων της Καπαδοκίας, απ’ όπου έλκει την καταγωγή του ο κ. Ιντζεσίλογλου.
Συγκίνησε, ιδιαίτερα, το ακροατήριο με άγνωστα περιστατικά του ξεκληρίσματος, σαν το γέρο Μικρασιάτη που απεβίωσε πάνω στο καράβι της προσφυγιάς. Πέθανε, ανέφερε, έχοντας τα μάτια ανοιχτά, κοιτώντας την φλογισμένη Σμύρνη. Και όταν πήγε ο γιος να τα κλείσει, τον εμπόδισε η μάνα. “Όχι ακόμα. Δεν βλέπεις που ακόμη η Σμύρνη φαίνεται”. Περαίωσε το λόγο του ο καθηγητής κάνοντας μια διαχρονική αναφορά στην προσφορά της Μ. Ασίας στον Ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό.
Στη Μ. Ασίας γεννήθηκε η Δημοκρατία ο διάλογος. Στην ίδια γη επιτεύχθηκε το θαύμα της σύνθεσης του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού
Άριστη εντύπωση προξένησε στους φίλους της “ΤΕΧΝΗΣ” και η έκθεση φωτογραφίας και δημοσιευμάτων της εποχής, από το αρχείο του Χρίστου Κυμπαρίδη, καθώς και τα εκλεκτά και αυθεντικά ενθυμήματα από τη συλλογή του Δημ. Χατζηαγγελίδη.
Η έκθεση αυτή θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Νοεμβρίου και είναι μιά λαμπρή ευκαιρία στα σχολεία της περιοχής να την επισκεφτούν, “για να σωθεί η μνήμη” και η έξοχη παράδοση του λαού μας.
Η εκδήλωση πλαισιώθηκε και από ανάγνωση σχετικών κειμένων της Μ. Λαμπαρίδου-Πόθου, από τον δάσκαλο κ. Γιάννη Αθανασιάδη, μέλος της Θεατρικής Σκηνής της “ΤΕΧΝΗΣ”.