Κύριοι πολιτικοί,
αυτό το συνονθύλευμα στο οποίο ζούμε οι Έλληνες το ονομάζετε κράτος; Λάθος. Είναι ένας Καραγκιόζ μπερντές στον οποίο υπάρχουν θεσμοί οι οποίοι πολύ απλά, δεν λειτουργούν.
Οι νόμοι ισχύουν αλακάρτ. Άλλοι νόμοι ισχύουν στην Κρήτη και άλλοι στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Βαράνε ελεύθερα μπαλωθιές εκεί ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα απαγορεύεται. Άλλοι νόμοι ισχύουν στο Μενίδι, στο Ζεφύρι, στην Αγία Βαρβάρα, στην πατρίδα μου τα Διαβατά και άλλοι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η μισή Ελλάδα οπλοφορεί παράνομα και εσείς…πέρα βρέχει.
Φορολογείται βαριά ο λαός μας και δεν έχει στοιχειώδη ασφάλεια. Εγκληματικές εθνοτικές συμμορίες αλωνίζουν την επικράτεια ληστεύοντας και σκοτώνοντας τους αδύναμους ειδικά ανθρώπους και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Αστυνόμευση πουθενά, περιπολίες πουθενά.
Τα νιάτα της πατρίδας μας αφέθηκαν έρμαια στην μοίρα τους. Ανήλικα παιδιά στα σχολεία μαχαιρώνουν και μαχαιρώνονται. Δέρνουν καθηγητές στα γυμνάσια και στα λύκεια. Τα Πανεπιστήμιά μας είναι κυριολεκτικά ‘’μπάτε σκύλοι αλέστε’’ και κάθε προσπάθεια στοιχειώδους προστασίας τους ναυαγεί επειδή φωνάζει η εκάστοτε αντιπολίτευση και το πολιτικό κόστος είναι μεγάλο. Τα νιάτα μας πίνουν νοθευμένα ποτά-μπόμπες στα μπαράκια και σκοτώνονται σε φονικά τροχαία. Και η επίσημη πολιτεία προκλητικά απούσα. Δηλητηριάζεται η νεολαία μας με χασίσια, ηρωίνες και κοκαΐνες. Πιάνονται πλοία φορτωμένα με τόνους κόκας, οι μάρτυρες εξαφανίζονται από προσώπου γης και η δικαιοσύνη σφυρίζει αδιάφορα. Ατιμωρησία που αρχίζει από το Δημοτικό σχολείο και απλώνεται σε όλο το φάσμα της ζωής μας. Ένας εφιάλτης η ζωή του Έλληνα ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις όπου ζει το μεγαλύτερο ποσοστό του λαού μας.
Χουλιγκανισμοί στα γήπεδα και έξω απ’ αυτά. Δολοφονούνται άνθρωποι και οι αρμόδιοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα χωρίς να κάνουν το αυτονόητο που είναι να καταργήσουν τους οπαδικούς συνδέσμους. Κι εδώ το πολιτικό κόστος. Συλλαμβάνονται κακοποιοί και πάσης φύσεως κλέφτες και κλεφτρόνια και αφήνονται αμέσως ελεύθεροι για να ξανακλέψουν. Κατάδικοι για κακουργηματικές πράξεις εκτίουν ελάχιστα χρόνια από την ποινή τους, αφήνονται ελεύθεροι για να ξαναεγκληματήσουν. Τι να πρωτοπεί και τι να πρωτογράψει κανείς;
Και τώρα στο ψητό. Να μιλήσουμε για την τραγωδία που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο. Ακούγεται έντονα ότι ο κατηγορούμενος σταθμάρχης Λάρισας επελέγη για τη θέση αυτή με πολιτική παρέμβαση και εξεπλάγησαν οι πάντες. Καλέ τι μου λέτε; Πέσατε από τα σύννεφα ε; Λες και ζήσατε και ζείτε σ΄ άλλη χώρα. Για θυμηθείτε τον τρόπο με τον οποίο γίνονταν εδώ και χρόνια οι επιλογές στελεχών στον εργασιακό σας χώρο. Κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, φορούσες μια ταμπέλα που έγραφε ΠΑΣΚ και αυτόματα άνοιγαν όλες οι πόρτες. Γινόσουν ικανός για Διευθυντής, Προϊστάμενος κτλ. Κι αν υπήρχε κανένα προβληματάκι με τα αντικειμενικά σου μόρια ε τότε υπήρχε και η συνέντευξη. Εκεί να δεις χαρές. Από πέμπτος στη σειρά γινόσουν πρώτος και καταλάμβανες τη θέση. Όταν κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία τα ίδια ακριβώς αρκεί να φορούσες την ταμπέλα που έγραφε ΔΑΚΕ. Τα ίδια και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Αμ στους Δήμους; Εκεί να δεις αναξιοκρατία. Οι επιλογές σε στρατηγικές θέσεις σε πολλές περιπτώσεις γίνονταν και γίνονται με βάση όχι τις ικανότητες και την γνώση του αντικειμένου αλλά με βάση το πόσο μεγάλο σόι έχει κάποιος και πόσα ψηφαλάκια ελέγχει. Κι έτσι κάποιοι, παντελώς άσχετοι καθορίζουν δυστυχώς τη ζωή μας σ’ όλη την επικράτεια.
Μετά από τις κάθε εκλογές, εκατοντάδες αποτυχημένοι βουλευτές και πολιτευτές τοποθετούνται σε υπεύθυνες και πλούσια αμειβόμενες θέσεις σε Νοσοκομεία, σε Οργανισμούς κτλ. Αλήθεια με ποιον ΑΣΕΠ προσλαμβάνονται;
Μ’ όλα αυτά που ζήσαμε και ζούμε ήταν δυνατόν ρε αδέλφια να μην φθάναμε μοιραία στον σημερινό Καραγκιόζ μπερντέ που ονομάζουμε κράτος; Ήταν δυνατόν να μην φθάναμε στις τραγωδίες όπως αυτές στο Μάτι και στα Τέμπη;
Τα Τέμπη σε λίγες μέρες θα ξεχαστούν και πολύ φοβάμαι ότι όσο το πολιτικό μας προσωπικό συνεχίσει να λειτουργεί όπως μέχρι τώρα, θα ζήσουμε και άλλες τραγωδίες. Μια μικρή ελπίδα είναι να ξεσηκώνεται συνεχώς και χωρίς καμιά κομματική καθοδήγηση ο λαός μας και κατά χιλιάδες να βροντοφωνάζει σ’ όλες τις πλατείες της χώρας: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, δείχνοντας ότι το μαχαίρι δεν έφθασε απλώς στο κόκαλο αλλά το τρύπησε και ακούμπησε το μεδούλι.
Δυστυχώς, ούτε κι αυτό το βλέπω. Ο λαός μας στο μεγαλύτερο κομμάτι του θα κλαίει πάντα για τα αθώα θύματα των καταστροφών και θα συνεχίσει, μέσα στη νιρβάνα του καναπέ του να αποχαυνώνεται από τα σκουπίδια που του σερβίρουν τα καλά ταϊσμένα τηλεοπτικά κανάλια κι αλίμονό μας…
ΥΓ.1: Αδικοχαμένα παιδιά μας, καλό ταξίδι για την αιωνιότητα. Δυστυχώς η θυσία σας δεν θα γίνει λίπασμα για μια καλύτερη ζωή στην πατρίδα μας. Μόλις καταλαγιάσει ο αχός, οι πάντες θα συνεχίσουν να τα πιάνουν, η διαφθορά, η εγκληματικότητα και η ατιμωρησία θα γιγαντωθούν και η αναξιοκρατία θα συνεχιστεί ακάθεκτη μέχρι την επόμενη τραγωδία.
ΥΓ. 2 Αδικοχαμένα παιδιά μας, εκ μέρους της γενιάς μου μια λέξη μόνο βγαίνει από το στόμα μου. Συγνώμη.
