Είναι τολμηρά τα βήματα-  άλματα καλύτερα - με τα οποία η Σερβία επιχειρεί να κλείσει τους λογαριασμούς της με το “βαλκανικό” παρελθόν της.
Η πρόσφατη απόφαση της σερβικής Βουλής να ζητήσει συγνώμη για το έγκλημα στη Σρεμπρένιτσα, όπου σφαγιάστηκαν 8.000 άμαχοι μουσουλμάνοι από τους Σερβοβόσνιους “άτακτους” αποτελεί αναμφίβολα βήμα προσέγγισης σε ένα κόσμο αξιών, κι ας ισχύει στον κόσμο αυτό και ο νόμος του ισχυρού.
Εκτίθενται με την εν λόγω απόφαση της σερβικής Βουλής και όσοι “ανατολικόφρονες”  ασκούν πολιτική της συμφοράς εν Ελλάδι και έφτασαν στο έσχατο κατάντημα να ηρωποιούν κοινούς εγκληματίες πολέμου, όπως οι στρατηγοί που διακρίθηκαν στον αφανισμό των δύστυχων μουσουλμάνων.
Είναι οι επικίνδυνοι “τύποι” που ορισθέτησαν κατά εποχές ορθόδοξα τόξα,  οι αξίες τους καθορίζονται ανάλογα με το δογμα ή το χρώμα των ανθρώπων και τολμούν οι χριστέμποροι να επικαλούνται και τον Λόγο του Εσταυρωμένου Ιησού ως προκάλυμα της απάνθρωπης συμπεριφοράς τους.