Στην Μεγάλη Στέρνα το γεωτρύπανο έφτασε στα 40 μέτρα βάθος αλλά τον θησαυρό δεν τον ακούμπησε.  Το εγχείρημα υπονομεύτηκε από αστάθμητους γεωλογικούς παράγοντες. Οι χρυσοθήρες όμως δεν το έβαλαν κάτω. Θα επανέλθουν και με τη χρήση μεγαλύτερου και πλέον σύγχρονου γεωτρύπανου    θα κατέλθουν μέχρι και τα 70 μέτρα ή και βαθύτερα αν παραστεί ανάγκη μέχρις ότου δικαιώθούν. Μάλιστα ενδέχεται να ενοικιάσουν τους μετροπόνικες – τον  Κωστίκα και τον Γιωρίκα, αφού ούτως ή άλλως κάθονται (οι μετροπόντικες, όχι οι επενδυτές).
Σε εκείνο τον έρμο τον λοφίσκο του Χορηγίου έχει κατευθυνθεί την τελευταία 30ετία περίπου το μισό κεφάλαιο που επενδύθηκε στην χώρα. Έρευνες επί ερευνών δυστυχώς χωρίς μέχρι τώρα να κατορθώσουν να αποσβέσουν τα κεφάλαιά τους οι “επενδυτές”.
Η νέα επενδυτική προσπάθεια έρχεται να ανταγωνιστεί τη ρυπογόνο κατά τους πολεμίους της αναζήτηση χρυσού μέσω εκμετάλλευσης των εικαζόμενων κοιτασμάτων χαλκού.
Την Δευτέρα 23 Ιουλίου το Δημοτικό Συμβούλιο Κιλκίς ομόφωνα έδωσε την έγκρισή του σε αίτηση αναζήτησης θησαυρού σε περιοχή των Κρουσίων (Κεντρικού). Μάλιστα εικάζεται ότι ο επενδυτής δεν θα αντιμετωπίσει προβλήματα αντιδράσεων από την τοπική κοινωνία καθώς ορκίστηκε πως δεν θα χρησιμοποιήσει κυάνιο.
Αναμφίβολα δε παρόμοιες επενδυτικές πρωτοβουλίες αναλαμβάνονται και σε άλλες περιοχές του νομού είτε με άδεια είτε, συνηθέστερα, χωρίς.
Οι κυνηγοί των θησαυρών μάλιστα εκτείνονται σε όλο το ιστορικό εύρος. Από τις λίρες που πετούσαν με κασόνια οι Εγγλέζοι στην Κατοχή– μεγαλύτερη δυσφήμιση δεν υπέστη ποτέ άλλοτε το αγγλικό γένος- μέχρι τις λίρες που ενταφίαζαν σε ρίζες πλατάνων και σε ακρογωνιαίους λίθους σπιτιών οι Τούρκοι που επέστρεφαν στην πατρίδα τους μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών – τι να φοβόταν άραγε αφού εμείς ως πολιτισμένοι Έλληνες δεν θα μπορούσαμε να βιαιοπραγήσουμε εναντίον τους ;
Και επέκεινα από απολωλότα λύτρα βυζαντινών βασιλέων προς Νορμανδούς και Βούλγαρους πρόσκαιρους κατακτητές των ημετέρων εδαφών μέχρι μεταφορές θησαυρών της Ανατολής από τους Ρωμαίους μέσω της Εγνατίας προς την Αιώνια Πόλη.
Βεβαίως η ελπίδα του ανθρώπου δεν στοχοποιεί πάντα θησαυρούς από πολύτιμα μέταλλα. Ενίοτε θησαυρός είναι η τρωθείσα υγεία, η αγωνία για ένα καλό γαμπρό ή νύφη κ.ο.κ, οπότε  …άνω σχώμεν τα καρδίας. Και τα τάματα και οι προσκυνήσεις και τα λείψανα αγίων και τα αντίγραφα θαυματουργών εικόνων  μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη.
Και είναι να απορείς ποιος πρωτοέβαλε το χεράκι του και μας βρήκαν τόσα δεινά. Η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, οι Αμερικάνοι   και η Μέρκελ ή ο Διάβολος, ο Βεελζεβούλ κι ο Αριμάν μαζί;
Διότι αναμφίβολα μάς ψέκασαν με εντολή τινός εξ αυτών. Πως αλλιώς να εξηγηθεί τόσος ανορθολογισμός σε αυτήν την χώρα;