Το χρώμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς στο Κιλκίς ήταν κυριολεκτικά «κόκκινο», αφού μόνο το ΠΑΜΕ, η συνδικαλιστική παράταξη του ΚΚΕ, μπόρεσε να πραγματοποιήσει συγκέντρωση και πορεία, με το Εργατικό Κέντρο Κιλκίς και την ΑΔΕΔΥ να έχουν μόλις 20 άτομα στη δική τους συγκέντρωση. Η συγκέντρωση και πορεία του ΠΑΜΕ ήταν μαζική και μαχητική, με συνθήματα μέχρι το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης μπροστά στο Δημαρχείο, ενώ για πρώτη φορά αισθητή ήταν και η παρουσία νέων ανθρώπων στην κινητοποίηση.
Αντίθετα, η συγκέντρωση των δυο μεγάλων συνδικαλιστικών φορέων του νομού ήταν και φέτος απογοητευτική. Στους 20 συγκεντρωμένους διαβάστηκε απλά το ψήφισμα με τα αιτήματα, ακολούθως κατέθεσαν στεφάνι, στην επιτύμβια στήλη μπροστά στο Εργατικό Κέντρο, οι εκπρόσωποι των δυο συνδικαλιστικών φορέων και η συγκέντρωση διαλύθηκε.
Στην πλατεία Ειρήνης, στους συγκεντρωμένους του ΠΑΜΕ μίλησε ο καθηγητής Σπύρος Σγουρός, ενώ το ψήφισμα με τα αιτήματα των απεργών διάβασε ο τοπογράφος Θεόδωρος Αθανασιάδης. Στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ παραβρέθηκε και ο δήμαρχος Κιλκίς Δ. Τερζίδης, δεν συμμετείχε όμως και στην πορεία που ακολούθησε μέσω της 21ης Ιουνίου μέχρι το Δημαρχείο και με κεντρικά συνθήματα: «Ο διάλογός τους είναι μια απάτη-νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», «Κόκκινη Πρωτομαγιά-πρωτοπόρα εργατιά» και «Η Πρωτομαγιά δεν ήταν γιορτή, ήτανε εξέγερση και πάλη λαϊκή».
Στο μνημείο Εθνικής Αντίστασης στεφάνια κατέθεσαν εκπρόσωποι του Σωματείου Οικοδόμων, του Σωματείου Συνταξιούχων του ΙΚΑ και του Συλλόγου Γυναικών Κιλκίς, ενώ η κινητοποίηση έκλεισε με την τήρηση ενός λεπτού σιγή για τα θύματα των εργατικών αγώνων.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

Αιτήματα
Τα αιτήματα που προβάλλει η ΑΔΕΔΥ είναι:
“- Κατάργηση των αντιασφαλιστικών Νόμων Πετραλιά, Σιούφα  και  Ρέππα.
- Απόκρουση της νέας επίθεσης που ετοιμάζεται σε βάρος των ασφαλισμένων του Δημοσίου.
- Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς.
- Νέο Μισθολόγιο.
- Διασφάλιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων.
- Φιλεργατικές πολιτικές για την Υγεία, την Παιδεία, και για ένα κοινωνικά δίκαιο φορολογικό σύστημα.
- Επέκταση των ΒΑΕ και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο.
- Απόλυτο σεβασμό και ισχυροποίηση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
- Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, που καλύπτουν πάγιες ανάγκες.  Όχι στην κατάργηση της μονιμότητας.
- Προστασία και αναβάθμιση των Δημοσίων Υπηρεσιών. Κατάργηση του Νόμου για τις ΣΔΙΤ. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις.
- Αξιοκρατική στελέχωση των Δημοσίων Υπηρεσιών. Όχι στην κομματικοποίηση και τις πελατειακές σχέσεις”.

ΠΑΜΕ
Στο ψήφισμά του το ΠΑΜΕ τονίζει:
“Εμείς που πήραμε μέρος στην απεργιακή συγκέντρωση, 1η Μάη 2008, του ΠΑΜΕ δηλώνουμε ότι είμαστε αντίθετοι στην προσπάθεια επικύρωσης από τη βουλή, της νέας Ευρωπαϊκής Συνθήκης (Ευρωσυνθήκης) που συμφώνησαν τον Οκτώβρη του 2007 στη Λισσαβόνα οι αρχηγοί, οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ζητάμε την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος διεκδικώντας το δικαίωμα να τοποθετηθούμε, να τοποθετηθεί ο λαός μας πάνω σε αυτό το σοβαρό θέμα που αφορά το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας.
Επί της ουσίας, η Ευρωσυνθήκη επαναφέρει το γνωστό Ευρωσύνταγμα που αντιπάλεψαν οι εργαζόμενοι και απέρριψαν με δημοψήφισμα οι λαοί της Γαλλίας και της Ολλανδίας.
Η μετονομασία του Ευρωσυντάγματος σε Ευρωσυνθήκη γίνεται για να αποφευχθεί το δημοψήφισμα και να αποτραπεί η έκφραση της μαζικής λαϊκής εφαρμογής της Ευρωσυνθήκης, η οποία μεταξύ των άλλων προβλέπει:
- Δυνάμωμα της στρατιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενίσχυση των σχέσεων της με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενίσχυση των στρατιωτικών, πολιτικών και αστυνομικών παρεμβάσεων κατά των λαών.
- Περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών μελών με την ενίσχυση και επέκταση των εξουσιών του λεγόμενου Ύπατου Εκπροσώπου για την εξωτερική πολιτική, γενικότερα την ενίσχυση του ρόλου των κοινοτικών οργάνων, την υπεροχή του Ευρωενωσιακού δικαίου σε σχέση με το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών.
- Κατάργηση του ΒΕΤΟ, για πάνω από πενήντα θέματα, προς όφελος των θέσεων των ισχυρών κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Δυνάμωμα των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζονται με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, τη στρατηγική που συμφωνήθηκη στη Λισσαβόνα το 2000, την οδηγία “Μπολκεστάιν” και την λεγόμενη “ευελιξία και ασφάλεια-Ευελφάλεια” της εργασίας. Δυνάμωμα δηλαδή της επίθεση που στοχεύει στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, στην πλήρη κατάργηση των εργασιακών, ασφαλιστικών και μισθολογικών δικαιωμάτων, στην επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων, με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.
- Δυνάμωμα της καταστολής, του αυταρχισμού, της αστυνομοκρατίας. Περιορισμό πολιτικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων με το πρόσχημα της λεγόμενης “αντιτρομοκρατικής” εκστρατείας.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τις συνδικαλιστικές και γενικότερα τις μαζικές οργανώσεις να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια, να απαιτήσουν μαζικά την διεξαγωγή δημοψηφίσματος και να πάρουν πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν στην ενημέρωση του λαού και στην οργάνωση της πάλης κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά της Ευρωσυνθήκης”.