Εκεί, μια τυχαία συνάντηση μεταξύ του Zhuang Zedong της Κίνας και του Αμερικανού εφήβου Glenn Cowan, που, επειδή έχασε το λεωφορείο της αμερικάνικης αποστολής, επιβιβάστηκε στο λεωφορείο της κινεζικής ομάδας, υπήρξε η αφορμή ν’ αναθεωρηθούν διπλωματικά δόγματα δεκαετιών στις σχέσεις Κίνας και ΗΠΑ.
Οι φιλοφρονήσεις ευγενείας και τα δώρα που αντηλλάγησαν μεταξύ των δυο παικτών απαθανατίστηκαν από τους φωτογράφους και το περιστατικό μαζί με την καλή θέληση μεταξύ της αμερικανικής και κινεζικής ομάδας έγιναν το κύριο θέμα συζήτησης στο τουρνουά. Το επόμενο έτος, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον επισκέφθηκε την Κίνα κι όλο αυτό οδήγησε τελικά στη δημιουργία διπλωματικών δεσμών μεταξύ των δύο χωρών το 1979. Από τότε στο λεξιλόγιο των διπλωματών εντάχθηκε ο όρος «Διπλωματία του Πινγκ-πονγκ», που συμβολίζει τη δημιουργία σημαντικών διπλωματικών γεγονότων στην παγκόσμια σκακιέρα από τυχαία γεγονότα ισχυρού συμβολισμού.
Κάπως έτσι προσέλαβα την πρωτοβουλία της Νέας Αριστεράς να προτείνει έναν ακέραιο δικαστικό λειτουργό, τον κ. Χρήστο Ράμμο, για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο κ. Ράμμος δε μας είναι άγνωστος. Τον θυμόμαστε να δίνει αγώνα υπεράσπισης του κύρους της Αρχής Διαφύλαξης του Απόρρητου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), όταν η κυβέρνηση της ΝΔ επιδίωκε παντί τρόπω τη συγκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών. Η αξιοπρεπής στάση του Προέδρου της συγκεκριμένης Ανεξάρτητης Αρχής απέναντι σε ανοίκειες κυβερνητικές συμπεριφορές και μεθοδεύσεις καταδεικνύουν το ήθος και το θεσμικό σέβας του ανδρός.
Με μοναδική επιφύλαξη για την έλλειψη πολιτικής εμπειρίας, εκτιμώ ότι πληρούνται όλες οι υπόλοιπες προϋποθέσεις, για μια επιτυχημένη θητεία Προέδρου της ελληνικής Δημοκρατίας, που συνειρμικά απορρέουν από το πρωθυπουργοκεντρικό Σύνταγμά μας.
Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι είναι αναγκαιότητα να προκληθεί ένας διάλογος μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, προκειμένου να βρεθεί η βέλτιστη λύση για τη χώρα.
Και πού ξέρεις; Ίσως να μη χρειαστεί να παίξουμε κι εμείς έναν αγώνα πινγκ-πονγκ για να συνεννοηθούμε προς όφελος του τόπου.
Οι καιροί ου μενετοί, και η κοινωνία υποφέρει κι αδημονεί.
