Ο Γιώργος Ηλιάδης, με τον οποίο διασταυρωθήκαμε σε κοινωνική εκδήλωση, αφού μας είπε πως απέκοψε την σελίδα του δημοσιεύματος προς φύλαξη, θυμάται, πως εκείνη την ημέρα συνόδευε τον Γιάννη Ασλανίδη για παρέα και ως συνοδηγός στην κίτρινη ‘κορόλα’ του. Του έχει εντυπωθεί ότι ο Γιάννης κάλυψε τον ουρανό και το πίσω του αυτοκινήτου του με μια τεράστια σημαία να ανεμίζει με τα χρώματα του Κιλκίσιακού. Με αυτήν την εικόνα υποδέχθηκαν τα καραβάνια των φιλάθλων της Αλεξανδρούπολης στον κόμβο της Νέας Σάντας και τους οδήγησαν με εκνευριστική χαμηλή ταχύτητα μέσω του ελικοειδούς και στενού παλιού δρόμου, δια μέσου των χωριών, μέχρι το γήπεδο, μέσα στο κατακαλόκαιρο, με τους φιλοξενούμενους φιλάθλους σε εκνευρισμό, να πνίγονται στον ιδρώτα και να καταντούν ράκη, μπαίνοντας στο γήπεδο. Τα αυτοκίνητα δεν διέθεταν τότε κλιματισμό! Ο Γιάννης, με τον ιδιότυπο αυτόν τρόπο, Ασλανίδειας έμπνευσης, πήρε εκδίκηση, γιατί στον πρώτο αγώνα δεν μας φέρθηκαν καλά στην Αλεξανδρούπολη! Αλλά και στέρησε την αντίπαλη ομάδα κατά τον αγώνα από την συμπαράσταση των τρομοκρατημένων φιλάθλων της… Άρα είχε μερτικό στη νίκη και ο Γιάννης, διότι καθήλωσε τον 12δέκατο παίκτη των αντιπάλων, την ‘κερκίδα’ τους.
Αλλά τον 20χρονο τότε Γιώργο Ηλιάδη περισσότερη εντύπωση έκανε η μέγιστη συμμετοχή των μεγάλων χωριών του κάμπου στο ποδοσφαιρικό προσκλητήριο. Με τα λίγα αυτοκίνητα, που υπήρχαν τότε και τα πολλά τρακτέρ με ρυμουλκούμενες καρότσες, εν είδει κομβόϊ, έμφορτες κόσμου, με νταούλια και καραμούζες, έδιναν πανηγυρικό χαρακτήρα στον αγώνα και προδίκαζαν το αποτέλεσμα, που δεν άργησε να τους δικαιώσει.
Ο Δημήτρης Ασβεστόπουλος 25χρονος τότε, που σπούδαζε Γεωπονική στο Πανεπιστήμιο, διαιτητής ποδοσφαίρου, αργότερα διεθνής, θυμάται και δεν διστάζει να πει, σε επήκοον και άλλων θαμώνων σε δημόσιο χώρο, ότι τον αγώνα τον κέρδισε ο Μωϋσής ο Τσερέπ, (Θεοδοσιάδης +), μετανάστης στην Αμερική, που παρεπιδημούσε τον καιρό εκείνο στο Κιλκίς, όπου πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Ο μακαρίτης πλέον Μωυσής (Σάκης), συμμαθητής του αδερφού του Τάσου στο σχολείο, έβαψε το αυτοκίνητό του με τα χρώματα του Κιλκισιακού, πήρε τον Δημήτρη συνοδηγό στις κούρσες του εξεγείροντας και ενθαρρύνοντας τον κόσμο υπέρ της ομάδας και περιερχόμενος στους βασικούς δρόμους ανέγραφε σε εμφανή μέρη συνθήματα υπέρ της ομάδας. Γέμισε τον τόπο συνθήματα. Επέλεξε αυτόν τον τρόπο ντοπαρίσματος παικτών και φιλάθλων…
Η ημέρα του αγώνα τους βρήκε στον δρόμο προς Θεσσαλονίκη για έλεγχο των συνθημάτων επί των γεφυρών και των κόμβων. Μπλέχθηκαν όμως με τα καραβάνια των φιλάθλων, έκαναν στροφή και αργά – αργά, σε ρυθμό σημειωτόν, ήρθαν στο γήπεδο κάθιδροι, αλλά ικανοποιημένοι ότι εξετέλεσαν το καθήκον τους. Το αισιόδοξο κλίμα για την επικράτηση της ομάδας στον κρίσιμο αγώνα του κυριακάτικου απογεύματος είχε διαμορφωθεί.
Από τον ‘παλαίμαχο’ ποδοσφαιριστή της ‘Χρυσής εποχής’ του Κιλκισιακού (1976), Γιώργο Κεμπάπη, μαθαίνουμε, ότι αρχηγός της ποδοσφαιρικής ομάδας κατά τον ‘επικό’ αγώνα με τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης (1 – 0) στις 20. 6.1976, που σφράγισε την άνοδο της ομάδας στην Β΄ Εθνική, ήταν ο μυαλωμένος, υπομονετικός και αειθαλής Σάββας Καραμπίδης και όχι ο ενθουσιώδης Σάκης Σημαιοφορίδης, που άλλωστε αποζημιώθηκε με το γκολ, που πέτυχε! Η παρατήρηση του ’στρατηγού’ της ομάδας εκείνης, με αφορμή το σχετικό δικό μας δημοσίευμα με τίτλο: "Η Εποποιία του Κιλκισιακού" επιβεβαιώνεται με την αδιάψευστη φωτογραφία, που αντλήσαμε από το καλαίσθητο λεύκωμα των επετειακών 50χρονων, ‘ΚΙΛΚΙΣΙΑΚΟΣ 1961 – 2011’. Ευχαριστούμε τον Γιώργο Κεμπάπη και επανορθώνουμε τα ‘ενθυμήματα’ της αποδυναμωμένης μνήμης μας.
Επίσης από τον Ζάχο Σισμανίδη, (καφεκοπτείο επί της 21ης Ιουνίου), εκφράσθηκε το παράπονο, ότι στο Δ.Σ. του ΚΙΛΚΙΣΙΑΚΟΥ της χρονιάς εκείνης συμμετείχε και ο Σύρος Σισμανίδης, που το όνομά του παραλήφθηκε, ενώ αναφέρονται ονόματα άλλων, που διετέλεσαν σύμβουλοι σε προηγούμενες ή επόμενες περιόδους. Έχει δίκαιο ο αγαπητός Ζάχος, διότι η παρατήρησή του επιβεβαιώνεται από το παραπάνω λεύκωμα ΚΙΛΚΙΣΙΑΚΟΣ 1961 – 2011, από το οποίο παραθέτουμε την σύνθεση του Δ.Σ. της αγωνιστικής χρονιάς εκείνης 1975 – 1976.
Διοικητικό Συμβούλιο περιόδου 1975 – 1976
Πρόεδρος: Αναστάσιος Αμανατίδης
Αντιπρόεδρος: Γεώργιος Αηδονίδης (+)
Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Χαλκίδης (+)
Ταμίας: Στέφανος Μισσόπουλος (+)
Γεν. αρχηγός: Σάββας Ηλιάδης.
Έφορος ποδοσφαίρου: Λεωνίδας Τριανταφυλλίδης
Μέλη: Σύρος Σισμανίδης, Στέργιος Κολιούσκας, Παναγιώτης Μωυσίδης, Γεώργιος Κόντος, Χρήστος Κουρουτζίδης.
Αναπληρωματικά μέλη: Γ. Τσίνδαλης, Κ. Ιωσηφίδης και Ν. Αναστασιάδης.
Ζητούμε συγγνώμη για την παράλειψη και τις παραλείψεις, δικαιολογούμενοι για την προδοσία της μνήμης μας, εκτός από την παρέλευση μεγάλου χρόνου και του γεγονότος, ότι τον καιρό εκείνο υπήρχε τόση αγάπη και θερμός εναγκαλισμός της ομάδας από τους φιλάθλους, με διάθεση ειλικρινούς συνεργασίας, σε βαθμό, που λειτουργούσαν όλοι σαν να ήταν σύμβουλοι.
Δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω και όλους τους άλλους δραστήριους φιλάθλους και συνεργάτες μου, που εν τη ρύμη της γραφής και όχι για κανέναν άλλον λόγο, παρελήφθησαν τα ονόματα και ίσως και άλλων, τουλάχιστον των εν ζωή ευρισκομένων.
Πηγές:
Μαρτυρίες Γιώργου Κεμπάπη, Ζάχου Σισμανίδη.
Αναμνηστικό Λεύκωμα: ΚΙΛΚΙΣΙΑΚΟΣ 1961 – 2011.
Κιλκίς Ιούλιος 2018
Αναστάσιος Αμανατίδης
Πρόεδρος Κιλκισιακού 1975 - 1977
