Ο ΞΕΝΙΟΣ ...ΖΕΑΣ
Τον Γιώργο Νικητιάδη τον ξέρετε. Είναι ο υφυπουργός Τουρισμού της Ελλάδας. Αυτός που θα προβάλλει και θα διαφημίζει τον πολιτισμό μας στον πλανήτη.
Ε, λοιπόν αυτός ο άνθρωπος, τι νομίζετε ότι δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη; (20.4.2011 ώρα 13.00 σταθμός Flash).
Αναφερόμενος στην φιλοξενία των Ελλήνων, τόνισε ότι η Ελλάδα από την αρχαιότητα είχε τον Ξένιο... Ζέα! (Το άκουσα με τα αυτιά μου).
Δεν ξέρω πόσο γέλιο (ή θλίψη) προκαλεί αυτή η αγραμματοσύνη του κυρίου υφυπουργού, αλλά εγώ πάντως δεν τον βλέπω μορφωτικά ανώτερο του Τραμπάκουλα, ο οποίος παραγγέλλει ουίσκι “με ξηρούς καρποί” (αθάνατε Κλιν).

ΚΑΠΟΥ ΚΑΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ
Λέει πολλά ξεκάρφωτα ο Πάγκαλος, αλλά σε κάποια έχει δίκαιο. Συμφωνώ απόλυτα μαζί του ότι οι Έλληνες δουλεύουν λιγότερο σε σχέση μ τους άλλους λαούς. Αυτό τουλάχιστον βλέπω με τα μάτια μου κάθε φορά που πάω Κύπρο και Τουρκία. Για τους εθελοντές της εργασίας δεν υπάρχει ωράριο. Ούτε μεσημεριάτικος ύπνος. Ισχύει το δόγμα “δικαιούσαι και δεν υποχρεούσαι”. Έτσι Κυριακές, Πάσχα, Χριστούγεννα, μεσημεριανά, αργίες κ.λπ βρίσκεις καταστήματα ανοιχτά, όχι γιατί κάποιος νόμος το επιτάσσει, αλλά γιατί το θέλει ο επαγγελματίας.
Στην Τουρκία, όλη μέρα, όλα τα καταστήματα είναι ανοιχτά. Όποια ώρα και να βγεις στην αγορά, τα πάντα είναι ανοιχτά.
Αυτό το καθεστώς δημιουργεί απασχόληση και εμπορική κίνηση. Είναι δε τόσο παγιωμένη αυτή η αντίληψη, που όταν οι Τούρκοι ακούνε για μεσημεριανό κλείσιμο μαγαζιών, σε κοιτάνε σα χαζοί και δυσκολεύονται να το καταλάβουν. Κι όχι οι επαγγελματίες, αλλά οι εργαζόμενοι. Υπάρχει το ζήτημα των πολλών ωρών εργασίας, αλλά αυτό είναι θέμα που το έχουν ρυθμίσει.
Προσωπικά, αυτό πιστεύω ότι ήθελε να τονίσει ο Πάγκαλος με τις δηλώσεις του και όχι ότι τάχα οι Έλληνες είναι τεμπέληδες.

ΑΛΟΙΜΟΝΟ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ
Τα αίσχη που έγιναν προχθές στο ΟΑΚΑ στον τελικό Κυπέλλου Ποδοσφαίρου (2011), τίποτε δεν μας φανερώνει ότι δεν θα γίνουν αύριο σ’ έναν άλλο αγώνα ποδοσφαίρου. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ και ο πρόεδρος της ΑΕΚ αντί να επαναστατήσουν και να πουν “εγώ δεν δίνω τέτοιο κύπελλο” και “εγώ δεν παίρνω τέτοιο κύπελλο”, συνέχισαν την τελετή απονομής κυπέλλου σαν να μη συνέβη απολύτως τίποτε. Σωστοί Καραγκιόζηδες.
Όταν από τηλεοράσεως, δημόσια δημοσιογράφοι δηλώνουν ότι το ζήτημα της βίας μπορεί άμεσα να λυθεί, αλλά μεγάλα συμφέροντα το παρεμποδίζουν, εγώ ντρέπομαι που είμαι πολίτης αυτής της χώρας η οποία δεν έχει την πολιτική βούληση να το επιλύσει.
Διότι το θέμα είναι προεχόντως πολιτικό. με πολιτικούς όρους το έλυσαν οι άλλες χώρες και απολαμβάνουν σήμερα οι φίλαθλοι οικογενειακώς αγώνες, χωρίς προστατευτικά κάγκελα.
Αλλοίμονο σ’ αυτή τη χώρα που έφτασε να έχει πολιτικούς οι οποίοι χαίρονται ή αδιαφορούν για την ταπείνωση και τον εξευτελισμό των Ελλήνων απέναντι σ’ όλο τον κόσμο, επειδή δεν θέλουν ή δεν μπορούν να στείλουν τον αγύριστο δέκα (τόσοι είναι, δεν είναι περισσότεροι) “αθλητικούς παράγοντες” και μερικές εκατοντάδες αλήτες “φιλάθλους”.

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΔΕΗ
Άκουσα συνεντεύξεις των συνδικαλιστών της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση και δεν πίστευα στα αυτιά μου. Μα που φτάσαμε τελικά;
Ο κάθε ξεκούδουνος μπορεί να παριστάνει τον πολιτικό σωτήρα αυτής της χώρας; Πέσαμε λοιπόν τόσο χαμηλά ώστε οι 4-5 φωνακλάδες της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ να πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τη νόμιμη εξουσία, από την παραεξουσία;
Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι τον Οκτώβρη του 2009 έγιναν εκλογές στη χώρα και εκλέχτηκε μια κυβέρνηση.
Ποιοί είναι λοιπόν αυτοί οι φωτόπουλοι που εντέλλονται ότι η υπόθεση (ιδιωτικοποίησης ή  μη) πρέπει να πάει για δημοψήφισμα, ότι αλλοιώς θα κατεβάσουν τους διακόπτες, θα καταλάβουν κτήρια κ.λπ
Ποιός τους έπεισε ότι η ΔΕΗ είναι ιδιοκτησία τους;
Δύστυχε Παπακωνσταντίνου εσύ ήσουν που στήριζες τις καταλήψεις τους (φαίνεσαι στη φωτογραφία που δημοσίευσαν όλες οι εφημερίδες).
Και ανεύθυνε Σιούφα. Τους έδωσες πριμ επειδή δεν απέργησαν στους Ολυμπιακούς αγώνες (2004).
Τώρα φάτε τους στη μάπα.

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ
Όταν έγραψε για το ζεϊμπέκικο και τον μυσταγωγικό του χαρακτήρα δεν περίμενα ότι το σχόλιο θα είχε ανταπόκριση.
Ο φίλος Θεόφιλος Κυριακίδης πρόβαλε τις αντιρρήσεις του ισχυριζόμενος ότι ζεϊμπέκικος χορός έχει άλλη “φιλοσοφία” και ο επιχειρηματίας Παναγιώτης Γιαννούλης, σε δήλωσή του στον δημοσιογράφο Θεόφιλο Παρχαρίδη, μετέφερε την “ανατομία” του χορού, έτσι όπως την περιέγραψε ο ειδικός μουσικολόγος Διονύσης Χαριτόπουλος.
Άξιζε λοιπόν η αναφορά μου στον χορό αυτό, που αναμφισβήτητα το νόημα του βρίσκεται πέρα από τις σωματικές κινήσεις που εκφράζει.

ΜΗΔΕ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝ, ΙΣΟΝ ΜΗΔΕΝ
Επειδή τα ιστορικά μου ενδιαφέροντα είναι οι αλησμόνητες πατρίδες, πέρα από τις προσωπικές μου επισκέψεις, στοιχεία παίρνω κι από το διαδίκτυο δεν υπάρχει χωριό και συνοικισμός (μαχαλάς) της Τουρκίας που να μην είναι καταχωρημένος στο internet. Και για όλα αυτά τα χωριά, υπάρχουν οι υποχρεωτικές πληροφορίες που απαιτεί η WIKIPEDIA. (Ιστορία χωριού, προέλευση ονόματος, υπηρεσίες, αρχές, πληθυσμός, υποδομές, ιδιαιτερότητα κλπ).
Μάταια έψαχνα προχθές για χωριά του νομού Κιλκίς στο διαδίκτυο. Μηδέν από μηδέν, μηδέν. Δυστυχώς!