Η Αειπάρθενος Μαρία, αδελφοί μου, φεύγει από αυτόν τον κόσμο αλλά δεν τον εγκαταλείπει. «Ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε», αλλά «μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν». Επιβεβαίωσε, επομένως, το πιο ανατρεπτικό μήνυμα του Υιού της και Κυρίου μας, ότι δηλαδή ο θάνατος δεν είναι η πύλη της αποτελμάτωσης, αλλά η είσοδος στην πραγματική ζωή, στην εν Χριστώ ζωή, στην Βασιλεία των Ουρανών. Η σύνδεση με τον Θεό, η απροϋπόθετη πίστη και εν τέλει η ένωση μαζί Του είναι που οδηγεί στην αιώνια ζωή.
Ωστόσο, το Τροπάριο αυτό φανερώνει και τη δεύτερη αλήθεια του γεγονότος της Κοιμήσεως. Η Παναγία δεν μετέστη απλώς στους Ουρανούς. Ταυτοχρόνως, όπως μας περιγράφει γλαφυρά και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς «μὲ τὴν ἀνάληψή της ἡ Θεομῆτορ συνῆψε τὰ κάτω μὲ τὰ ἄνω καὶ περιέλαβε τὸ πᾶν μὲ τὰ γύρω της θαυμάσια». Η ένωση αυτή, της επίγειας με την επουράνια ζωή, γίνεται διαμέσου της κλίμακας της Παρθένου Μαρίας. Είναι η δική της μεσιτεία στην οποία προστρέχουμε όλοι, ούτως ώστε να λάβουμε την θεία Χάρη, την αρωγή του Χριστού σε κάθε χαρά αλλά και σε κάθε δοκιμασία. Εκείνην επικαλούμαστε, διότι αυτήν αισθανόμαστε ως οικείο πρόσωπο, ως «μία από εμάς» θα μπορούσε κανείς να πει, αφού ως κανονικός άνθρωπος προσέλαβε θεϊκή υπόσταση. Τούτο δε, χάρη στις αρετές της, καθώς, όπως πάλι μας λέγει ο Άγιος Γρηγόριος, «ἡ Θεομήτωρ εἶναι ὁ τόπος ὅλων τῶν χαρίτων καὶ πλήρωμα κάθε καλοκαγαθίας καὶ εἰκόνα κάθε ἀγαθοῦ καὶ κάθε χρηστότητος, ἀφοῦ εἶναι ἡ μόνη ποὺ ἀξιώθηκε ὅλα μαζὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Πνεύματος καὶ μάλιστα ἡ μόνη ποὺ ἔλαβε παράδοξα στὰ σπλάχνα της ἐκεῖνον στὸν ὁποῖο βρίσκονται οἱ θησαυροὶ ὅλων τῶν χαρισμάτων.»
Αδελφοί μου, η Παναγιά μας είναι το αρτιότερο παράδειγμα ανθρώπινης συγκρότησης για τη διεκδίκηση της αθανασίας. Ενδεδυμένη την αγνότητα, η Μητέρα όλων μας, αξιώθηκε την αιώνια ζωή. Και έως σήμερα θαυματουργεί, προστρέχει στον καθέναν ως «πάντων τῶν Χριστιανῶν το καταφύγιον», σκέπει τις Ένοπλες Δυνάμεις ως Υπέρμαχος Στρατηγός και μεσολαβεί στον Πανάγαθο Θεό για την συγχώρεση των αμαρτιών και την ευημερία μας. Αυτή η πολυδύναμη παρουσία Της φανερώθηκε στην Κοίμησή Της, αυτήν δοξολογούμε και εμείς σήμερα. Σηματοδοτεί δε η σημερινή εορτή μία χαρμόσυνη αφορμή επανένωσης για τον τόπο μας, αφού κάθε χρόνο αυτή την περίοδο υποδεχόμαστε στο Κιλκίς πολλούς ομογενείς αδελφούς μας, ξενιτεμένους από τις πατρογονικές εστίες. Ιδίως σ’ εκείνους, λοιπόν, αλλά και σε όλους σας παιδιά μου, εύχομαι να ζείτε παναγιοσκέπαστα και να συνεχίσετε να βαδίζετε σε δρόμους αρετής, ανεξαρτήτως τόπου διαβίωσης. Χρόνια πολλά κι ευλογημένα!
Ο Μητροπολίτης
ο Πολυανής και Κιλκισίου Βαρθολομαίος
