Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι σε αυτό το σύντομο πόνημα δεν παίρνουμε θέση υπέρ ή κατά, ενός υποψήφιου εν δυνάμει ή νυν προέδρου ή πρ. Προέδρου ή ότι λέμε πιο από τα δυο αμερικανικά κόμματα είναι ‘’το καλό και το Άγιο’’. Άλλωστε, ο σώφρων μέσος Έλληνας δεν νομίζουμε ότι σε αυτά τα θέματα πρέπει να κοιτάει την ιδεολογία, οφείλει όμως να εύχεται μόνο ένα πράγμα: να είναι Αμερικανός Πρόεδρος εκείνος που θα φροντίσει υπέρ ζητημάτων γύρω από τον οικουμενικό Χριστιανισμό και θα δράσει εν καιρώ υπέρ του Ελληνισμού στην ευρύτερη περιοχή, στην Ανατολ. Μεσόγειο. Όταν και αν αυτό χρειαστεί, ακόμη και σε επίπεδο ‘’απαλής ή σκληρής’’ σύρραξης με τον όποιο εχθρικό γείτονα. Οι στενές (στενότατες) σχέσεις Ελλάδος και Η.Π.Α. μόνο καλό κάνουν και στην Πατρίδα μας -και στις Η.Π.Α.- Σε επίπεδο διπλωματικό, στρατηγικό και ενεργειακό. Θαρρούμε λοιπόν, ότι σοβαρό ζήτημα διαφορετικής ιδεολογίας δεν υπάρχει μεταξύ των Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων. Οι ‘’κομματικές κόκκινες γραμμές’’ μόνο… κόκκινες δεν είναι μεταξύ των Dems και των Rebs. Κατά 80-85% τα ίδια λένε και τα ίδια κάνουν. Δεν μιλάμε άρα Κομματικά, αλλά Πολιτικά.
Στο κεντρικό μας θέμα. Δεν είναι (μόνο) μια νίκη Biden τον 11ο/20, ή αν θέλετε δικαίωση των Δημοκρατικών γενικά, των αντιTrump ειδικά, των αντιTrump Ρεπουμπλικάνων και ευρύτερα δεξιών ή του νέου προεδρικού διδύμου Biden-Harris… ούτε μια νίκη των ‘’σοσιαλιστών’’ του σαλονιού (!) τύπου Sanders, μα είναι μια μεγάλη νίκη και ηθική δικαίωση μια κυρίας που βρίσκεται στην πολιτική της δύση και μιας κυρίας που βρίσκεται στην πολιτική της ανάδυση.
Η Δύση… Η πολύπειρη και παλαίμαχη, κυρία Hillary R. Clinton ‘’ξεφτιλίστηκε’’ πολύ και σκληρά από εχθρούς και φίλους το 2016 και για αρκετό διάστημα μετά… και σήμερα βλέπει το χορταστικό και πλούσιο πιάτο της εκδίκησης μπροστά της. Είναι παγωμένο, άργησε πολύ. Μα είναι εκεί και θα το χαρεί όσο τίποτε άλλοτε. Και τις αξίζει να το χαρεί, καθότι εκείνη είχε φάει πρώτη τα μούτρα της, περήφανα και παντελονάτα όμως, απέναντι στο ακραίο πολιτικό φαινόμενο D. Trump. Την βλέπουμε να γράφει ξανά κάποιο βιβλίο ή να χρηματοδοτεί κάποιο ντοκιμαντέρ με θέμα την ήττα Trump. Ως άλλη Olenna Tyrrel μπορεί να πει με πάθος και ικανοποίηση ‘’It was me!’’.
Και η Ανάδυση… Η νεαρά επιχειρηματίας και πλέον άτομο με γεμάτη πολιτική εμπειρία, κυρία Ivanka D. Trump από σήμερα, αν όχι εδώ και αρκετούς μήνες, ετοιμάζει την σταθερή πολιτικά και παγερή στρατηγικά πορεία της προς το 2023-2024. Σύμμαχος και μέντορας της ο πανέξυπνος και παμπόνηρος σύζυγος της. Αρχικά θα ξαναματακατακτήσει το Trumpέικο το αδύναμο και μουδιασμένο G.O.P (Reps.)… ίσως και πολύ εύκολα! Ήδη τα γερασμένα γυναικεία και ανδρικά κομματικά στελέχη τρέμουν τον τυφώνα Ivan(k)a… τα ακούμε να κροταλίζουν από φόβο! Το κακό (για αυτούς) είναι αναπόφευκτο. Φαίνεται ότι θα είναι η 1η γυναίκα υποψήφια με το ‘’Μεγάλο Παλαιό Κόμμα’’ των ΗΠΑ. Και αν όλα τις βγουν σωστά (που θα βγούνε αν παίξει σκληρά και σωστά) η 1η γυναίκα Προέδρος των ΗΠΑ. Κεντροδεξιά, βαπτισμένη Εβραία, πολύ μαχητική, γνήσια τσαμπουκαλού και τόσο ΜΑ ΤΟΣΟ γοητευτική. Ποιος να τις αντισταθεί; Ο 80-81 ετών το 2024, σεβάστος κος Joe Biden ή η ικανή βέβαια, μα λίγη ίσως… και φυσικά θα κριθεί ανάλογα αν τα πάει καλα, κυρία V.P. Kamala Harris; Η Alexandria Ocazio-Cortez (υπέροχη!) είναι πολύ πολύ νέα ακόμη και δεν βλέπουμε τίποτα άλλο αυτή την στιγμή ως δυνατό εμπόδιο στο μεγάλο πολιτικό εμβαδό της Ιvanka D. Trump…
Η γυναίκα του σήμερα διψάει να συμμετέχει σε πολιτικές δραστηριότητες και θεωρείται σημαντικό δημοκρατικό έλλειμμα και πολιτική ένδεια η απουσία της από το πολιτικό στερέωμα. Η γυναικεία παρουσία, η μούσα και η αστείρευτη πηγή έμπνευσης των ποιητών του χθες, του σήμερα και του αύριο είναι ικανή να κάμει τη δική της υπέρβαση και να διαδραματίσει ρόλο κυρίαρχο με στόχο την υπεράσπιση της ποιότητας και των αξιών της ζωής. Απόδειξη των ανωτέρω είναι η σημερινή πραγματικότητα όπου στην εποχή της παγκοσμιοποίησης συναντάμε γυναίκες σε όλες τις φάσεις της οικονομικής και πολιτικής ζωής. Παρατηρούμε δηλαδή γυναίκες επιστήμονες (οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι κλπ), ανώτερα στελέχη τραπεζών, πολυεθνικών εταιριών, δημοσίων οργανισμών ακόμη και γυναίκες, βασίλισσες, αρχηγούς κρατών βουλευτές, υπουργούς, πρωθυπουργούς, ευρωβουλευτές και βασικά στελέχη της E.E. και των Η.Π.Α. Ούροσυλα Φον Ντερ Λάιεν, Ανγκέλα Μέρκελ, Νάνσυ Πελόζι, Χίλαρι Κλίντον, Ιβάνκα Τραμπ, Καμάλα Χάρις, Αλεξάντρια Κορτέζ-Οκάζιο, Κέιλι ΜακΈνανι, Μάρσα Μπλάκμπερν… και τόσες άλλες κυρίες. Είναι γεγονός λοιπόν ότι η γυναίκα στις ΗΠΑ, βρίσκεται στις επάλξεις της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής χωρίς φραγμό με ίσα δικαιώματα με τον άνδρα και συνεχώς κερδίζει χώρο, χρόνο και παράσημα. Της πρέπει λοιπόν πρωταγωνιστικός ρόλος στην πολιτική σκηνή! Στις Η.Π.Α., στην πατρίδα μας εδώ μα και παντού.
Θα γίνει η οικογένεια Τραμπ κάτι σαν τους Μπους για τον Λευκό Οίκο; Είτε έχανε, είτε κέρδιζε ο νυν πρόεδρος αν δοθεί η ευκαιρία (και θα δοθεί συν το χρόνο), τότε η Ιβάνκα Τραμπ θέλει να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα της και να καθίσει και η ίδια στο Οβάλ Γραφείο, για 4 και ποιος ξέρει ίσως και 8 χρόνια. Η κόρη του Αμερικανού προέδρου και ο σύζυγός της, Τζάρεντ Κούσνερ έχουν κάνει και θα κάνουν προεργασία για αυτό τον σκοπό. Η πρώτη γυναίκα πρόεδρος, ίσως λοιπόν να είναι βαπτισμένη Εβραία και ιδεολογικά Ρεπουμπλικάνα. Τόσο η Πρώτη Κόρη των ΗΠΑ όσο και ο σύζυγός της υπήρξαν υψηλόβαθμοι σύμβουλοι του πρ. προέδρου στον Λευκό Οίκο, ενώ έπαιξαν σημαντικό ρόλο και στην προεκλογική καμπάνια του (16 και 20). Και δεν έχουν πατήσει καν τα 40… Από την άλλη, έχουμε τους Δημοκρατικούς που επέλεξαν την 50αρα και πολύ δραστήρια επαγγελματικα, κοινωνικά και πολιτικά, κα. Καμάλα Χάρις. Η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος λοιπόν και πιθανό κάποια μέρα και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ.
Όπως γίνεται αντιληπτό, η γυναικεία σκέψη, κρίση, λογική, πολυλειτουργικοτητα και ενσυναίσθηση είναι αναγκαία για ένα ισορροπημένο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα. Παρά την εξάλειψη των διακρίσεων βάσει φύλου τα τελευταία χρόνια, η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ηγεσία παραμένει ιδιαίτερα χαμηλή. Επί παραδείγματι, οι γυναίκες είναι αρχηγοί κρατών σε μόλις 20-25 χώρες, ενώ 120 περίπου στον κόσμο δεν ηγήθηκαν ποτέ από γυναίκα και μόνο το 21-22% των υπουργών παγκοσμίως είναι γυναίκες. Δυστυχώς και στην Ελλάδα είναι έντονη η απουσία επαρκούς εκπροσώπησης των γυναικών στην πολιτική ηγεσία της χώρας. Η μειωμένη παρουσία των γυναικών στο κυβερνητικό σχήμα, επιβεβαιώνεται και στον παγκόσμιο χάρτη του ΟΗΕ, η χώρα μας κατέχει την 74η θέση ανάμεσα σε 174 χώρες σε ο, τι αφορά την συμμετοχή γυναικών στην πολιτική. Είναι πασιφανές ότι για να ενισχυθεί η παρουσία των γυναικών στην πολιτική εξουσία, χρειάζονται να γίνουν σημαντικές αλλαγές σε επίπεδο εκπαίδευσης, θεσμών και νοοτροπίας. Εμπνεόμενες από ισχυρές γυναίκες που άνοιξαν δρόμους έχει έρθει η ώρα, να νιώσουν οι ίδιες ισχυρές, να μην υποχωρήσουν από τις φιλοδοξίες τους και να συμβάλλουν ενεργά στην κατάρριψη των στερεοτύπων, ώστε να ανοίξουν πόρτες και για τις επόμενες ηγέτιδες της πολιτικής.
Οι ΗΠΑ για άλλη μια φορά δείχνουν τον δρόμο στον δυτικό κόσμο. Είτε το 2024, είτε το 2028 -είναι εξαιρετικά πιθανό- ο ισχυρότερος ηγέτης του πλανήτη να είναι γυναίκα! Κρατήστε άρα τα ονόματα: Ιβάνκα Τραμπ και Καμάλα Χάρις. Να πούμε και στα δικά μας; Ε ναι το λέμε… Μακάρι Ελληνίδα Πρωθυπουργός κάποια στιγμή μετά το 2023! Μακάρι –επίσης- πάντα φιλία και συμμαχία μεταξύ της Πατρίδος μας και των Η.Π.Α. May GOD bless Hellenic Republic and United States of America! We are stronger together!
