Πολλά ερεθίσματα τελευταία προκαλούν συνεχείς αναταράξεις στην ευαισθησία μου για το περιβάλλον και με ανάγκασαν, χωρίς τον Άρη, να περιέλθω περιοχές με εμφανή τα σημάδια της αναρχίας που συνεχίζει να επικρατεί στην οικοδόμηση επιχειρησιακών μονάδων διαφόρων δραστηριοτήτων.

Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν. Η ΒΙΠΕ Κιλκίς στο Σταυροχώρι έχει καλυφθεί πλήρως και δε υπάρχουν διαθέσιμα οικόπεδα, απάντησε ο Νομάρχης σε ερώτημα του κ. Χαλίτσιου γιατί  επενδυτής δεν ζητεί να εγκατασταθεί στη ΒΙΠΕ.
Λαμπρά. Από πότε άραγε γνωρίζουν ότι διαθέσιμα οικόπεδα δεν; Και τι κάνουμε ως Νομαρχία, ως Επιμελητήριο, ως φορέας Διαχείρισης, ως Σύνδεσμος Βιομηχανιών για να επεκταθεί η εν λόγω ΒΙΠΕ; Από πότε άραγε γνωρίζουν ότι διαθέσιμα οικόπεδα δεν υπάρχουν και απλώς μένουν στη διαπίστωση;

Χιλιάδες τσαντήρια, χιλιάδες ανταλλάξιμοι. Και όχι μόνο στα ταντήρια αλλά στα χάνια και τα σπίτια. Χιλιάδες πρόσφυγες.
Η Θεσσαλονίκη ήταν κάτασπρη από τις σκηνές που είχαν στηθεί για τους πρόσφυγες, οι οποίοι αποκομμένοι με το ζόρι από τα χώματα που γεννήθηκαν στέλνονταν τώρα, σε άλλη χώρα. Η Θεσσαλονίκη τους φιλοξενούσε, αλλά η καρδιά των φιλοξενουμένων ήταν κατάμαυρη από τον πόνο. Και τον πόνο αυτό δεν τον ζούσαν οι πρόσφυγες μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στις επαρχίες της Κρήτης της Λίμνης, της Χίου και της Μυτιλήνης.

Τώρα καταλαβαίνουν πλέον και οι πλέον ανύποπτοι την αλήθεια όσων εδώ και πολλούς μήνες - περισσότερο από χρόνο- επισημαίνει σε κάθε δημόσια αναφορά του επί του θέματος  ο Δήμαρχος Κιλκίς Δ. Τερζίδης.
Το Δ’ Κ.Π.Σ. παρότι διασαλπίζεται ως το Πακέτο της Περιφέρειας ενδέχεται να υλοποιηθεί ερήμην της ελληνικής περιφέρειας, με έργα που θα αποφασίσει και θα εκτελέσει το κέντρο.

Η ενασχόληση των νέων με τα κοινά στις μέρες αποτελεί μεγάλο θέμα καθώς είναι η πεμπτουσία της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας. Πολλοί νέοι ασχολούνται με τον εθελοντισμό, προσφέρουν στην κοινωνία, ευαισθητοποιούνται πάνω σε σημαντικά θέματα και προβλήματα όπως το περιβάλλον, η ανεργία κ.α., έχουν άποψη και λόγο στην διαμόρφωση των συνθηκών ζωής στον δήμο τους και γενικότερα.

Δεν είναι δουλειά μας να κρίνουμε τις εισαγγελικές παρεμβάσεις. Αξίζουν χίλια μπράβο στην  κ. Χρυσογιάννη για την ευαισθησία της υπέρ πληττόμενων και ευπαθών ομάδων πληθυσμού και υπέρ των δικαιωμάτων του πολίτη.
Με αφορμή όμως την έκδοση εντάλματος σύλληψης σε βάρος του αντιδημάρχου Κιλκίς αναπόφευκτες είναι μερικές ακόμα σκέψεις.

Τροχοπέδη στην αναπτυξιακή προσπάθεια του νομού τείνει να καταστεί η αναξιοπιστία των ελεγκτικών μηχανισμών του Δημοσίου και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Ιδιαίτερα ο πλημμελής έλεγχος της ρυπογόνας λειτουργίας ορισμένων βιομηχανιών δεν επιφέρει απλώς πλήγματα στο περιβάλλον του νομού.

Χρειάζεται πολιτικό θάρρος, συνέπεια και βαθειά αίσθηση καθήκοντος, για να προστατέψεις το ουσιαστικό συμφέρον και το μέλλον όλων των Ελλήνων, χωρίς να προτάσσεις ένα προσωπικό ή μικροκομματικό βραχυπρόθεσμο συμφέρον.
Αυτό το πολιτικό θάρρος και αυτή την αίσθηση καθήκοντος αποδεικνύουν ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και η κυβέρνηση της Ν.Δ. διά της καθ` ύλη αρμοδίας Υπουργού Απασχόλησης, παρουσιάζοντας ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που στην εφαρμογή του, θα στηρίξει και θα προστατέψει το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας για όλους τους Έλληνες. Και το πράττουν αυτό, με ετοιμότητα ανάληψης επί του παρόντος, του πρόσκαιρου πολιτικού κόστους, που μπορεί να προκαλέσουν κάποιες προτεινόμενες ασφαλιστικές ρυθμίσεις, οι οποίες αντιμετωπίζονται ως δυσμενείς, από συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες.

Δεν είναι αδρανή τα υλικά. Αδρανείς είναι οι άνθρωποι, οι τοπικές κοινωνίες. Συντελείται δίπλα σου το κακό και η απάντηση είναι «ωχ, αδελφέ, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;» Και το φίδι ανενόχλητο γιγαντώνεται μέχρι που καθίσταται ακαταμάχητο.

Η αφήγηση και εξήγηση του πόνου ενός Ανταλλάξιμου πρόσφυγα, δεν τελειώνει με το γράψιμο τους.
Όταν ο Σαλίχ Ντουζτούρ που γεννήθηκε στο Σεβιντικλί (Επτάλοφος) με την επταμελή οικογένειά του έφτασε στην Τούζλα το Φθινόπωρο του 1924, έπεφταν τα φύλλα των δέντρων.
- «Όταν ήρθαμε εμείς στην Τούζλα, ήτανε εντελώς άδεια από τους Έλληνες κατοίκους τους - Υπήρχαν μόνο κάποιοι ντόπιοι που έμεναν γύρω από την περιοχή του τζαμιού.