Μέσα σε ένα κλίμα κατάνυξης εορτάσθηκε η Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και πασών των επουρανίων Δυνάμεων στο Ιερό Κοινόβιο Πενταλόφου.
Εκατοντάδες ήταν οι πιστοί που προσέτρεξαν για να συμμετάσχουν στις ιερές Ακολουθίες που ετελέσθησαν στο ταπεινό εκκλησάκι των Αρχαγγέλων, το οποίο ήταν το πρώτο που ανηγέρθη στον τόπο της Μονής. Η πρώτη θεία Λειτουργία ετελέσθη την ίδια ημερομηνία πριν τριάντα ένα χρόνια από τον μακαριστό Μητροπολίτη Πολυανής και Κιλκισίου κυρόν Αμβρόσιον.
Την παραμονή οι καμπάνες χτύπησαν για άλλη μια φορά χαρμόσυνα. Η θαυμαστή εικόνα των αγίων Αγγέλων μεταφέρθηκε με ιερατική πομπή στον στολισμένο ναό και τοποθετήθηκε στο προσκυνητάρι. Την ασπάσθηκαν με ευλάβεια ο άγιος Καθηγούμενος, οι αδελφοί της Μονής και οι πολυπληθείς προσκυνητές, οι οποίοι είχαν καταφθάσει από διάφορα μέρη της Μακεδονίας. Η πλατεία της Μονής ήταν και πάλι ασφυκτικά γεμάτη από λεωφορεία και Ι.Χ. αυτοκίνητα.
Ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός ξεκίνησε με μαθήματα αγιορείτικης ψαλτικής.  Η Ακολουθία συνεχίστηκε υπαιθρίως με την Λιτή και τα Απόστιχα. Ο άγιος Καθηγούμενος, ο οποίος χοροστάστησε στον Εσπερινό, ευχήθηκε να γίνει περισσότερο έντονη η παρουσία των Αγγέλων στη ζωή όλων μας. Το μεγάλο Αρχονταρίκι γέμισε και πάλι και οι ανταλλαγές των ευχών, αναμεμιγμένες με το ιλαρό εσπερινό φως, έδιναν μια ξεχωριστή νότα, ένα άλλο κλίμα στην ιερά Πανήγυρη.
Ανήμερα το πρωί ετελέσθη η ακολουθία του Μεσονυκτικού και του Όρθρου και στη συνέχεια η θεία Λειτουργία. Κατά τον Πανηγυρικό της ημέρας ο άγιος Καθηγούμενος τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε δέκα τάγματα Αγγέλων. Το πρώτο τάγμα, το λαμπρότερο, το δυνατότερο, το ενδοξότερο, το κοντύτερα εις τον Θεόν ήταν το τάγμα του Εωσφόρου. Όμως, ο Εωσφόρος από αλαζονεία εξέπεσε της δόξης του Θεού, έπεσε από τους Ουρανούς και  γκρεμίστηκε, συμπαρασύροντας και άλλους Αγγέλους με την πτώση του. Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σάλπισε προς τα υπόλοιπα Αγγελικά τάγματα το: «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου», και έτσι σταμάτησε η πτώση.  
Οι Άγγελοι που παρασύρθηκαν ακολουθώντας τον Εωσφόρο έγιναν δαίμονες. Μετά την πτώση τους δημιουργήθηκε ένα κενό στον Ουρανό. Τα φωτοστέφανα από τις κεφαλές των Αγγέλων που εξέπεσαν έμειναν άδεια. Τότε ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο για να αναπληρώσει την θέση του πεπτωκότος τάγματος του Εωσφόρου. Για τον καθένα μας λοιπόν υπάρχει ένα φωτοστέφανο που περιμένει. Όλοι είμαστε προορισμένοι να γίνουμε άγιοι. Αυτός είναι ο μοναδικός προορισμός μας πάνω στη γη. Στο έργο αυτό μας βοηθά ο άγγελος που έχει ταχθεί από τον Θεό να φυλάγει κάθε βαπτισμένο Ορθόδοξο Χριστιανό. Όταν συμπληρωθεί ο αριθμός του εκπεσόντος τάγματος, τότε θα τελειώσει ο κόσμος. Από τότε οι δαίμονες, από μίσος και φθόνο προς τους ανθρώπους που διεκδικούν την θέση τους στον ουρανό, τους ταλαιπωρούν παρασύροντάς τους με το μέρος τους με συκοφαντίες και με διαβολές κατά του Θεού.
Ο Μοναχός με τη ζωή του στο Μοναστήρι προσπαθεί να μιμηθεί τους Αγγέλους. «Φως μεν Μοναχοίς Άγγελοι, φως δε κοσμικοίς μοναχοί», γράφει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος. Εδώ στο Μοναστήρι κτίσθηκε πρώτα ο Ναός των Αγγέλων. Πρώτα ήλθαν οι Άγγελοι και μετά οι Μοναχοί. Οι Μοναχοί είναι ένσαρκοι Άγγελοι. Και το Σχήμα που φοράνε κατά την κουρά τους είναι το αγγελικό. Είναι το Σχήμα εκείνο που υπέδειξε άγγελος Κυρίου στον όσιο Παχώμιο λέγοντάς του: “ Εν τούτω τω σχήματι σωθήσεται πάσα σαρξ, ώ Παχώμιε!... ”.

Είθε να έχουμε την προστασία των αγίων Αγγέλων. Αμήν.»