Το διαβάσαμε σε εφημερίδα της Ημαθίας και μελαγχολήσαμε:

Στη Νάουσα, έγραφε, οι παραγωγικοί (αγροτικοί) φορείς
κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου επειδή το ποσοστό των ξηρικών εκτάσεων,

των μη αρδευόμενων δηλαδή, ανέβηκε στο 48%.
Όταν πριν μια δεκαετία ήταν μόλις 34%.
Δηλαδή στη Νάουσα εκπέμπουν S.O.S. επειδή τα μισά σχεδόν χωράφια τους είναι ξηρικά!
Αναλογικά εμείς στο Κιλκίς με ποσοστό αρδευόμενων εκτάσεων κάπου στο 15%

(δεν είναι παραπάνω κι ας ισχυρίζονται ορισμένοι πως προσεγγίζει το 20%)

θα έπρεπε να μοιρολογούμε πρωί βράδυ 365 μέρες τον χρόνο.
Σημείωση: όχι πως είναι υπερβολικό στη Νάουσα.

Πολύ καλά κάνουν οι άνθρωποι να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους.
Τα λέμε για να τ’ ακούσουν οι …νύφες.

Οι οποίες εξαγγέλλουν φαραωνικά έργα που δεν έχουν καμιά πιθανότητα υλοποίησης,
περνούν τα χρόνια και το ποσοστό αρδευόμενων εκτάσεων παραμένει εκεί κάπου στο 15%.

Τελευταίο στην Κεντρική Μακεδονία και από τα τελευταία πανελλαδικά.

Μήπως θυμάται κανείς τι απέγινε;
Κι αν θέλετε μετάφραση των παραπάνω ιδού:

Εξαγγέλθηκε άλλη μια φορά η κατασκευή του Φράγματος Μεταξοχωρίου.

Αν ποτέ κατασκευαστεί (εμείς το αποκλείουμε, αλλά ας αφήσουμε μια υποθετική χαραμάδα) θα κοστίσει κάμποσα εκατομμύρια ευρώ.

Χωρίς να προσφέρει πολλά στην παραγωγική αναγέννηση των Κρουσίων.
Με τα μισά χρήματα θα μπορούσαν να κατασκευαστούν πολλά μικρά χωμάτινα φράγματα ώστε να προσφέρουν παραγωγικές ευκαιρίες σε δεκάδες ή και εκατοντάδες αγρότες των έρημων Κρουσίων.
Αλλά εμείς επιλέξαμε για άλλη μια φορά το φαραωνικό φράγμα Μεταξοχωρίου.

Για το οποίο θα αναμένουμε πολλά τέρμινα ώσπου να μάθουμε πως κάπου κόλλησε πάλι.