ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟΙ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ
Υπόψη Δημάρχου ΙΙ
Καμιά φορά διερωτάσαι: Μα τι έχουν οι Γερμανοί παραπάνω από τους Έλληνες και είναι τόσο ισχυροί και πετυχημένοι.
Η απάντηση είναι απλή. Οι άνθρωποι είναι εργατικοί, πειθαρχημένοι, σοβαροί, υπεύθυνοι και νοικοκυραίοι.. Είναι ανήσυχοι και εφευρετικοί. Έναν σκουπιδότοπο μπορεί να τον μετατρέψουν σε παράδεισο. Και αυτό ακριβός έκαναν.
Στην Στουτκάρδη, κατά την ανοικοδόμηση της πόλης, όλα τα μπάζα που προκάλεσαν το 1945 οι βομβαρδισμοί των συμμάχων, τα πέταξαν με φορτηγά κοντά σε ρέμματα έξω από την πόλη.
Αυτούς λοιπόν τους ασχημότοπους τούς πήρε ο Δήμος και τους μετέτρεψε σε παράδεισους. Έκανε λοιπόν το εξής απλό. Πήρε έναν τέτοιο χώρο δώδεκα στρεμμάτων και τον κάλυψε με γόνιμο χώμα. Στη συνέχεια τον περιέφραξε και τον διαίρεσε σε 40 οικοπεδάκια των 300 τετρ. μέτρων.   Σε κάθε οικοπεδάκι έχτισε έναν μικρό ξύλινο σπιτάκι 15 τετρ. μέτρων. Έφερε επίσης στον χώρο κεντρικά νερό και ρεύμα.
Εκεί σταματούν οι παροχές του Δήμου.
Κατόπιν τούτου  κάλεσε ο Δήμος τους ενδιαφερομένους να νοικιάσουν τα οικοπεδάκια Χαμός σας λέω. Νοικιάστηκαν αμέσως και ανοίχτηκε τεράστια λίστα αναμονής.
Ξέρετε πόσο νοικιάστηκε το κάθε οικοπεδάκι; Μόνο εκατό (100) ευρώ το χρόνο. Δηλ. τζάμπα. Σκοπός τους Δήμου δεν είναι η κερδοφορία. Είναι η απασχόληση των δημοτών του και κυρίως των συνταξιούχων
Όλα τα οικόπεδα γίνανε μπαξέδες και λουλουδόκηποι. Παράδεισος σωστός.
Όλη μέρα τα γεροντάκια φυτεύουν, τσαπίζουν, κλαδεύουν, ποτίζουν και συλλέγουν τους καρπούς των κόπων τους. Ντομάτες, πιπέρια, φακές, μπιζέλια κρεμμύδια, πατάτες. Λίγες ποσότητες από κάθε πάραγωγή. Ο υπόλοιπος χώρος είναι πλημμυρισμένος με λουλούδια. Ατμόσφαιρα ονειρική.
Όταν κουράζονται οι ένοικοι, ξεκουράζονται στον καναπέ που υπάρχει στο σπιτάκι. Εκεί υπάρχει ακόμη ψυγείο και κουζίνα για ένα κολατσό.
Γενικά όλος ο σκουπιδότοπος, έχει μεταβληθεί σε έναν καταπράσινο χωριουδάκι με 40 σπιτάκια. Γνωρίζονται όλοι οι ένοικοι μεταξύ τους και έχουν αναπτύξει σπουδαία κοινωτικότητα.
Συνεργάζονται στις κοινές ανάγκες του “χωριού” και βοηθάει ο ένας τον άλλον. Αυτός που γνωρίζει κλαδευτική κλαδεύει όλα τα μεγάλα δένδρα.
Ο ελαιοχρωματιστής βάφει τα ξύλινα σπιτάκια, ο σιδεράς κάνει μερεμέτια στην περίφραξη κ.ο.κ. Στο μέσο του “χωριού|” υπάρχει ένα μεγαλύτερο ξύλινο σπιτάκι, κοινό για όλους. Εκεί έχει χώρο για αποθήκευση των κοινών εργαλείων και διπλή τουαλέτα ανδρών γυναικών. Ένας χώρος με κουζίνα τραπέζια και καρέκλες χρησιμοποιείται για τις συναθροίσεις των μελών. Κάθε χρόνο γίνεται εκεί γλέντι όπου ο καθένας φέρνει κάτι που ο ίδιος έχει μαγειρέψει.
Τίποτε όμως από όλα αυτά δεν θα είχε πετύχει αν δεν υπήρχε έλεγχος και αυτοπειθαρχία και σεβασμός προπάντων στην περιουσία του άλλου.
Κατ’ αρχήν τα οικοπεδάκια δεν χωρίζονται με φράχτη. Μια νοητή ευθεία τα χωρίζει διακριτή από λουλούδια ή άλλα φυτά. Οι ένοικοι σέβονται απολύτως το όριο και απαγορεύεται να μπει ο ένας στο οικόπεδο του άλλου χωρίς να ζητήσει άδεια.
Ο καθένας είναι υπεύθυνος για την περιοποίηση και καθαριότητα του χώρου του. Αν κάπόιος αφήσει απεριποίητο τον χώρο του, με την τρίτη ειδοποίηση ο Δήμος καταγγέλει τη σύμβαση (μίσθωση) και ο ανοικοκύρευτος μισθωτής είναι υποχρεωμένος να απομακρυνθεί από τον κήπο. (Στη λίστα αναμονής περιμένουν κι άλλοι).
Ο Δήμος δεν ανακατεύεται στην οργάνωση της ζωής του “χωριού”. Εποπτεύτει όμως από κοντά τα πράγματα και επεμβαίνει καθοριστικά.
Ιδού κάποιες παρεμβάσεις του:
1. Απαγορεύεται η είσοδος στο χωριό ζώων (μικρών ή μεγάλων)
2. Απαγορεύει την εμφύτευση μη οπωροφόρων δένδρων και διατάσσει την κοπή μεγάλων δένδρων για λόγους που αυτός κρίνει (μεγάλη σκίαση, αρρώστειες κ.λπ.).
3. Απαγορεύει σε κάθε οικόπεδο να γίνονται γλέντια αλά Ελληνικά (δηλ. να μαζεύονται παρέες και να χαλάνε τον κόσμο). Φίλοι όμως μπορούν να προσκληθούν και να γευματίσουν όλοι μαζί όμορφα και... ειρηνικά.
4. Απαγορεύει στον μισθωτή την υπομίσθωση του οικίσκου σε τρίτο.
5. Αφήνει στο κοινόχρηστο κτήριο φυλλάδια και περιοδικά σχετικά με την καλλιέργεια, είδη ασθένειες και περιποίηση των κηπευτικών και λουλουδιών και κάποιο γεροντάκι διανέμει τα έντυπα αυτά στα γραμματοκιβώτια που υπάρχουν σε κάθε σπιτάκι.
6. Υπάρχει εντεταλμένος υπάλληλος του Δήμου αρμόδιος για όλα τα ζητήματα του κηποχωριού.
Το παρόν σημείωμα μου το αφιερώνω (ως ιδέα) στον Δήμο Κιλκίς ο οποίος έχει και τους χώρους αλλά και τα μέσα να δημιουργήσει σε τάχιστο χρόνο έναν τέτοιο λουλουδοχώρι - κηποχώρι.
Είναι επί τέλους κρίμα στους συνταξιούχους μας και σε κάποιους που διαθέτουν άφθονο κι ελεύθερο χρόνο, να περιφέρονται από το πρωί ως το βράδυ στην 21η Ιουνίου και τα καφενεία, γιατί δεν ξέρουν πως να αναλώσουν τον πολύτιμο χρόνο τους.  Θα είναι ειλικρινά μια ψυχοθεραπευτική προσφορά του Δήμου μας προς τους ανθρώπους αυτούς.