Βιώνουν τον απόλυτο εφιάλτη οι αγρότες του Κιλκίς.  Σε ένα νομό όπου τα παραπάνω από 1.000.000 στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων στη μεγάλη τους πλειοψηφία (πάνω από 80%) είναι ξηρικά η παρατεταμένη ανομβρία οδηγεί σε απόγνωση τους αγρότες μας.Για την ανομβρία όμως και τα ποτάμια και τις λίμνες μας που στέγνωσαν γράψαμε κατ’ επανάληψη. Οι τελευταίες βροχές έπεσαν τον Αύγουστο, αλλά περισσότερο ήταν μπόρες παρά βροχές χρήσιμες στη γεωργία.Οι αροτραίες καλλιέργειες όπως είναι εύλογο πήγαν πίσω, αλλά δεν είναι αυτό το μείζον κακό. Το χειρότερο είναι πως δεν διαφαίνεται δραματική μεταβολή του καιρού και τα διψασμένα χωράφια χρειάζονται πολύ νερό.

Κι αν η ανομβρία είναι το πρώτο κακό, η απόγνωση των αγροτών έχει άλλες δυο νοσογόνες …πηγές.Και νερό να έπεφτε η φετινή είναι χρονιά από εκείνες που λένε «να πάει και να μην ξανάρθει» Η παραγωγή που συγκομίστηκε Ιούνιο και Ιούλιο ήταν μικρή λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών (βροχές δεν έπεσαν ή έπεσαν κατόπιν εορτής κι όταν ήταν αχρείαστες). Είναι χαρακτηριστικό ότι η μέση απόδοση περιορίστηκε για άλλη μια χρονιά κάπου στα 150 κιλά/ στρέμμα  και το ακόμα χειρότερο: Οι τιμές στον παραγωγό έκαναν βουτιά. Με το μαλακό στα 18 λεπτά και το σκληρό στα 23-24 λεπτά οι αγρότες κατά το κοινώς λεγόμενον δεν βγαίνουν. Και για να καλύψουν το έλλειμμα δαπανούν κι όλη την κοινοτική ενίσχυση. Όταν κάποτε διαμαρτύρονταν πως μόνο η ενίσχυση μένει για τον κόπο τους, πλέον εξαερώθηκε και η ενίσχυση η οποία άλλωστε τα τελευταία χρόνια είναι μειωμένη.Δεν πάνε πολλά χρόνια που στις αροτραίες η συνολική ενίσχυση πλησίαζε τα 50 ευρώ/ στρέμμα. Και τώρα κινείται στα όρια των 30 ευρώ.

Ανομβρία λοιπόν, κακή παραγωγή και κακές τιμές στον παραγωγό και οι αγρότες πλέον προβληματίζονται αν θα σπείρουν το φετινό φθινόπωρο. Για να το αποδώσουμε ορθότερα: Αν μπορούν οικονομικά να αντέξουν τη νέα σπορά κι αν αξίζει να σπείρουν.Κι επειδή στα δυο κακά και τρίτο χωρεί, σπεύδει και η κυβέρνηση να δώσει την χαριστική βολή: Το αλαλούμ που επικρατεί στην εξειδίκευση της ΚΑΠ και ο ρόλος του ΟΠΕΚΕΠΕ προδίδουν ερασιτεχνισμό, άγνοια και παιχνίδια εν ού παικτοίς. Είναι τουλάχιστον προκλητικό να ξεκινά η νέα καλλιεργητική περίοδος και οι παραγωγοί να μην γνωρίζουν- με ευθύνη της κυβέρνησης- τα βασικά δεδομένα των ενισχύσεων που θα ισχύσουν. Δεν γνωρίζουν λοιπόν ποιες καλλιέργειες να σπείρουν, πόση θα είναι η ενίσχυση σε κάθε μια από αυτές κτλ.

Και αν ρωτήσεις στην τύχη έναν αγρότη αν έσπειρε η απάντηση είναι μονότονη και απολύτως αποκαρδιωτική για την οικονομία του νομού (και της χώρας):

Ακόμα δεν έπεσαν οι βροχές και δεν μπορώ να σπείρω.

Αλλά και να βρέξει αύριο γιατί να σπείρω;

Άραγε αντιλαμβάνονται στην Αθήνα την απόγνωση του κόσμου και σε τι μπορεί να οδηγήσει;