Στον τρίτο όροφο λοιπόν της πολυκατοικίας διαμένει ο Α.Μπ., ετών 44, ανάπηρος εδώ και 15 χρόνια. Το 2015 ήταν που τον βρήκε το κακό, τετραπληγικός για τέσσερα χρόνια ταλαιπωρήθηκε σε νοσοκομεία και κέντρα αποκατάστασης μέχρι που κέρδισε τη ζωή του, με αντίτιμο την καθήλωσή του σε αναπηρική καρέκλα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του eidisis.gr, το διαμέρισμα ανήκει στην μάνα του, και παρότι ταλαιπωρούνταν καθώς το ασανσέρ βρίσκεται σε ανώγειο με 12 σκαλιά να το χωρίζουν από την είσοδο της πολυκατοικίας, εν τούτοις μπορούσε με βοήθειά των δικών του ανθρώπων να μετακινείται, να βγαίνει από το σπίτι, να βλέπει ανθρώπους…
Κι ύστερα ήρθε η κρίση… αγρίεψαν τα πράγματα. Σταδιακά άρχισαν οι γκρίνιες. Εγώ δεν πληρώνω καύσιμα, ασανσέρ, εγώ δεν πληρώνω ασανσέρ… ξέρετε, γνώριμες σκηνές από τους μικρούς εμφύλιους πολέμους που άναψαν σε πάμπολλες οικοδομές.
Στην πολυκατοικία του Α,Μπ. δεν πλήρωσαν τα κοινόχρηστα, δεν πλήρωσαν το ηλεκτρικό ρεύμα, μαζεύτηκαν 1500 ευρώ και πάνε τώρα πέντε χρόνια μια ωραία -τρόπος του λέγειν- πρωία ήρθε το συνεργείο της ΔΕΗ κι έκοψε το ρεύμα. Όλοι ζορίστηκαν καθώς η οικοδομή είναι τετραόροφη. Αλλά για τον Α.Μπ. ήταν σαν ένα νέο δυστύχημα. Καθηλώθηκε στον τρίτο όροφο χωρίς δυνατότητα να κατέβει, να δει και να μιλήσει με δυο ανθρώπους.
Διαμαρτυρήθηκε, ζήτησε να μαζευτούν όλοι να δουν τι θα γίνει, ανταπόκριση μηδέν. Κι έτσι ανάπηρος ων με γυναίκα άνεργη, καθώς κάποιος πρέπει να τον φροντίζει, με μόνο εισόδημα τα 600 ευρώ του επιδόματος, αναγκάστηκε να αναλάβει όλο το βάρος του διακανονισμού με τη ΔΕΗ. Και πλήρωνε μόνος του 65 ευρώ τη δόση ίσα για να έχει ρεύμα (και ασανσέρ και φως) η οικοδομή.
Αλλά το χρέος που ανέλαβε στο όνομά του πήρε να θεριεύει Και προστέθηκαν και άλλα 500 ευρώ από τόκους, καθώς μας αφηγήθηκε ο Α.Μπ., μέχρι που σήκωσε ψηλά τα χέρια. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να πληρώνει. Και πριν τέσσερις μέρες ήρθε το συνεργείο της ΔΕΗ και ξανάκοψε το ρεύμα!
Κι απόμεινε ο Α.Μπ. να αναρωτιέται: Τόσο αδύναμοι οικονομικά είναι στην οικοδομή –εφτά διαμερίσματα συνολικά- που δεν έχουν 15-20 ευρώ τον μήνα για να πληρώνουν τα κοινόχρηστα (και το ρεύμα); Κι έτσι να καταδικάζομαι σε καθήλωση;
Και ποιος έχει δικαίωμα έναν ανήμπορο άνθρωπο να τον ακινητοποιεί ισοβίως;
Κι αν οι σύνοικοι δεν συγκινούνται ή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, υπάρχει άραγε κάποιος φορέας στο Κιλκίς να συγκινηθεί και να δώσει λύση;