Ένας χρόνος πέρασε από τότε που το Κιλκίς έχασε τον ποιμενάρχη του μακαριστό Μητροπολίτη Πολυανής και Κιλκισίου κυρό Απόστολο.Η συρροή του κόσμου για το ύστατο χαίρε και η παλλαϊκή συμμετοχή στην εξόδιο ακολουθία του προκάλεσε αίσθηση στους εκκλησιαστικούς κύκλους της χώρας μας και όχι μόνον. Το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010, έναν χρόνο μετά την εκδημία του ιεράρχη, οι Κιλκισιώτες και πάλι βρέθηκαν στον Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κιλκίς, για να τιμήσουν τη μνήμη του και την προσφορά του στον ακριτικό τόπο του Κιλκίς.
Μετά πολυαρχιερατικό συλλείτουργο, στο οποίο λειτούργησαν ο επιχώριος επίσκοπος Πολυανής & Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ μαζί με τους Μητροπολίτες Εδέσσης κ. Ιωήλ, Κοζάνης κ. Παύλος και Σιατίσης κ. Παύλος, τελέστηκε μνημόσυνο και στη συνέχεια τελέστηκε στον τάφο του, στο λόφο Αγ. Γεωργίου, τρισάγιο. Για τον μακαριστό Μητροπολίτη, μίλησε στη λειτουργία ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Ιωήλ, τονίζοντας την ταπεινότητα και την πνευματικότητα του καθώς και την αγάπη του για τους ανθρώπους, εφαρμόζοντας το Ευαγγέλιο του Κυρίου, που τόσο αγάπησε και αφιερώθηκε σε αυτό.
Στο μνημόσυνο, μεταξύ των άλλων, τίμησαν τη μνήμη του αείμνηστου ποιμενάρχη του Κιλκίς, ο βουλευτής Κ. Κιλτίδης, ο νομάρχης Ευ. Μπαλάσκας, ο δήμαρχος Κιλκίς Δ. Τερζίδης, ο πρόεδρος του δημ. συμβουλίου Δ. Φωτιάδης, νομαρχιακοί και δημοτικού σύμβουλοι, κ.α.
Κληρικοί, όπως ο μακαριστός Απόστολος, σπανίζουν στις μέρες μας. Γεννημένος σε χρόνια οδύνης για τον ξεριζωμένο Ελληνισμό και μεγαλωμένος την εποχή της Κατοχής και της αδερφοσφαγής, ο κυρός Απόστολος έμαθε από τα φοιτητικά του χρόνια να σαρκώνει το Ευαγγέλιο προσφέροντας στον πάσχοντα, σ' αυτόν που στερείται το ψωμί, τα γράμματα, την ελπίδα, έναν λόγο ειρήνης και καταλλαγής.
Αυτόν τον φωτισμένο και ασκητικό πνευματικό πατέρα τίμησαν το ποίμνιο και τα πνευματικά του παιδιά, γιατί τους δίδαξε και εφάρμοσε το Ευαγγέλιο. Επιδότησε τις πολύτεκνες οικογένειες, ενίσχυσε όλους τους "ελάχιστους αδελφούς" μας στις επείγουσες ανάγκες τους, πρόσφερε αίμα στους χειρουργημένους, άνοιξε την πόρτα του Γηροκομείου, χάρισε υψηλή μουσική παιδεία στα παιδιά, μόρφωσε τον κλήρο με τα γράμματα της Γενικής Παιδείας και  γέμισε την πόλη και την περιοχή του Κιλκίς με καινούριες εκκλησιές. Και πάνω απ' όλα έκανε το Κιλκίς γνωστό σε όλη την Οικουμένη με  τους τριακόσιους πενήντα μαθητές που επί δέκα πέντε χρόνια διδάχτηκαν δωρεάν την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό στο Εκκλησιαστικό Λύκειο Κιλκίς.
Αιωνία σου η μνήμη, σεβαστέ Δέσποτα!